Σε μια άτυπη ανακριτική διαδικασία αναμένεται να εξελιχθεί για τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο η σημερινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Στο επίκεντρο της ενημέρωσης από τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών θα βρεθεί ασφαλώς το ζήτημα του χρέους, για το οποίο η χώρα πορεύεται κυριολεκτικά στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Οπου ελπίδα, η συμφωνία ΔΝΤ – Βερολίνου και η λείανση της πρότασης Σόιμπλε που απορρίφθηκε από την Αθήνα στο προηγούμενο Eurogroup.

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με τα οποία συνομίλησαν τα «ΝΕΑ» υποστηρίζουν ότι το κλίμα ναι μεν δεν είναι πολεμικό, ωστόσο ουδείς μπορεί να προβλέψει a priori την κατάληξη της σημερινής συνεδρίασης. Οι περισσότεροι –ακόμη και μέλη της ομάδας των 53+ τηρούν στάση αναμονής ενόψει των καθοριστικών εξελίξεων και μάλλον αγωνιούν γι’ αυτές, με τους βουλευτές να φέρουν στις πλάτες τους το βαρύ φορτίο της ψήφισης των μέτρων χωρίς αντάλλαγμα το χρέος, όπως δεσμεύτηκε ο Πρωθυπουργός. Ο οποίος, από τη δική του πλευρά, στόχο έχει να καθησυχάσει τα στελέχη του και να προλάβει αντιδράσεις. Κυρίως, όμως, να προετοιμάσει το έδαφος για έναν ακόμη επώδυνο συμβιβασμό που διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Η συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», ήταν προγραμματισμένη, ωστόσο «κούμπωσε» με τις εξελίξεις. Παράλληλα, τουλάχιστον προσώρας, δεν έχει προγραμματιστεί συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, ωστόσο το ενδεχόμενο θα εξεταστεί εάν υπάρξει σήμερα αίτημα από μέλη της Πολιτικής Γραμματείας.

Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη Τετάρτη συνεδρίασε υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας το Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ, με το κλίμα να είναι μεν βαρύ, αλλά να μη σημειώνονται εντάσεις. Η πιο χαρακτηριστική αντίδραση καταγράφηκε από την Τασία Χριστοδουλοπούλου, η οποία εξέφρασε την άποψη που συμμερίζονται τα περισσότερα στελέχη και αφορά την επικοινωνιακή διαχείριση με τις… γραβάτες και την υπεραισιοδοξία του Πρωθυπουργού ως «δόλωμα» για να ψηφιστούν τα μέτρα.

Ο ΦΛΑΜΠΟΥΡΑΡΗΣ. Αλλά «η ζωή συνεχίζεται», όπως παραδέχθηκε σε δήλωσή του για τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο Αλέκος Φλαμπουράρης. Και προφανώς θα συνεχιστεί και ύστερα από έναν συμβιβασμό στο Eurogroup ή τη Σύνοδο Κορυφής. Ο ίδιος ο υπουργός Επικρατείας, άλλωστε, έσπευσε να προσθέσει ότι ο βασικός στόχος της ελληνικής πλευράς είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης και η εκταμίευση της δόσης, καταλήγοντας: «Κυβέρνηση, πολιτικές δυνάμεις και ελληνικός λαός πρέπει όλοι να συμμετέχουν στην τιτάνια προσπάθεια».

Με τον ίδιο τρόπο είχε διανθίσει το ακροτελεύτιο της αντίστοιχης δήλωσής του και ο Πρωθυπουργός: «Η διεκδίκηση μιας οριστικής διεξόδου από την κρίση, βιώσιμης και κοινωνικά δίκαιης, ύστερα από επτά χρόνια ύφεσης και σκληρής προσαρμογής, δεν αφορά απλά τον πολιτικό στόχο μιας κυβέρνησης ή την προοπτική μιας κυβερνητικής θητείας. Αφορά το μέλλον του τόπου. Δεν είναι πολιτικός στόχος. Είναι εθνικός στόχος» ανέφερε ο Τσίπρας.

Τούτο σημαίνει ότι η κυβέρνηση κρατάει «ζεστό», παρά τις διαψεύσεις, το ενδεχόμενο μιας σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών με αντικείμενο τη διαμόρφωση εθνικής γραμμής για το χρέος. Ιδίως αν το ζήτημα παραπεμφθεί στη Σύνοδο Κορυφής της 22ας Ιουνίου, εάν δεν υπάρξει λύση στο Eurogroup της 15ης, και μολονότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθεί η πρωτοβουλία περισσότερο ως απόπειρα να διαχύσει η κυβέρνηση στην αντιπολίτευση τις ευθύνες της για μια πιθανή αποτυχία.

Ξεκάθαρο είναι έτσι ότι, επί του παρόντος, πέραν της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης και της απόφασης για εκταμίευση της δόσης στο προσεχές Eurogroup, η κυβέρνηση δεν τρέφει άλλες προσδοκίες, ακόμη και αν θέσει το ζήτημα στη Σύνοδο Κορυφής. Και θα μοιάζει μάλλον ικανοποιημένη έστω με μια αόριστη δέσμευση των δανειστών για το χρέος, στα πρότυπα του 2012 και του 2016, προκειμένου να μην «καταπιεί» την πρόταση Σόιμπλε που φέρνει νέο Μνημόνιο, μολονότι το ενδεχόμενο αυτό απομακρύνει την προοπτική ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

ΚΑΜΙΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ. Την πραγματικότητα αυτή «ομολόγησε» και ο Πάνος Σκουρλέτης. Ο υπουργός Εσωτερικών δήλωσε συγκεκριμένα στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι «η μέχρι τώρα κινητικότητα που έχει υπάρξει δεν μας δίνει τη δυνατότητα να είμαστε αισιόδοξοι».