Αναζήτηση
«Υστερα από οκτώ επώδυνα χρόνια η Ελλάδα αφήνει πίσω της – τουλάχιστον τεχνικά – την εποχή των μνημονίων, ωστόσο παρά την αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης και ορισμένων αξιωματούχων της ευρωζώνης, πολλοί πιστεύουν ότι η χώρα πρέπει να παραφράσει το Hotel California των Eagles, checked out but it can never leave (σ.σ βγήκε, αλλά δεν μπορεί ποτέ να φύγει)».
Με αυτό τον παραλληλισμό επέλεξε το Ινστιτούτο Brookings να μιλήσει για τον έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια. Όπως υπογραμμίζεται στο κείμενο, τα διεθνή μέσα από το CNBC και το Reuters έως το Politico και το CNN Money, στην κάλυψη ειδήσεων για την Ελλάδα στέκονται πολύ στις αδυναμίες της οικονομίας.
Αυτές περιλαμβάνουν αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση, την παραοικονομία, τη διαφθορά, τη φοροαποφυγή, καθώς και τις καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης και πολυάριθμα γραφειοκρατικά εμπόδια στις εξαγωγές και στις επενδύσεις.
Ωστόσο, όπως αναφέρει στο δημοσίευμα, οι αναφορές στο μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, την υπερφορολόγηση, είναι λιγότερες, αφού τα ΜΜΕ δεν δίνουν την απαιτούμενη έμφαση σε αυτό που ο συντάκτης του κειμένου θεωρεί τη μεγαλύτερη «κατάρα» αυτή τη στιγμή στη χώρα. «Πρόκειται για ένα φαινόμενο με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της Ελλάδας» τονίζει και επικαλείται τα στοιχεία, παρουσιάζοντας και σχετικά γραφήματα, που καταδεικνύουν ότι στην Ελλάδα το σύνολο φόρων και ασφαλιστικών εισφορών είναι υψηλότερο του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
«Ακόμη και οι χαμηλόμισθοι υπάλληλοι είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν αυτές τις εισφορές» συνεχίζει ο αρθρογράφος, επισημαίνοντας ότι υπάρχον πλαίσιο για τις ασφαλιστικές εισφορές «είναι εξαιρετικά δαπανηρό για μια εταιρεία ή έναν εργοδότη να προσλάβει άτομα, γι’ αυτό αποφεύγει να το κάνει». Έτσι, δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, που διατηρεί αδύναμη την εγχώρια ζήτηση, γεγονός που με τη σειρά του επιδεινώνει τις προοπτικές ανάπτυξης και απασχόλησης.
Και συνεχίζει το κείμενο, τα έσοδα από τους φόρους είναι χαμηλά όχι εξαιτίας της φοροαποφυγής αλλά εξαιτίας της ολοένα και αυξανόμενης φορολογικής επιβάρυνσης στην εργασία.
Το ότι υπάρχουν λιγότεροι υπάλληλοι και ελάχιστα υψηλά εισοδήματα σημαίνει πως η φορολογική βάση έχει μεταφερθεί στα χαμηλότερα επίπεδα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα έσοδα από τη φορολογία να αρχίζουν να φθίνουν.
«Το περίφημο φορτίο του ελληνικού χρέους δεν είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάκαμψη της χώρας. Οι μεγάλοι ένοχοι είναι η υπερφορολόγηση και οι δυσθεώρητες ασφαλιστικές εισφορές. Μαζί αποκλείουν την παραμικρή αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος, διαβρώνουν την φορολογητέα παραγωγική βάση της οικονομίας, μειώνουν τις προσλήψεις και κρατούν χαμηλούς τους μισθούς», προσθέτει.
Τέλος κάνει και πάλι αναφορά στο διάσημο τραγούδι των Eagles: «Τώρα που τα χρήματα των προγραμμάτων διάσωσης τελειώνουν, η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι υπέρ του ευρώ. Είναι σαν το Hotel California. H ευρωζώνη είναι ένα »τόσο ωραίο μέρος». Αλλά αυτό ίσως ισχύει επειδή δεν έχεις πουθενά αλλού να πας».
Υπενθυμίζεται ότι οι τελευταίοι στίχοι του τραγουδιού κάνουν λόγο για ένα ξενοδοχείο, «στοιχειωμένο» από μία μοχθηρή παρουσία, από το οποίο δεν υπάρχει καμιά ελπίδα διαφυγής.
«Last thing I remember, I was running for the door, I had to find the passage back to the place I was before. Relax said the night man, We are programmed to receive. You can check out any time you like, but you can never leave».
