Ναι. Είναι πλέον γεγονός. Οι Sabbath (και όχι… Sabbarth, όπως κάποιος φαν μου είπε προσφάτως. Πώς να το κάνουμε, δεν είναι Fiat ούτε Autobianchi) έδωσαν το Σάββατο (4 του μηνού τουτουνού) την τελευταία συναυλία τους στην τελευταία τους περιοδεία. Ever.

The End is over, λοιπόν. Όχι, δεν είναι η τελευταία πριν την τελευταία που μας έχουν μάθει κάτι Σκορπιοί και κάτι άλλοι εγχώριοι καλλιτέχνες (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε). Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως βγάλουν έναν ακόμη δίσκο, ίσως δώσουν κάποια μεμονωμένη συναυλία εδώ κι εκεί (ούτε ο ίδιος ο Iommi το αποκλείει – ίδιως όταν με το καλό ξεπεράσει το σοβαρό πρόβλημα υγείας του, συμπληρώνω εγώ), αλλά παγκόσμια περιοδεία δεν προβλέπεται να ξαναδούμε – η οποία παρεμπιπτόντως δεν πέρασε από τα λημέρια μας.

Το Τέλος του Τέλους έλαβε χώρα στην πόλη που άρχισαν όλα το 1968 – στο Μπέρμιγχαμ. Και να φανταστεί κανείς ότι όταν έπαιξαν τότε στην παμπ Crown, ο Οζι σκεφτόταν ότι «αυτό θα ήταν καλό για μια διετία, να πίνουμε μερικές μπύρες και να αυτοσχεδιάζουμε». Αυτή η διετία κράτησε για σχεδόν 50 χρόνια και μέσα από αυτά πέρασε η γέννηση και εξέλιξη του heavy metal. Και ο κύκλος αυτός έκλεισε στο Genting Arena στην ίδια πόλη και – ταιριαστά – με το Paranoid, αναμφίβολα το πιο δημοφιλές τραγούδι τους.

Χάρη στους Black Sabbath άνοιξαν απέραντοι ορίζοντες για πολλούς. Και οι ίδιοι ανήκουν παραπάνω από επάξια στη σφαίρα του θρύλου.