18.6.1929

Γεννιέται στο Ντίσελντορφ.

1954

Αποκτά διδακτορικό στη φιλοσοφία στη Βόννη. Η διατριβή του φέρει τον τίτλο «Το απόλυτο και η ιστορία: περί της αντίφασης στη σκέψη του Σέλινγκ».

1956 και εξής:

Μελετά φιλοσοφία 

και κοινωνιολογία  

στο «Ινστιτούτο

για την Κοινωνική

Ερευνα» του

Πανεπιστημίου

της Φρανκφούρτης.

1962

Του προσφέρεται η θέση του «καθηγητή άνευ έδρας» της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης.

1964

Επιστρέφει στη Φρανκφούρτη για να καταλάβει την έδρα φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας του Μαξ Χορκχάιμερ.

1971

Αποδέχεται τη θέση του διευθυντή στο «Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ» στο Στάνμπεργκ.

1981

Δημοσιεύει το magnum opus του, 

«Η θεωρία της επικοινωνιακής δράσης». 

1983

Επιστρέφει στη Φρανκφούρτη και στη διεύθυνση

του Ινστιτούτου Κοινωνικής Ερευνας.

1986

Κερδίζει το βραβείο Λάιμπνιτς του Γερμανικού Ιδρύματος Ερευνας, την υψηλότερη διάκριση που απονέμεται για την έρευνα στη Γερμανία.

2003

Τιμάται με το Βραβείο

Πρίγκιπας

των Αστουριών στις Κοινωνικές Επιστήμες. 

2006

Κυκλοφορεί το τελευταίο του βιβλίο, μία συζήτηση με τον καρδινάλιο Γιόζεφ Ράτσινγκερ, μετέπειτα Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’, με τίτλο «Η διαλεκτική της εκκοσμίκευσης».