O Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να χαίρεται: σήμερα, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής του G20 στο Αμβούργο, θα συναντηθεί επιτέλους με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Είναι σπάνιο για κάποιον που φθάνει στο ανώτατο αξίωμα των ΗΠΑ να χρωστά τόσο πολλά σε ξένο ηγέτη. Οι πιθανές παρεμβάσεις του Κρεμλίνου στην προεκλογική εκστρατεία του 2016 στις ΗΠΑ ίσως συνέβαλαν στη νίκη Τραμπ, όπως τώρα αποδεικνύονται ολέθριες για την προεδρία του.

Ο Τραμπ είχε εκφράσει τον θαυμασμό του για τον Πούτιν πολύ πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και ήθελε να τον συναντήσει. Μάλιστα, ισχυρίσθηκε ότι αυτό συνέβη στη διάρκεια των καλλιστείων Μις Υφήλιος που έγιναν στη Μόσχα το 2013. Παρότι η ρωσική κυβέρνηση το διέψευσε, ο Τραμπ δεν ήταν έτοιμος να παραιτηθεί από το όνειρό του. Ισχυρίσθηκε ότι είχαν μιλήσει στο τηλέφωνο –αργότερα παραδέχθηκε ότι είχε μιλήσει με συνεργάτες τού ρώσου προέδρου.

Τέλος πάντων, η φαντασίωση του Τραμπ επιτέλους, σήμερα, υλοποιείται. Ομως, σε μια περίοδο κατά την οποία διεξάγεται ειδική έρευνα για πιθανή συμπαιγνία μεταξύ συνεργατών του Τραμπ στην προεκλογική εκστρατεία και ρώσων αξιωματούχων, το να άρει ο αμερικανός πρόεδρος κάποιες από τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Μόσχα δεν ακούγεται πολύ συνετό. Παρ’ όλα αυτά, ο Τραμπ εξετάζει σοβαρά την πιθανότητα. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, ο Πούτιν θα πανηγυρίσει. Αλλά εάν δεν συμβεί, θα πρέπει να αναρωτηθούμε εάν ο Πούτιν σκέφτεται πόσο άξιζε τελικά η συμβολή του για την εκλογή Τραμπ.

Ο Τραμπ σίγουρα σπέρνει χάος στη Δύση. Αρνείται να αποδεχθεί δημόσια το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ –που προβλέπει ότι εάν κάποιο μέλος δεχθεί επίθεση, οι υπόλοιποι θα τρέξουν προς βοήθεια –και, αντίθετα, επιτίθεται στους ηγέτες άλλων κρατών-μελών επειδή δεν κάνουν αρκετές στρατιωτικές δαπάνες. Οι διαφωνίες του αμερικανού προέδρου με τη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ επίσης πυροδοτούν βαθιά αβεβαιότητα.

Ομως, η χαοτική στάση του Τραμπ δεν είναι τελικά καλή για τη Ρωσία, ιδιαίτερα σε μια στιγμή που η οικονομία της, έπειτα από τρία χρόνια κυρώσεων και χαμηλών πετρελαϊκών τιμών, αναζητεί διέξοδο. Ο Πούτιν φαίνεται να μην μπορεί να κρατήσει τη συμφωνία του με τη μεσαία τάξη της Ρωσίας –«εσείς δεν θα διαμαρτύρεστε και εγώ θα συνεχίσω να βελτιώνω το βιοτικό σας επίπεδο» –και η ανησυχία γίνεται όλο και πιο έκδηλη στους δρόμους της χώρας. Φυσικά, οι αντιδράσεις δεν θα αποθαρρύνουν τον Πούτιν από το να είναι υποψήφιος για επανεκλογή την επόμενη άνοιξη. Ομως θα γίνει όλο και πιο δύσκολο να απολαμβάνει την πίστη των διαφόρων ομάδων της ρωσικής ελίτ. Αντίθετα, μπορεί να αρχίσουν να θέτουν υπό αμφισβήτηση τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του συστήματος που έχει κατασκευάσει ο Πούτιν.

Στη ρίζα της συμπάθειας μεταξύ Τραμπ και Πούτιν είναι το γεγονός πως και οι δύο είναι αυταρχικοί. Ομως αυτή η συμπάθεια –και η σχέση τους, όποια κι αν είναι –μπορεί να αποτελέσει και την αδυναμία τους, δηλαδή ο ένας να αποδυναμώνει τον άλλον. Ο Πούτιν τώρα πια χρειάζεται να κοιτά πάνω από τον ώμο του όλο και πιο συχνά –για προκλήσεις από τις διαδηλώσεις και για προκλήσεις μέσα από το Κρεμλίνο. Στη Σύνοδο Κορυφής του G20, σήμερα, θα δοθεί πολλή δημοσιότητα στην πολυαναμενόμενη χειραψία μεταξύ των προέδρων των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Πριν περάσει πολύς καιρός, όμως, τόσο ο Τραμπ όσο και ο Πούτιν μπορεί να μετανιώσουν γι’ αυτήν.

Η Νίνα Χρούστσεβα είναι δισέγγονη του Νικίτα Χρουστσόφ, πρώην ηγέτη της ΕΣΣΔ. Είναι καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων και συγγραφέας του βιβλίου «Ο χαμένος Χρουστσόφ: Ενα ταξίδι στα γκουλάγκ του ρωσικού νου»