Αναζήτηση
Δεν χρειαζόταν να πει χθες ο Νίκος Φίλης ότι η ενημέρωση θα βουτηχτεί και πάλι στον κιτρινισμό εάν κριθεί αντισυνταγματικός ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες. Δεν χρειαζόταν επειδή ο υπουργός Φίλης είναι ο ίδιος με τον Φίλη που ως στέλεχος της αντιπολίτευσης διόρθωνε στον τηλεοπτικό αέρα τα σούπερ των δελτίων ειδήσεων. Και δεν είναι ο μόνος. Από τον Πάνο Σκουρλέτη έως τους βουλευτές της Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια των ΜΜΕ και των κομμάτων, οι συριζαίοι πολιτεύθηκαν και εξακολουθούν να πολιτεύονται κυρίως ως αρχισυντάκτες. Κι αυτή είναι η καλοπροαίρετη εκδοχή.
Ο νόμος Παππά ήταν το αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης. Η ουσία του νόμου δεν ήταν οι κανόνες λειτουργίας των μέσων ενημέρωσης αλλά η δουλειά τους. Δηλαδή, η ίδια η ενημέρωση. Ακόμη χειρότερα εκείνο το είδος ενημέρωσης, η πολυφωνία της οποίας –όπως είπε προχθές ο Νίκος Παππάς –δεν εξασφαλίζεται από τον αριθμό των καναλιών αλλά από τον αριθμό των απόψεων. Και η αντικειμενικότητα; Ας μην μπει στον κόπο να αναρωτηθεί κανείς: αυτή είναι δουλειά του Φίλη, του Σκουρλέτη και της Ολγας Γεροβασίλη. Α, και εκείνου του βουλευτή της Εξεταστικής που αναρωτιόταν προχθές εάν η πολιτική θέση ενός μέσου συνιστά εξ ορισμού διαπλοκή.
Για να μετουσιώσει αυτήν την αντίληψη σε πραγματικότητα, η κυβέρνηση έπαιξε με τους θεσμούς –κι αυτή είναι και πάλι η καλοπροαίρετη εκδοχή. Τις αντανακλάσεις της κακοπροαίρετης μπορεί να τις δει κανείς στην Ουγγαρία ή στην Τουρκία. Και στις αντιμιντιακές κραυγές του Ντόναλντ Τραμπ που –εδώ το ‘χει η Γεροβασίλη να το πει –τον έφαγαν τον άνθρωπο τα «συστημικά» μέσα.
