18.6.1929
Γεννιέται στο Ντίσελντορφ.
1954
Αποκτά διδακτορικό στη φιλοσοφία στη Βόννη. Η διατριβή του φέρει τον τίτλο «Το απόλυτο και η ιστορία: περί της αντίφασης στη σκέψη του Σέλινγκ».
1956 και εξής:
Μελετά φιλοσοφία
και κοινωνιολογία
στο «Ινστιτούτο
για την Κοινωνική
Ερευνα» του
Πανεπιστημίου
της Φρανκφούρτης.
1962
Του προσφέρεται η θέση του «καθηγητή άνευ έδρας» της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης.
1964
Επιστρέφει στη Φρανκφούρτη για να καταλάβει την έδρα φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας του Μαξ Χορκχάιμερ.
1971
Αποδέχεται τη θέση του διευθυντή στο «Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ» στο Στάνμπεργκ.
1981
Δημοσιεύει το magnum opus του,
«Η θεωρία της επικοινωνιακής δράσης».
1983
Επιστρέφει στη Φρανκφούρτη και στη διεύθυνση
του Ινστιτούτου Κοινωνικής Ερευνας.
1986
Κερδίζει το βραβείο Λάιμπνιτς του Γερμανικού Ιδρύματος Ερευνας, την υψηλότερη διάκριση που απονέμεται για την έρευνα στη Γερμανία.
2003
Τιμάται με το Βραβείο
Πρίγκιπας
των Αστουριών στις Κοινωνικές Επιστήμες.
2006
Κυκλοφορεί το τελευταίο του βιβλίο, μία συζήτηση με τον καρδινάλιο Γιόζεφ Ράτσινγκερ, μετέπειτα Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’, με τίτλο «Η διαλεκτική της εκκοσμίκευσης».