Στη χώρα όπου ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός και η υπομονή είναι λέξεις άγνωστες, ουδεμία έκπληξη προκαλεί η πρόωρη αποχώρηση του Ζιλμπέρτο Σίλβα από τον Παναθηναϊκό. Μόλις εφτά μήνες μετά την πολυδιαφημισμένη πρόσληψή του από τους Πράσινους (με τριετές συμβόλαιο μάλιστα), ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής που φόρεσε ποτέ τη φανέλα του Τριφυλλιού, όντας παγκόσμιος πρωταθλητής με τη Εθνική Βραζιλίας και αργότερα αρχηγός της, φεύγει νύχτα από τον ΠΑΟ με τη στάμπα του αποτυχημένου τεχνικού διευθυντή. Η αλήθεια είναι όμως ότι ο βραζιλιάνος παλαίμαχος άσος της Αρσεναλ ουδέποτε λειτούργησε ως κανονικός τεχνικός διευθυντής, διότι εξαρχής ήταν «καπελωμένος» από τον προπονητή της ομάδας Αντρέα Στραματσόνι με τις ευλογίες της διοίκησης. Σε μια αντιστροφή της κανονικότητας και της πυραμίδας που θέλει τον προπονητή σε κάθε ποδοσφαιρικό οργανισμό να βρίσκεται υπό τον τεχνικό διευθυντή, ο οποίος στην ουσία (πρέπει να) χαράσσει το στρατηγικό πλάνο του κλαμπ, το μοντέλο που εφαρμόστηκε στον ΠΑΟ κάθε άλλο παρά λογικό ήταν. Το αποτέλεσμα γνωστό: ένας προπονητής με υπερεξουσίες και ένας τεχνικός διευθυντής σχεδόν ευνουχισμένος απλά να παρακολουθεί τις εξελίξεις και να ασχολείται με δευτερευούσης σημασίας ζητήματα. Κι όταν ήρθαν τα αρνητικά αποτελέσματα και η ώρα της κρίσης, δεν πλήρωσε το μάρμαρο μόνο ο καθ’ ύλην αρμόδιος προπονητής, τουτέστιν ο Στραματσόνι, αλλά και ο football manager Ζιλμπέρτο, ο οποίος ούτε επέλεξε τον κόουτς ούτε και την πλειονότητα των παικτών που αποκτήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι (οκτώ στις δέκα μεταγραφές έφεραν τη σφραγίδα του Στραματσόνι και μόλις δύο του Ζιλμπέρτο).

Το 2014 αποφασίστηκε από τον πρόεδρο της ΠΑΕ Γιάννη Αλαφούζο η απομάκρυνση του τότε τεχνικού διευθυντή Νίκου Νταμπίζα. Ηδη από τους προηγούμενους μήνες είχε διαφανεί η πρώτη αντιστροφή της πυραμίδας με τον προπονητή Γιάννη Αναστασίου να ξεπερνάει σε αρμοδιότητες τον Νταμπίζα, ο οποίος σταδιακά –προτού απολυθεί –πέρασε στο περιθώριο. Ιδιο σενάριο και λίγο αργότερα με τον Αναστασίου να παραμένει ψηλότερα στο οργανόγραμμα της ΠΑΕ από τον τεχνικό διευθυντή Λεωνίδα Βόκολο και τον αθλητικό διευθυντή Τάκη Φύσσα. Η ιστορία απλώς επαναλήφθηκε στο δίδυμο Στραματσόνι – Ζιλμπέρτο.

Υστερα από τα πολλαπλά χτυπήματα που δέχθηκαν οι Πράσινοι σε πρωτάθλημα, Κύπελλο και Γιουρόπα Λιγκ και τις έντονες αντιδράσεις που προκλήθηκαν στις τάξεις των οπαδών που καταφέρθηκαν ανοιχτά εις βάρος και του Αλαφούζου, στην ΠΑΕ υποστηρίζουν ότι τούτη τη φορά επιδιώκουν να επανέλθουν στο αρχικό μοντέλο, με τον τεχνικό διευθυντή να έχει το γενικό πρόσταγμα σε άμεση συνεργασία με τον νέο προπονητή της ομάδας Μαρίνο Ουζουνίδη. Ο Νίκος Λυμπερόπουλος διαθέτει το πληρέστερο πακέτο (πρότερη εμπειρία ως football manager, ατζέντα, προσωπικότητα, παναθηναϊκό παρελθόν), γι’ αυτό φέρεται και ως φαβορί για τη θέση, ενώ εντός των αποδυτηρίων θα τοποθετηθεί επικουρικά και team manager για καταμερισμό των αρμοδιοτήτων.

ΛΙΓΟΙ! Ούτως ή άλλως, δεν είναι εύκολη η δουλειά του τεχνικού διευθυντή ιδίως στην Ελλάδα. Λίγοι είναι εκείνοι που κατέχουν την τεχνογνωσία, ακόμη λιγότεροι όσοι έχουν επιβιώσει στο ίδιο πόστο και στην ίδια ομάδα για αρκετά χρόνια. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού: ο Γιάννης Αγγελόπουλος στον Ατρόμητο, ο Μάκης Μπελεβώνης στον Παναιτωλικό, ο Γιάννης Παπαδημητρίου στην Ξάνθη. Κι από εκεί και πέρα το χάος. Ακόμη και στον Παναθηναϊκό, που ήταν ο πρώτος ελληνικός σύλλογος που καθιέρωσε τη θέση του τεχνικού διευθυντή, κανείς δεν μακροημέρευσε. Ο Βέλιμιρ Ζάετς, αν και οδήγησε τους Πράσινους στο ντάμπλ του 2004, λίγους μήνες αργότερα απομακρύνθηκε. Τον ρόλο αυτό διαδραμάτισε ατύπως και ο Σπύρος Λιβαθηνός, που παροπλίστηκε όταν στα μέσα της σεζόν 2006-07 πήρε το χρίσμα ο Γιάσμινκο Βέλιτς, ο οποίος άντεξε μέχρι το τέλος της επόμενης περιόδου. Ακολούθησε ο Κώστας Αντωνίου για περίπου μια διετία επί πολυμετοχικότητας (είχε συμβολή στο νταμπλ του 2010), ο Κάρλος Φρέιτας για μερικούς μήνες στη διάρκεια της σεζόν 2010-11 και ο Κώστας Ελευθεράκης για σύντομο διάστημα το 2012-13. Ο Νίκος Νταμπίζας παρέμεινε για ενάμισι έτος (Μάιος 2013 – Νοέμβριος 2014), όπως και ο διάδοχός του Λεωνίδας Βόκολος (Νοέμβριος 2014 – Φεβρουάριος 2016).

Ποια πυξίδα;

Ποια πυξίδα;