Μόλις η πόρτα της αίθουσας εκδηλώσεων της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ανοίγει το κύμα των φοιτητών ξεχύνεται στον χώρο προσπαθώντας να εξασφαλίσουν καλές θέσεις. Οι πιο γρήγοροι κρατούν καθίσματα για όλη την παρέα, οι τελευταίοι στέκονται περιμετρικά όρθιοι ακόμα και στα σκαλιά. Ανάμεσά τους βρίσκονται και καθηγητές που παραπονιούνται γιατί οι φοιτητές τούς ζήτησαν να ακυρώσουν τα μαθήματα για να βρεθούν στην εκδήλωση. Ολοι αδημονούν να δουν ανάμεσα στα μουσικά όργανα, στα μικρόφωνα και στους ενισχυτές να εμφανίζεται ο Γιάννης Χαρούλης. Ο τραγουδιστής δεν συνηθίζει να παρουσιάζει τις νέες του δισκογραφικές δουλειές με τη μορφή μίνι συναυλίας, αλλά οι μελοποιημένοι στίχοι του Κωστή Παλαμά από τον Λουκά Θάνο στο νέο CD «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου» (κυκλοφορεί από την Minos EMI) δημιούργησε μια τέτοια ανάγκη. Ετσι επιλέχθηκε το Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς ο Παλαμάς υπήρξε επί 31 χρόνια γραμματέας του ιδρύματος.
Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ. Το μικρόφωνο περνάει διαδοχικά από την κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Ελένη Καραμαλέγκου στον καθηγητή της Σχολής Ευριπίδη Γαραντούδη, στη διευθύνουσα σύμβουλο της Minos EMI Μαργαρίτα Μάτσα και στον συνθέτη Θάνο. Ολοι εισπράττουν χειροκρότημα, το οποίο γίνεται δυνατότερο όταν ο Χαρούλης βγαίνει στη σκηνή με το λαούτο. Δίπλα του κουρδίζουν τα όργανά τους οι μουσικοί του όσο εκείνος να απευθύνεται στο κοινό χαμογελαστός. «Μου φάνηκε ωραία ιδέα να κάνουμε εδώ την παρουσίαση γιατί οι φοιτητές, οι νέοι γενικότερα είναι ό,τι πιο κοντά έχουμε στην ελπίδα. Σε αυτή τη χώρα, την έννοια της πατρίδας πρέπει να τη φροντίσουμε σαν έναν άνθρωπό μας που νομίζαμε δεδομένο, αλλά τελικά τον χάνουμε. Ετσι λέμε τη λέξη πατρίδα» λέει. Σπεύδει μάλιστα να αφιερώσει το πρώτο τραγούδι «Από μια πατρίδα είμαι εγώ» στους ανθρώπους που ψάχνουν να ριζωθούν. Αυτοί ήταν που τον έκαναν να πει το τελικό «ναι» στη συνεργασία με τον Θάνο, ενώ αρχικά είχε αρνηθεί γιατί ετοίμαζε τον δικό του δίσκο. «Εκείνο τον καιρό η θάλασσα έφερνε ανθρώπους ξένους, οπότε δεν μπορούσα να πω όχι».
«Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΔΙΑ». Με φανερή κάποιες στιγμές συγκίνηση τραγουδάει ένα ένα τα 12 κομμάτια του CD, παραδεχόμενος πως «σε κάθε κομμάτι ξεχωρίζει και πετάγεται ένα νόημα για μένα». Το κοινό τον συνοδεύει άλλοτε με ρυθμικά παλαμάκια και άλλοτε με λικνίσματα. Οι πιο ένθερμοι φωνάζουν «μπράβο, Γιάννη» κάθε φορά που μοιράζεται α καπέλα την ερμηνεία του. Ή και τις σκέψεις του, όπως «η ποίηση για μένα είναι όπως τα κλειδιά που έχουμε πάνω στο τραπέζι. Τα παίρνουμε, ξεκλειδώνουμε και ανοίγουμε μια πόρτα».
