Απρακτη πέρασε η μνημονιακή προθεσμία, κατά την οποία κυβέρνηση και δανειστές όφειλαν να έχουν συμφωνήσει στο ακριβές σχέδιο των προς πώληση λιγνιτικών μονάδων.
Κανονικά, έως τις 31 Ιουλίου, δηλαδή μέχρι χθες, έπρεπε η Κομισιόν να έχει εγκρίνει τον τελικό κατάλογο με τις μονάδες όπου θα μπει πωλητήριο, και αυτός να έχει πάρει το πράσινο φως του Kυβερνητικού Συμβουλίου Oικονομικής Πολιτικής, σύμφωνα τουλάχιστον με τα όσα ορίζει το επικαιροποιημένο Μνημόνιο. Τα χρονοδιαγράμματα είχαν τεθεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρξει το κατάλληλο περιθώριο προετοιμασίας έως τον Οκτώβριο, οπότε και θα αρχίσει το market test, το οποίο και θα αποτυπώσει αν υπάρχει ή όχι επενδυτικό ενδιαφέρον από υποψήφιους μνηστήρες.
Οι εξελίξεις ωστόσο δεν συμβαδίζουν με τον οδικό χάρτη. Η ελληνική πρόταση βρίσκεται ακόμη στις Βρυξέλλες, οι οποίες εγείρουν ενστάσεις ως προς το μείγμα των μονάδων και πιέζουν να επιταχυνθεί η αποεπένδυση του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ, με τα σενάρια να φέρουν τους κοινοτικούς να ζητούν την πώληση άλλων σταθμών από εκείνους που έχει εισηγηθεί η κυβέρνηση. Ολα δείχνουν ότι το σίριαλ θα τραβήξει. Εφόσον αυτό συμβεί, τότε το όλο εγχείρημα αφενός θα καθυστερήσει, αφετέρου θα πυροδοτήσει νέες τριβές στον βαθμό που θα ζητηθεί να πουληθούν μονάδες που για τη ΔΕΗ θεωρούνται ζωτικής σημασίας.
Τριβών συνέχεια. Τριβές όμως ενδέχεται να προκαλέσει και το φετινό μενού ιδιωτικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ. Ναι μεν η πώληση του ΔΕΣΦΑ θεωρείται πολιτικά βατή (σ.σ.: 7 Αυγούστου οι υποψήφιοι μνηστήρες καταθέτουν τις μη δεσμευτικές προσφορές), δεν ισχύει ωστόσο το ίδιο για τη συνέχεια, καθώς σειρά παίρνει το φθινόπωρο η παραχώρηση της Εγνατίας Οδού. Στο μέτωπο αυτό, ο αντιπολιτευόμενος ΣΥΡΙΖΑ είχε κάποτε σπείρει ανέμους και σήμερα κινδυνεύει να θερίσει θύελλες, αφού η κυβέρνηση δυσκολεύεται να πείσει ακόμη και τους δικούς της βουλευτές για ποιον λόγο θαπρέπει ο αυτοκινητόδρομοςνα αποκτήσει 38 σταθμούς διοδίων (18 μετωπικούς και 20 πλευρικούς).
Ραντεβού στα διόδια της Εγνατίας αναμένεται να δώσουν το φθινόπωρο όχι μόνο τα στελέχη της Λαϊκής Ενότητας και της Πλεύσης Ελευθερίας, αλλά ίσως και οι τοπικοί βουλευτές Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ. «Αρνητική και καταδικαστική για τις τοπικές κοινωνίες» είχε χαρακτηρίσει τα πλευρικά διόδια τον Ιούνιο ο βουλευτής Καβάλας Δημήτρης Εμμανουηλίδης, ενώ ο συνάδελφός του Κώστας Μορφίδης το είχε πάει ένα βήμα παραπέρα.«Να βάλουμε τα νέα διόδια στην Εγνατία και μετά να τα ξηλώσουμε» είχε ισχυριστεί τον Ιούνιο, υποστηρίζοντας ότι αν οι πολίτες κάνουν ένα νέο κίνημα Δεν Πληρώνω, εκείνος θα είναι μαζί τους.
Η παραχώρηση της Εγνατίας Οδού είναι μία μόνο από τις επικείμενες αποκρατικοποιήσεις όπου στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ διατρέχουν τον κίνδυνο να βρεθούν αντιμέτωποι με προσδοκίες που είχαν οι ίδιοι κάποτε καλλιεργήσει. Κάπου μέσα στο 2018 αναμένεται να αρχίσουν οι πρώτοι διαγωνισμοί στις στρατηγικές επιχειρήσεις της ενέργειας και της ύδρευσης. Και αν η πώληση του 35% των ΕΛΠΕ δεν αφορά το ευρύ κοινό, δεν ισχύει το ίδιο με τα ποσοστά των ΕΥΔΑΠ (11%) και ΕΥΑΘ (23%). Ειδικά οι δύο τελευταίες αποτελούν κόκκινο πανί για τον βαθύ ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για κυβερνητικά στελέχη, όπως ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος με δηλώσεις του τύπου «το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και δεν ιδιωτικοποιείται».
Ντρίμπλες. Το επικοινωνιακό εύρημα με το οποίο η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να περάσει όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα τον κάβο αυτόν, συνοψίζεται στη φράση του Πρωθυπουργού «προασπιζόμαστε τον δημόσιο χαρακτήρα των ΔΕΚΟ».Το πρόταγμα του Μαξίμου κινείται στον άξονα ότι ακόμη και να πουληθούν μειοψηφικά ποσοστά των παραπάνω ΔΕΚΟ, αυτές δεν χάνουν τον δημόσιο χαρακτήρα τους. Πράγματι, ακόμη και αν πουληθεί το 11% της ΕΥΔΑΠ, το Δημόσιο θα συνεχίσει να ελέγχει το 50,33% (σήμερα κατέχει άμεσα και μέσω ΤΑΙΠΕΔ το 61,33%), το οποίο και μεταφέρεται στο Υπερταμείο. Εστω και αν εκποιηθεί το 23% της ΕΥΑΘ, το Δημόσιο θα παραμείνει με ποσοστό 51% (επί συνόλου 74% που ελέγχει σήμερα), το οποίο επίσης θα ενταχθεί στο Υπερταμείο.
Το μενού του 2018 περιλαμβάνει επίσης τη διάθεση του 5% του ΟΤΕ, την προσπάθεια πώλησης του 65% της ΔΕΠΑ (ένα εξαιρετικά σύνθετο κουβάρι), όσο και το 17% της ΔΕΗ, πώληση που παραπέμπεται βαθιά μέσα στην επόμενη χρονιά ή και για τη διετία 2019-2020. Και αυτό καθώς πριν από οποιαδήποτε πώληση μετοχών της ΔΕΗ πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει ποιες μονάδες θα παραχωρηθούν, υπόθεση που φαίνεται ότι θα τραβήξει σε μάκρος.
