Αυτό, μάλιστα, είναι ένα αφήγημα για την καφενειακή επικράτεια, εκεί όπου δένουν τ’ ατσάλι της συριζαϊκής συσπείρωσης. Σε ένα μικρό οικόπεδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι επενδύσεις ήταν έτοιμες να ξεκινήσουν, όταν ξαφνικά ο καναδικός δάκτυλος αποφάσισε στρατηγικό πλήγμα για την εγχώρια κυβέρνηση «παγώνοντας» τις Σκουριές και την Ολυμπιάδα Χαλκιδικής. Δεν ήταν μόνος του μέσα στο δάσος της ξενοκίνητης λεηλασίας. Για κάλυψη – απόκρυψη είχε μαζί του τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έλληνες βουλευτές και πολλά ΜΜΕ (αλήθεια, γιατί εδώ και καιρό σταμάτησε η γαλαρία να τα αποκαλεί «συστημικά»;). Κι έτσι, με την πρώτη σταγόνα της συνωμοσιολογίας σκοτώθηκε το καλοκαίρι των επενδύσεων. Ενα καρανίκειο «στα τσακίδια» ήταν αρκετό για να ξεχυθεί ο τηλεοπτικός στρατός των μουτζαχεντίν, σύμφωνα με τον οποίο αυτή τη στιγμή στη Χαλκιδική συντελείται τουλάχιστον οικολογικός Αρμαγεδδώνας –κι αυτό κατ’ ευφημισμόν.
Σαν να μην έφτανε η Βόρεια Ελλάδα, ανεξέλεγκτες καπιταλιστικές δυνάμεις έχουν βάλει στο στόχαστρο και το Ελληνικό, πέριξ του οποίου κάτοικοι, μέτοικοι και περίοικοι περνούν τα βράδια τους με αναμνήσεις βασισμένες σε ιστορικές πηγές. Οπως τότε που φύσηξε, λέει, ο Ζέφυρος και ξέβρασε στο ακρωτήρι του Αγίου Κοσμά υπολείμματα από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας. Οπότε μην αγγίζετε τίποτε και κρατήστε την αναπνοή σας: στο κράτος εν κράτει του Ελληνικού εξουσία είναι οι αρχαιολόγοι που αμύνονται του πατρίου εδάφους απέναντι σε επενδυτικά σχήματα.
Σαλαμίνα, λοιπόν. Κι εδώ, τα ΜΜΕ παρεξήγησαν ένα λογοπαίγνιο του υπουργού Ναυτιλίας Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο οποίος υπέβαλε παραίτηση προ των ευθυνών του για τη μόλυνση στον Σαρωνικό, αλλά μετά την έθεσε στα χέρια του Πρωθυπουργού. Δυστυχώς γι’ αυτόν και τους επίδοξους συνωμοσιολόγους, σ’ αυτή την περίπτωση δεν λειτούργησαν οι ξενοκίνητοι μηχανισμοί (παρά μόνο τα «θαλάσσια ρεύματα», όπως δήλωσε ο ίδιος). Ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής που συνδέει Σκουριές, Ελληνικό και Σαλαμίνα ονομάζεται «διαχειριστική ικανότητα». Και πλέον μοιάζει με θαλασσοκηλίδα μέσα σε πετρελαιοθάλασσα.
