Η λέξη του 2023 στη Γερμανία είναι Krisenmodus. Μια επιτροπή της Εταιρείας Γερμανικής Γλώσσας τη διάλεξε στις αρχές Δεκεμβρίου θεωρώντας ότι έτσι πιάνει το Zeitgeist στη χώρα, αφού οι πολίτες της ζουν πλέον σε «λειτουργία κρίσης».

Οι έκτακτες συνθήκες έχουν γίνει η νέα τους κανονικότητα. Οι Γερμανοί ήρθαν το προηγούμενο δωδεκάμηνο αντιμέτωποι με απανωτές ενδοκυβερνητικές κόντρες, μια δημοσιονομική παγίδα που οι ίδιοι έστησαν στους εαυτούς τους, την αλματώδη αύξηση των τιμών ενέργειας και τον πληθωρισμό, δυο πολέμους σε Ουκρανία και Γάζα, μια «δραματική επιδείνωση» της εικόνας του εκπαιδευτικού τους συστήματος και ελλείψεις εργαζομένων σε σχολεία, νοσοκομεία και διοικητικές υπηρεσίες, το χειρότερο στεγαστικό πρόβλημα της τελευταίας 20ετίας αλλά και τη ραγδαία αύξηση των ποσοστών της Ακροδεξιάς.

Το κράτος που μετατράπηκε σε οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης και χάρη στο προφίλ του πειθαρχημένου στην ανάγκη της τελειότητας που είχε φιλοτεχνήσει, φαίνεται να υποδέχτηκε το 2024 από μια θέση η οποία θυμίζει σε πολλά αυτή της Ελλάδας πριν από μια δεκαετία: από τη θέση του μεγάλου ασθενούς.

Λεξιλόγιο

Εδώ δεν υπάρχει η παράδοση της επιλογής του λήμματος που αντικατοπτρίζει γλωσσικά την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή. Παρ’ όλα αυτά, στα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκει κανείς μια λέξη που συνοψίζει πώς εκείνοι φαντάζονται το νέο έτος. Στου πρώτου αυτή ήταν οι «μεταρρυθμίσεις». Στου δεύτερου η «μαχητικότητα».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποσχέθηκε μια χρονιά γεμάτη εκσυγχρονιστικές παρεμβάσεις και συγκρούσεις με τις «ριζωμένες παθογένειες», ένα «ορμητικό κύμα αλλαγών». Ο Στέφανος Κασσελάκης, από την άλλη, διαπίστωσε ότι «το αύριο έχασε μια μάχη αλλά δεν έχασε τη μαχητικότητά του», διατεινόμενος ότι το κόμμα του θα αγωνιστεί για «μια ζωή της αξιοπρέπειας και όχι των market pass».

Στην ανάλυση του ενός, η υπέρβαση πολλών κρίσεων την περασμένη τετραετία θα επιτρέψει φέτος στη χώρα να σβήσει από το μάνιουαλ της οτιδήποτε προκάλεσε τη δυσκολότερη μεταπολιτευτική της περίοδο. Στην ανάγνωση του άλλου, η Ελλάδα δεν βγήκε ποτέ απ’ τη «λειτουργία κρίσης». Αμφότεροι, λοιπόν, έδωσαν μια ιδέα του προεκλογικού λεξιλογίου που θα χρησιμοποιήσουν μέχρι την ευρωκάλπη κι αυτό δεν διαφέρει πολύ απ’ το γλωσσάρι με το οποίο γράφτηκαν τα πολιτικά τους αφηγήματα πέρυσι.