Οι ευρωπαϊκές ταινίες, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Οπτικοακουστικό Παρατηρητήριο, είχαν καλύτερη πορεία στην ευρωπαϊκή συνδρομητική τηλεόραση παρά στους κινηματογράφους. Με βάση τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου:

n Οι ευρωπαϊκές κινηματογραφικές ταινίες έχουν συχνότερη προβολή στην «τηλεόραση κάρτας» (Video on Demand – VOD) σε σχέση με τις αμερικανικές ταινίες, καθώς το 80% των ευρωπαϊκών ταινιών είναι διαθέσιμο σε τρεις χώρες.

n Οι ευρωπαϊκές συμπαραγωγές έχουν συχνότερη προβολή από τις ευρωπαϊκές ταινίες: κατά μέσο όρο, συμπαραγωγές της ΕΕ είναι διαθέσιμες σε 3,6 χώρες.

n Οι μισές από τις ταινίες της ΕΕ είναι διαθέσιμες στην «τηλεόραση κάρτας» μόνο σε μία χώρα.

n Η ηλικία μιας ταινίας έχει αντίκτυπο στη διάθεση στην «τηλεόραση κάρτας» (VOD): όσο παλαιότερη είναι μια ταινία τόσο μικρότερος είναι ο αριθμός των χωρών στις οποίες είναι διαθέσιμη στις συνδρομητικές τηλεοράσεις. Αυτό όμως δεν ισχύει για τις αμερικανικές ταινίες –όπου η παλαιότητα δεν φαίνεται να έχει αντίκτυπο στη διάθεσή της.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχονται από το πρόγραμμα Media, συνολικά 1.858 επιπλέον οθόνες της ΕΕ μετατράπηκαν σε ψηφιακά συστήματα προβολής το 2014, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε 27.899 ψηφιακές οθόνες. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι το τέλος του 2014 είχε ψηφιοποιηθεί περίπου το 92% των κινηματογραφικών οθονών της ΕΕ. Μόνο πέντε κράτη-μέλη εμφάνισαν ποσοστά διείσδυσης της ψηφιακής οθόνης κάτω του 70%: Τσεχική Δημοκρατία (53%), Ελλάδα (38%) και οι χώρες της Βαλτικής.

Κ. ΜΕΤΑΞΑ