Οταν οι πεθεροί σκοτώνουν τους γαμπρούς τους

Ουρλιαχτά και πυροβολισμοί τάραξαν την περασμένη Παρασκευή, 1η Μαρτίου, την ησυχία μιας τυπικής γειτονιάς στη Νίκαια. Οπως γρήγορα διαπιστώθηκε, ένας 64χρονος είχε πυροβολήσει και σκοτώσει τον 39χρονο σύζυγο της κόρης του, πριν τελικά στρέψει το όπλο στον εαυτό του. Σύμφωνα με πληροφορίες ο δράστης, ο οποίος είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική, είχε στήσει καρτέρι στο θύμα, όντας αποφασισμένος να προχωρήσει στο αποτρόπαιο έγκλημα που βύθισε στο πένθος μέλη της οικογένειάς του – και κυρίως την ίδια του την κόρη. Αφορμή, κατά την ΕΛ.ΑΣ., στάθηκε το πρόσφατο διαζύγιο του δράστη, για το οποίο πίστευε πως ευθύνονται η κόρη του και ο 39χρονος γαμπρός του, οι οποίοι φιλοξενούσαν στο σπίτι τους την πρώην σύζυγό του.

Οι μαρτυρίες των γειτόνων για τα τρομακτικά λεπτά του φονικού σοκάρουν. «Βλέπω κάποιον να φοράει σκούφο και να κρατάει καραμπίνα. Μετά ακούω έναν δεύτερο πυροβολισμό και έπειτα από αυτό τα ουρλιαχτά σταμάτησαν. Προφανώς ήταν του θύματος. Ακούω τη γυναίκα του θύματος από το μπαλκόνι να φωνάζει «Στέλιο, Στέλιο, έμπα μέσα. Βοήθεια». Βλέπω τον δολοφόνο να φεύγει προς τα επάνω, να επιστρέφει ξανά πίσω, να κοιτάει προς το σπίτι του θύματος και ακούω έναν τρίτο πυροβολισμό… προφανώς ήταν ο πυροβολισμός της αυτοκτονίας» περιέγραψε κάτοικος της περιοχής μιλώντας στο Mega. Σύμφωνα, δε, με τους περιοίκους, η εν ψυχρώ δολοφονία έγινε μπροστά στα έντρομα μάτια του τετράχρονο γιου του θύματος.

Είχε προηγηθεί στις 24 Φεβρουαρίου η δολοφονία ενός 57χρονου γιατρού από τον 69χρονο πεθερό του στην Αγία Βαρβάρα, μία ακόμα από τις δεκάδες αιματηρές ενέργειες, απόρροια της πίεσης και των πρωτοβουλιών γονιών που θεωρούν ότι έτσι προστατεύουν την τιμή ή και το δίκαιο των παιδιών τους.

«Ενδοοικογενειακή κάθαρση»

Συνηθέστερα οι δράστες τέτοιων εγκλημάτων αποδίδουν – λόγω του υπερπροστατευτισμού και άλλων ιδιόμορφων αντιλήψεών τους – στα θύματά τους, συζύγους ή συμβίους των παιδιών τους, ότι είναι ανάξιοι και κατώτεροι των προσδοκιών τους ή ακόμα και ότι δεν έχουν το απαραίτητο οικονομικό υπόβαθρο, ότι έχουν επιδείξει κακοποιητική συμπεριφορά, έχουν εξωσυζυγικές αναζητήσεις κ.ο.κ.

Συνεπεία της παραπάνω νοσηρής νοοτροπίας, οδηγούνται σε αυτό που οι ίδιοι εκλαμβάνουν ως «ενδοοικογενειακή κάθαρση», με βάση διαστρεβλωμένους προσωπικούς κώδικες τιμής, με τραγικά αποτελέσματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δε, οι αναμείξεις και οι διασπαστικές αυτές κινήσεις των γονιών φαίνεται να προκαλούν την αντίδραση γαμπρών αλλά και νυφών, με αποτέλεσμα να προχωρούν και εκείνοι με τη σειρά τους σε εκδικητικές ενέργειες.

Ο φαύλος κύκλος του αίματος

Ισως μία από τις πιο γνωστές σχετικές υποθέσεις είναι εκείνη της δολοφονίας, την 1η Αυγούστου 1997 στην Ξάνθη, του 30χρονου Σωτήρη Γιαλαμά από τον γνωστό μουσικοσυνθέτη Ακη Πάνου, πατέρα της 19χρονης φίλης του θύματος, Ελευθερίας. Ο Ακης Πάνου, που καταδικάστηκε σε ισόβια και απεβίωσε το 2000 (αποφυλακίστηκε λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας του) φέρεται να είχε εκνευριστεί επειδή το θύμα και η κόρη του είχαν «κλεφτεί», ενώ θεώρησε μεγάλη προσβολή την εμφάνιση του 30χρονου στο σπίτι του, προκειμένου να λυθεί η παρεξήγηση. Ο μουσικοσυνθέτης και δράστης, ωστόσο, δεν είχε πρόθεση να τον συγχωρήσει: άρπαξε το 45άρι που κρατούσε σαν ενθύμιο από το Ναυτικό και, μπροστά σε όλα τα μέλη της οικογένειάς του, πυροβόλησε τρεις φορές τον 30χρονο, τραυματίζοντάς τον θανάσιμα.

Αυτή όμως δεν είναι η μοναδική υπόθεση στα ελληνικά εγκληματολογικά χρονικά κατά την οποία ο πεθερός στρέφεται εναντίον του γαμπρού.

• Τον Μάιο του 1995 αίσθηση είχε προκαλέσει η δολοφονία με μαχαίρι από έναν 87χρονο του 45χρονου γαμπρού του στην Κάρυστο, γιατί πίστευε ότι «διατηρούσε παράνομη σχέση και κορόιδευε την κόρη του». Σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε η αστυνομική έρευνα, της τραγικής κατάληξης είχε προηγηθεί πάλη μεταξύ των δύο ανδρών, καθώς το θύμα αντέδρασε στις κατηγορίες του πεθερού του και επιχείρησε να αμυνθεί, όμως δέχθηκε τη μοιραία μαχαιριά στο στήθος με επαγγελματικό μαχαίρι μήκους 27 εκατοστών.
• Τον Δεκέμβριο του 1991 ένας 22χρονος ιερέας δολοφονήθηκε από τον πεθερό του σε χωριό της Καρδίτσας γιατί, όπως υποστήριξε ο δράστης, τον θεωρούσε υπεύθυνο για την «ανάρμοστη» συμπεριφορά της γυναίκας του.
• Τον Αύγουστο του 1988 ένας 52χρονος οικοδόμος σκότωσε με σουγιά τον 28χρονο γαμπρό του στην Αίγινα έπειτα από έντονη λογομαχία για κληρονομικά ζητήματα. Το θύμα αξίωνε από τον πεθερό του τη μεταβίβαση περιουσίας στο όνομα της συζύγου του, η οποία ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε γιατί ο δράστης τον θεωρούσε αφερέγγυο, ενώ του απέδιδε και κακοποιητική συμπεριφορά.
• Την περίοδο 1970-1985 είχαν απασχολήσει την επικαιρότητα πλήθος παρόμοιων περιστατικών, με τη δολοφονία ενός 25χρονου από τον 45χρονο πεθερό του στο Ιλιον να ξεχωρίζει. Ο δράστης κατηγορούσε τον νεαρό ότι είχε αποπλανήσει την ανήλικη κόρη του καθώς και ότι όταν τελικά την παντρεύτηκε συνέχισε να συνάπτει εξωσυζυγικούς δεσμούς.
• Το ίδιο διάστημα, ένας 43χρονος δολοφονήθηκε από τον 81χρονο πεθερό του στις Σέρρες για κτηματικές διαφορές, ενώ ένας 50χρονος γεωργός από τη Χαλκίδα σκότωσε τον 28χρονο γαμπρό του επειδή καβγάδιζε με την κόρη του.
• Τα θύματα βέβαια δεν ήταν πάντοτε άνδρες. Τον Οκτώβριο του 1992 ένας 78χρονος συνταξιούχος του ΟΓΑ σκότωσε στο Σουφλί τη 45χρονη νύφη του, μητέρα δύο παιδιών, γιατί πίστευε ότι δεν τα φρόντιζε επαρκώς.

Αντίστοιχα, οι δράστες δεν ήταν πάντοτε οι πεθεροί:

• Τη δεκαετία του 1970 στη Λάρισα είχε καταγραφεί η εν ψυχρώ εκτέλεση με πιστόλι ενός 26χρονου ηλεκτρολόγου από τη 41χρονη πεθερά του.
• Πρωτοφανούς αγριότητας ήταν και η δολοφονία σε διαμέρισμα στην Καλλιθέα ενός 29χρονου από την 52χρονη μέλλουσα πεθερά του με καταγωγή από τη Λοκρίδα. Οπως αποκαλύφθηκε τότε, το θύμα εξέπνευσε ακαριαία από πλήγμα με πριονομάχαιρο μήκους 21 εκατοστών στην καρωτίδα και αφορμή για το φονικό είχε σταθεί η πρόθεση του 29χρονου να διαλύσει τον αρραβώνα με την κόρη της.
• Την κοινή γνώμη είχε συγκλονίσει και η δολοφονία με δηλητηριασμό από παραθείο τον Οκτώβριο του 1961 σε χωριό της Αιτωλοακαρνανίας ενός άνδρα από την πεθερά του, «επειδή δεν τον ενέκρινε». Οπως έγραφε ο Τύπος της εποχής, μάλιστα, δράστης και θύμα είχαν έρθει σε προστριβή για ένα ΙΧ που προοριζόταν ως προίκα του θύματος.

Τα πεθερικά γίνονται θύματα

Αντίστροφα, στη χώρα έχουν καταγραφεί και ουκ ολίγες δολοφονικές επιθέσεις ανδρών και γυναικών κατά των πεθερικών τους, με συχνότερη αφορμή την ανάμειξη των θυμάτων σε οικογενειακά τους προβλήματα.

• Τον Ιανουάριο του 2012 μια 32χρονη σκότωσε την 59χρονη πεθερά της με 68 μαχαιριές στο σπίτι τους στη Χαλκιδική γιατί, όπως υποστήριξε, είχε απαξιωτική συμπεριφορά απέναντί της και αμφισβητούσε την πατρότητα των παιδιών της.
• Τον Μάρτιο του 2000 στην Κύμη ένας 28χρονος σκότωσε τον 64χρονο πεθερό του και τη συνομήλικη σύζυγό του γιατί τους θεωρούσε υπαίτιους για τον χωρισμό και εμπόδιο στην επανασύνδεση με την κόρη τους.
• Ακόμη, το 1984 στην Καστοριά ένας 30χρονος αχθοφόρος σκότωσε την 50χρονη πεθερά του με τέσσερις τσεκουριές γιατί, κατά τον δράστη, επεδίωκε την εκδίωξη της οικογένειάς του από το σπίτι της.
• Πιο πρόσφατα, τέλος, τον Δεκέμβριο του 2017, ένας 49χρονος αστυνομικός δολοφόνησε εν ψυχρώ κατά σειρά την πεθερά του, τη σύζυγό του και την τετράχρονη κόρη του πριν βάλει τέλος στη ζωή του στο σπίτι τους στους Αγίους Αναργύρους. Και σε αυτή την υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο αιτία στάθηκαν προβλήματα στη διαχείριση ακινήτων.

Δύο από τις πιο γνωστές δολοφονίες

«Δεν μετανόησα γιατί δεν εννόησα…»

Οταν ο Ακης Πάνου ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους αν έχει μετανιώσει για τη δολοφονία του 30χρονου συντρόφου της κόρης του, Σωτήρη Γιαλαμά, την 1η Αυγούστου του 1997, στο σπίτι της οικογένειας στην Ξάνθη φέρεται να απάντησε: «Δεν μετανόησα γιατί δεν εννόησα…». Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε στον μουσικοσυνθέτη κανένα ελαφρυντικό, ούτε καν αυτό που επικαλέστηκε η υπεράσπιση, της προσφοράς στην πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας. Η απόφαση ήταν ισόβια δεσμά.

Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Καβάλας, που μονοπώλησε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, ο Ακης Πάνου και η 19χρονη Ελευθερία δεν αντάλλαξαν ούτε βλέμμα. Στην απολογία του ισχυρίστηκε ότι δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει τον 30χρονο, παρά μόνο να τον εκφοβίσει, γιατί δεν ενέκρινε τη σχέση που διατηρούσε με την κόρη του. Ο άτυχος νεαρός είχε πάει στο σπίτι του μουσικοσυνθέτη προκειμένου να τον πείσει για τις καλές προθέσεις τους και να λυθεί η μεταξύ τους παρεξήγηση, καθώς η 19χρονη ήταν ήδη έγκυος. Ούτε αυτό, όμως, στάθηκε ικανό για να «μαλακώσει» το μένος του Πάνου, που πέθανε τρία χρόνια μετά, στις 7 Απριλίου του 2000, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.

«Εγώ είδα δυο ανθρώπους που λάτρευα να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον», θα πει αργότερα η Ελευθερία Πάνου, αναφερόμενη στο φονικό που συγκλόνισε την Ελλάδα.

«Καημένε Αθανασόπουλε τι σου ‘μελλε να πάθεις»

Oι στίχοι ενός τραγουδιού που απέδωσε μοναδικά ο ρεμπέτης Αντώνης Νταλγκάς πριν από σχεδόν 100 χρόνια, το 1931 έλεγαν: «Καημένε Αθανασόπουλε τι σου ‘μελλε να πάθεις, από κακούργα πεθερά τα νιάτα σου να χάσεις». Τραγικός πρωταγωνιστής του τραγουδιού που γνώρισε τεράστια επιτυχία και φωνογραφήθηκε σε τουλάχιστον τέσσερις εκτελέσεις μέσα στο ίδιο έτος ήταν ο εργολάβος Δημήτριος Αθανασόπουλος, ο οποίος δολοφονήθηκε μέσα στο σπίτι του «στου Χαροκόπου τα στενά», κατόπιν σύμπραξης της 25χρονης συζύγου του Φούλας Κάστρου, του 17χρονου ξαδέρφου της Δημήτρη Μοσκιού (φυσικός αυτουργός) και της πεθεράς του Αρτεμης Κάστρου (ηθική αυτουργός).

Σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής, ο Αθανασόπουλος πυροβολήθηκε από τον 17χρονο ενώ κοιμόταν. Το χέρι του Μοσκιού, ο οποίος είχε διαγνωστεί με ψυχικές διαταραχές, όπλισαν τα παράπονα της ξαδέρφης του ότι την κακοποιούσε και διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις αλλά και η προτροπή της πεθεράς του θύματος, που τον έπεισε ότι αυτό αποτελεί καθήκον του. Μάλιστα, η εγκληματική ομάδα, στην οποία προστέθηκε και η νεαρή υπηρέτρια του Αθανασόπουλου, που μαζί με την «κυρία» της τον αποτελείωσαν στραγγαλίζοντάς τον, προσπάθησε να ξεφορτωθεί το πτώμα, αρχικά καίγοντάς το και εν συνεχεία τεμαχίζοντάς το και πετώντας το στις όχθες του Κηφισού. Εκεί ανακαλύφθηκε από την Αστυνομία, που γρήγορα έφτασε στους δολοφόνους του.

Μητέρα και κόρη καταδικάστηκαν σε θάνατο αλλά δεν εκτελέστηκαν ποτέ, ο ξάδερφος πέθανε πέντε χρόνια μετά στο Δρομοκαΐτειο και η υπηρέτρια τιμωρήθηκε με 18ετή κάθειρξη. Οι τρεις γυναίκες αποφυλακίστηκαν στη διάρκεια της Κατοχής.