Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Στα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού μπορεί να εξαπλωθεί η επιδημία του νέου κορωνοϊού αν δεν καταφέρουμε να την ελέγξουμε, σύμφωνα με τον υπ' αριθμόν 1 επιδημιολόγο του Χονγκ Κονγκ. Η προειδοποίησή του ήρθε μετά τη δήλωση του επικεφαλής του ΠΟΥ ότι τα πρόσφατα κρούσματα σε ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ επισκεφθεί την Κίνα μπορεί να αποδειχθούν «η κορυφή του παγόβουνου».
Για τον Γκαμπριέλ Λέουνγκ, καθηγητή Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ, το πρωτεύον ερώτημα είναι το μέγεθος και το σχήμα του παγόβουνου. Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι κάθε άνθρωπος που έχει μολυνθεί θα μεταδώσει τον ιό σε περίπου 2,5 άλλους ανθρώπους. Από αυτό προέκυψε ένα «ποσοστό προσβολής» της τάξης του 60%-80%.
«Το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι ένας τρομακτικά μεγάλος αριθμός» είπε ο Λέουνγκ στην «Guardian» από το Λονδίνο, καθ' οδόν για μια συνάντηση ειδικών του ΠΟΥ, χθες, στη Γενεύη. Ακόμα και αν το γενικό ποσοστό θνησιμότητας είναι μόνο 1%, κάτι που ο Λέουνγκ θεωρεί πιθανό εφόσον συνυπολογιστούν τα ηπιότερα κρούσματα, ο απολογισμός θα είναι βαρύτατος.
Ο Λέουνγκ - ένας από τους επιφανέστερους ειδικούς παγκοσμίως όσον αφορά στις επιδημίες κορωνοϊών, ο οποίος έπαιξε σημαίνοντα ρόλο στην επιδημία του SARS την περίοδο 2002-2003 - είχε προειδοποιήσει στα τέλη Ιανουαρίου, μέσω της επιθεώρησης «Lancet», ότι οι εστίες του ιού πιθανόν να «αυξάνονταν εκθετικά» στις κινεζικές πόλεις, με καθυστέρηση μόλις μίας με δύο εβδομάδων πίσω από την Ουχάν. Αλλού, «ανεξάρτητες αυτοσυντηρούμενες εστίες σε μεγάλες πόλεις παγκοσμίως θα μπορούσαν να καταστούν αναπόφευκτες» λόγω των σημαντικών μετακινήσεων ανθρώπων που έχουν μολυνθεί αλλά δεν εμφανίζουν ακόμα συμπτώματα, και την απουσία μέτρων δημόσιας υγείας ώστε να σταματήσει η εξάπλωση.
«Θα μολυνθεί άραγε το 60%-80% του παγκόσμιου πληθυσμού; Ισως όχι. Ισως αυτό να γίνει κατά κύματα. Ισως ο ιός να μετριάσει τη φονικότητά του γιατί σίγουρα δεν τον βοηθάει το να σκοτώνει τους πάντες στον δρόμο του, έτσι θα σκοτωθεί και ο ίδιος» δήλωσε ο Λέουνγκ. Οι ειδικοί χρειάζονται επίσης να μάθουν κατά πόσο έχουν περιορίσει τις μολύνσεις τα μέτρα στην Ουχάν και σε άλλες πόλεις. «Εχουν λειτουργήσει στην Κίνα αυτές οι μαζικές παρεμβάσεις στον τομέα της δημόσιας υγείας, οι περιορισμοί στις μετακινήσεις, η αποφυγή των κοινωνικών επαφών; Και αν ναι, πώς μπορούμε να τα εφαρμόσουμε κι εμείς, ή μήπως δεν είναι εφικτό; Ας υποθέσουμε ότι έχουν λειτουργήσει. Για πόσο καιρό όμως μπορείς να κρατήσεις κλειστά τα σχολεία; Για πόσο μπορείς να κρατήσεις σε καραντίνα μια ολόκληρη πόλη; Για πόσο μπορείς να κρατήσεις τον κόσμο μακριά από εμπορικά κέντρα; Και αν άρεις αυτούς τους περιορισμούς, τότε θα επιστρέψουν όλα λυσσομανώντας;».
Αν η καραντίνα της Κίνας δεν έχει λειτουργήσει, τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μία άλλη δυσάρεστη αλήθεια: ότι ίσως ο κορωνοϊός να μη μπορεί να ελεγχθεί. Τότε ο κόσμος θα πρέπει να αλλάξει πορεία: αντί να προσπαθεί να τον ελέγξει, θα πρέπει να προσπαθήσει να μετριάσει τις επιπτώσεις του. Προς το παρόν, τα μέτρα απομόνωσης είναι απαραίτητα. Σύμφωνα με τον Λέουνγκ, η χρονική περίοδος κατά την οποία άτομα ήδη μολυσμένα δεν εμφανίζουν συμπτώματα παραμένει ένα τεράστιο πρόβλημα. Η καραντίνα είναι απαραίτητη, για να διασφαλιστεί όμως ότι οι άνθρωποι δεν φέρουν ακόμα τον ιό όταν φεύγουν, όλοι πρέπει ιδανικά να ελέγχονται κάθε δύο ημέρες. Αν κάποιος πάνω, για παράδειγμα, σε ένα κρουαζιερόπλοιο όπου έχουν εντοπιστεί κρούσματα, διαγνωσθεί θετικά, τότε η απομόνωση πρέπει να παραταθεί για ακόμη 14 ημέρες για τους υπόλοιπους.
Οι επιστήμονες εξακολουθούν να μη γνωρίζουν μετά βεβαιότητας κατά πόσο η μετάδοση γίνεται μέσω σταγονιδίων από τον βήχα ή ενδεχομένως αερομεταφερόμενων σωματιδίων. «Είναι δύσκολο να κάνουμε αυτού του είδους το προσεκτικό, αναλυτικό έργο όταν όλα λυσσομανούν. Και αν δεν λυσσομανούν δύσκολα έχεις επαρκή επιβεβαιωμένα κρούσματα» σημείωσε ο Λέουνγκ. «Με το SARS ποτέ δεν είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε τέτοιου είδους μελέτες».
