Ωραίος τύπος ο Σουλτάν αλ-Τζαμπέρ. Ο πρόεδρος της COP-28, και υπουργός Πετρελαίου των Εμιράτων, εκτέθηκε από νωρίς όταν είπε ότι ο περιορισμός της παραγωγής ορυκτών καυσίμων θα μας στείλει πίσω στις σπηλιές. Στη συνέχεια μαζεύτηκε λίγο, με αποτέλεσμα να του την πέσουν οι Σαουδάραβες για τον τρόπο που χειρίζεται τις συζητήσεις στο Ντουμπάι. Και προχθές έβγαλε τον άσο από το μανίκι: συγκέντρωσε τους υπουργούς των 190 χωρών που λαμβάνουν μέρος στη σύνοδο και τους είπε ότι θα κάνουν μια «Ματζλίς», ένα συμβούλιο δηλαδή όπου ο καθένας θα μιλάει από την καρδιά του.

Τα πράγματα δεν εκτυλίχθηκαν ακριβώς έτσι, αφού οι περισσότεροι διάβασαν προετοιμασμένα κείμενα. Οι υπουργοί πλούσιων χωρών (Γαλλία, Βρετανία, Αυστραλία) τάχθηκαν με αποφασιστικό τρόπο υπέρ της σταδιακής κατάργησης (phaseout) των ορυκτών καυσίμων, ώστε να σωθεί ο πλανήτης. Οι αντιπρόσωποι της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράκ, ακολουθώντας τη γραμμή που είχε δώσει ο ΟΠΕΚ, αντέδρασαν έντονα υποστηρίζοντας κάτι μυστηριώδη πράγματα, όπως ότι πρέπει να στοχοποιούνται μόνο οι εκπομπές ενέργειας, όχι οι πηγές τους. Οι ειδικοί απεσταλμένοι της Κίνας και των ΗΠΑ (δύο εκ των μεγαλύτερων ρυπαντών στον κόσμο) δεν πήραν τον λόγο. Οι υπουργοί αναπτυσσόμενων χωρών όπως η Βραζιλία και οι Φιλιππίνες ζήτησαν αποφασιστικά μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής. Και ο έρμος ο υπουργός των νησιών Σαμόα είπε πως θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του και να διαβεβαιώσει τους συμπολίτες του ότι το μέλλον υπάρχει ακόμη.

Κάτι τέτοιο είναι κάθε άλλο παρά σίγουρο, αν κρίνουμε από την εικόνα της συνόδου. Η αλήθεια είναι όμως ότι θα ήταν υπεραπλουστευτικό, και κατ’ ουσίαν λανθασμένο, να περιγραφούν αυτές οι συνομιλίες ως μια μάχη ανάμεσα στους «καλούς» της Δύσης και τους «κακούς» των χωρών του Κόλπου. Οχι μόνο διότι οι ανεπτυγμένες χώρες φέρουν το μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την κλιματική αλλαγή. Αλλά κι επειδή, όπως αναφέρει ο Σάιμον Μάντι στους Financial Times, έχει δημιουργηθεί ένα χάσμα ανάμεσα στις πλούσιες και τις ευάλωτες χώρες για το πόσες επενδύσεις σε πράσινη ενέργεια πρέπει να κάνουν οι πρώτες στις δεύτερες και για το πόση οικονομική στήριξη πρέπει να τους προσφέρουν για τη χρηματοδότηση της λεγόμενης «κλιματικής προσαρμογής».

Για να το πούμε αλλιώς: ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ είπε ότι η σύνοδος θα στεφθεί από επιτυχία αν υπάρξει συμφωνία για «phaseout» και η υπουργός Περιβάλλοντος της Νότιας Αφρικής Μπάρμπαρα Κρίσι αν υπάρξει συμφωνία για την κλιματική προσαρμογή.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες πάντως, δηλαδή το σχέδιο απόφασης που ετοίμασε ο αλ-Τζαμπέρ, η μοναδική συμφωνία αφορά ένα «μενού» επιλογών από το οποίο κάθε χώρα «θα μπορούσε» να διαλέξει ό,τι τη βολεύει για να μειώσει τις εκπομπές της. Οι συζητήσεις φυσικά θα συνεχιστούν. Αλλωστε χρόνος υπάρχει.