Στα χρόνια πριν από το Μνημόνιο η πολιτική υγείας στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από μεμονωμένες, ατελώς σχεδιασμένες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που οδήγησαν στην αποτυχία ρύθμισης και ανάπτυξης του ΕΣΥ. Η μνημονιακή εποχή που ακολούθησε πρόσφερε ένα γόνιμο έδαφος πάνω στο οποίο θα μπορούσε να θεμελιωθεί μια πραγματική μεταρρύθμιση στην υγεία. Πολλές μάλιστα από τις αλλαγές που επέβαλε το Μνημόνιο ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά εξίσου αποσπασματικές, καθώς δεν ανήκαν σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό για την υγεία. Ευκαιριακή και τυφλά κομματική είναι επίσης και η προσέγγιση της παρούσας κυβέρνησης, η οποία εκτίναξε την ήδη μεγάλη ιδιωτική δαπάνη και διεύρυνε σημαντικά τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες στην πρόσβαση στην υγεία, παρά τους ισχυρισμούς για το αντίθετο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ