Στα πορτρέτα των ευρωπαίων πολιτικών που τιμήθηκαν με το Βραβείο Καρλομάγνου και κοσμούν το ιστορικό Δημαρχείο του Ααχεν προστέθηκε αυτήν την εβδομάδα ένα ακόμα. Αυτό του γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν. Είναι ανάμεσα σε εκείνα των Φρανσουά Μιτεράν και Χέλμουτ Κολ (1988), της Μέρκελ (2008), αλλά και του Κωνσταντίνου Καραμανλή (1978), του μόνου έλληνα πολιτικού που τιμήθηκε με το βραβείο το οποίο απονέμεται από το 1950 σε προσωπικότητες της δημόσιας σφαίρας για την προσφορά τους στην ιδέα της ενωμένης Ευρώπης.

Ο Μακρόν, ο «νέος μη εστεμμένος βασιλιάς της Ευρώπης», όπως τον χαρακτήρισε η γερμανική «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ», ζήτησε από την πολιτική ηγεσία της Γερμανίας επιτέλους να ανοίξει τα χαρτιά της για τις «πραγματικές μεταρρυθμίσεις» στην ΕΕ. Στιγμάτισε την αποστροφή των Γάλλων για εσωτερικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα τους, αλλά και τον «φετιχισμό» των Γερμανών με τη δημοσιονομική πειθαρχία και τα πλεονάσματα. Το Βερολίνο και η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ πρέπει να ξεκαθαρίσουν, ποιες από τις ιδέες του θα στηρίξει η Γερμανία ώστε να αντιμετωπίσει η Ευρώπη τις σημερινές και αυριανές προκλήσεις.

Διαφορετικά, προειδοποίησε ο Μακρόν, νικητές θα βγουν οι δημαγωγοί και οι λαϊκιστές. Πήραν ήδη το πάνω χέρι στην Ιταλία. Και στην Ελλάδα της κρίσης οι λαϊκιστές από αριστερά και δεξιά βρίσκονται τρία χρόνια στην κυβέρνηση, η οποία έστειλε στην ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ δύο υπουργούς της, Αμυνας Πάνο Καμμένο (ΑΝΕΛ) και Επικρατείας Νίκο Παππά (ΣΥΡΙΖΑ) όταν άλλες ευρωπαϊκές χώρες έστειλαν μόνον πρεσβευτές τους. Εκτοτε η Ευρώπη δέχεται συνεχώς πλήγματα από τον επιθετικό λαϊκισμό του Ντόναλντ Τραμπ: αποχώρηση από τη Συνθήκη του Παρισιού για το Κλίμα, εμπορικός πόλεμος με την Ευρώπη και τώρα η καταγγελία της συμφωνίας με το Ιράν κόντρα σε Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και μάλιστα την ημέρα που η Ευρώπη γιόρταζε τον εαυτό της. Ο Τραμπ επέσπευσε την ανακοίνωση της απόφασης για το Ιράν που επρόκειτο να γίνει σήμερα Σάββατο. Ευρωπαίοι διπλωμάτες εικάζουν ότι δεν ήταν τυχαία, αλλά έγινε για να συμπέσει με την απονομή του Βραβείου Καρλομάγνου. Το μήνυμα είναι επί της ουσίας και σημειολογικά ότι ο Τραμπ δεν δίνει δεκάρα για την άποψη των ευρωπαίων συμμάχων των ΗΠΑ, τους ξεμπροστιάζει. Ο βετεράνος ευρωπαίος πολιτικός Ελμαρ Μπροκ (CDU) είναι πεπεισμένος ότι «η Δύση δεν υπάρχει πλέον».

Η γερμανίδα καγκελάριος, λένε άνθρωποι του περιβάλλοντός της, δεν αιφνιδιάστηκε από τη συμπεριφορά του Τραμπ. Σε αντίθεση με τον Μάρτιν Σουλτς που χαρακτήρισε «παράλογη» τη συμπεριφορά του Τραμπ, η ανάλυση της Μέρκελ είναι ότι ο αμερικανός πρόεδρος δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να υλοποιεί ένα προς ένα όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Μία από τις βασικές υποσχέσεις του ήταν να καταγγείλει τη συμφωνία Ομπάμα και Ευρωπαίων το 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα με το Ιράν.

Η γερμανίδα καγκελάριος δεν ήταν ενθουσιασμένη με τη συμφωνία και απέφυγε μέχρι σήμερα συναντήσεις με τον ιρανό ηγέτη Ροχανί, σε αντίθεση με τον τότε υπουργό Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ που επισκέφθηκε αμέσως την Τεχεράνη ως επικεφαλής αποστολής γερμανών επιχειρηματιών για να εκμεταλλευτεί το τέλος της απομόνωσης του Ιράν. Η Μέρκελ ενέταξε όμως τη συμφωνία στη ρεαλπολιτίκ που διευκόλυνε τη συζήτηση με το Ιράν για άλλες κρίσης στην περιοχή με αιχμή τον πόλεμο στη Συρία. Τώρα πρέπει να περισωθεί ό,τι είναι δυνατόν από τη συνθήκη με το Ιράν και αυτόν το στόχο εξυπηρετεί η επίσκεψη του γερμανού υπουργού Εξωτερικών Χάικο Μάας στη Μόσχα και η συνάντησή του με τον Σεργκέι Λαβρόφ.

«Πρόκειται πραγματικά για πόλεμο ή ειρήνη», είπε η Μέρκελ προσφωνώντας τον Μακρόν στο Ααχεν. Τουλάχιστον σε αυτήν την εκτίμηση σίγουρα συμφωνούν.