Οταν ξεκίνησε να συζητιέται η υπόθεση του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης, κυκλοφορούσε ως άποψη ότι θα υποβιβαστεί η Ξάνθη και θα τη γλιτώσει ο ΠΑΟΚ «γιατί στην Ελλάδα είμαστε κ.τ.λ., κ.τ.λ.»: όλα αποδείχτηκαν κουταμάρες. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τη δικαστική εξέλιξη μιας ιστορίας. Μιλάμε για ποδόσφαιρο και για αθλητικό δίκαιο κι όχι για δολοφονίες και κλοπές: στο αθλητικό δίκαιο οι θεμελιωμένες ενδείξεις αρκούν – όταν σε καλεί ο αθλητικός δικαστής, είναι δική σου υποχρέωση να αποδείξεις την αθωότητά σου κι όχι δική του να αποδείξει την ενοχή σου. Στο ποδόσφαιρο, ό,τι περπατάει σαν πάπια, μοιάζει με πάπια και κάνει κουάξ κουάξ είναι πάπια. Εκτός αν καταφέρει να πείσει τον δικαστή για το αντίθετο. Ο ΠΑΟΚ και η Ξάνθη δεν τα κατάφεραν – δεν ήταν απλό.
Αντίθετα από όσους έκαναν βιαστικές προβλέψεις, η κυβέρνηση κατάλαβε το πόσο επικίνδυνα θα ήταν για τις δύο ομάδες τα επικείμενα αθλητικά δικαστήρια. Τροποποίησε τον αθλητικό νόμο για να γλιτώσει τους δύο από υποβιβασμό και την ίδια στιγμή ανέλαβε μια πρωτοβουλία συζητήσεων με τη FΙFA / UEFA για τη σύνταξη ενός ποδοσφαιρικού μνημονίου: το σχέδιο έχει μείνει λίγο στην άκρη γιατί υπάρχουν άλλες προτεραιότητες, αλλά δεν έχει εγκαταλειφθεί. Η απόφαση της επιτροπής εφέσεων ωστόσο, πιο πολύ από αυτά, είναι χρήσιμη για να θυμίσει κάτι σοβαρότερο: ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν δυστυχώς οι απαραίτητοι έλεγχοι – γι’ αυτό και βρίσκει το θράσος να παίξει με τους νόμους όποιος έχει όρεξη. Η σχέση του ΠΑΟΚ με την Ξάνθη ήταν παράξενη κι αποδείχτηκε παράνομη. Αλλά είναι η μόνη; Και μέχρι πότε το κράτος θα φοβάται να ψάξει τις μετοχικές συνθέσεις των ΠΑΕ μήπως βρει κάτι ενοχοποιητικό; Η υποψία που υπάρχει είναι ότι πάπιες στη Σούπερ Λίγκα υπάρχουν κι άλλες. Και το κράτος δεν μπορεί πια να κάνει την πάπια…
