Την ώρα που το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μεταβαίνει στην Ουάσιγκτον για κρίσιμες διαβουλεύσεις με τους δανειστές σχετικά με το χρέος και το μέλλον του ελληνικού προγράμματος, ο επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Μορίς Ομπστφελντ ξεκαθάρισε χθες ότι το Ταμείο παραμένει αμετακίνητο στις θέσεις του.

«Οι αριθμοί πρέπει να βγαίνουν», είπε ο Ομπστφελντ, αμφισβητώντας ότι το πρόγραμμα, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί με την ευρωζώνη, με συνεχή πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ, είναι ρεαλιστικό.

Ταυτόχρονα, η ευρωζώνη άσκησε χθες πίεση, ζητώντας –διά στόματος του επιτρόπου Πιερ Μοσκοβισί –επιτάχυνση της νομοθέτησης, αλλά και της εφαρμογής των μνημονιακών μέτρων και αφήνοντας υπονοούμενα για υπουργούς οι οποίοι δεν κάνουν αυτά που πρέπει και εμποδίζουν το πρόγραμμα. Μια αιχμή που πιθανώς απευθύνεται μεταξύ άλλων στον υπουργό Ενέργειας Πάνο Σκουρλέτη, καθώς θεωρείται υπεύθυνος για την καθυστέρηση των προαπαιτουμένων για την ενέργεια.

Κατά τον οικονομολόγο του Ταμείου, οι αριθμοί δεν πρέπει να υπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες. Οι ενδιαφερόμενες πλευρές, είπε, πρέπει να διαμορφώσουν ένα ρεαλιστικό δημοσιονομικό σχέδιο με «πολιτικά βιώσιμα» πρωτογενή πλεονάσματα. Το ΔΝΤ έχει κατ’ επανάληψιν καταστήσει σαφές ότι δεν δέχεται ως εφικτά και βιώσιμα τα πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ. Πιστεύει ότι ο στόχος πρέπει να μειωθεί στο 1,5% του ΑΕΠ, αλλά σε αυτή την περίπτωση πρέπει η ευρωζώνη να ελαφρύνει το χρέος ώστε να είναι βιώσιμο και να μπορέσει το ΔΝΤ να συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Αν δεν βρεθεί μια λύση για να γίνει το χρέος βιώσιμο, είπε ο Ομπστφελντ, θα είναι σαν να «κλωτσάμε την κονσέρβα παρακάτω στον δρόμο».

Οι δηλώσεις αυτές έγιναν σε συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον, ενόψει της Συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Στην Ουάσιγκτον θα βρίσκεται τις επόμενες ημέρες η παγκόσμια οικονομική ηγεσία και το οικονομικό επιτελείο της ελληνικής κυβέρνησης περιμένει να δοθεί μια ώθηση στη διαπραγμάτευση για τη ρύθμιση του χρέους και τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ο «ανοιχτός διάδρομος» για την ελληνική οικονομία, στον οποίο αναφέρεται συνεχώς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Εν τω μεταξύ, στην έκθεσή του το ΔΝΤ μετακινήθηκε σε πιο αισιόδοξη κατεύθυνση για τις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, προβλέποντας άνοδο του ΑΕΠ κατά 0,1% φέτος (έναντι πρόβλεψης του προγράμματος για μείωση κατά 0,3%) και κατά 2,8% το 2017 (έναντι 2,7% του προγράμματος).

«ΠΑΤΗΣΤΕ ΓΚΑΖΙ». Λίγο μετά τη Σύνοδο του ΔΝΤ, τη Δευτέρα στο Eurogroup, η κυβέρνηση περιμένει να ανάψει το πράσινο φως για την εκταμίευση των 2,8 δισ. ευρώ. Για το θέμα αυτό, ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί κάλεσε χθες την ελληνική κυβέρνηση να επιταχύνει τη λήψη των νομοθετικών μέτρων που απαιτούνται για το κλείσιμο της πρώτης αλλά και της δεύτερης αξιολόγησης του οικονομικού προγράμματος της χώρας, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι αυτό που πλέον προέχει δεν είναι τόσο η νομοθέτηση όσο η εφαρμογή όσων συμφωνούνται ανάμεσα στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες. Ο γάλλος επίτροπος, τοποθετούμενος χθες για το ελληνικό ζήτημα ενώπιον της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, δεν δίστασε μάλιστανα «αναμειχθεί» και στα εσωτερικά προβλήματα της κυβέρνησης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι είναι πασιφανέςπως υπάρχουν υπουργεία που προχωρούν με αποφασιστικότητα στην υλοποίηση των όσων νομοθετούν και άλλα που την εμποδίζουν. Ως προς το μέλλον ο Πιερ Μοσκοβισί δήλωσε πως αν η ελληνική κυβέρνηση λάβει όλα τα μέτρα που απαιτούνται για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης εντός του Νοεμβρίου, θα μπορούσε το Eurogroup να καταλήξει σε βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα μέτρα για τη ρύθμιση του ελληνικού δημοσίου χρέους πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους. Σε γενικές γραμμές ο γάλλος επίτροπος εμφανίστηκε σχετικώς αισιόδοξος για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, προβλέποντας ότι το 2016 θα κλείσει με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και με τονωμένη τη ρευστότητα, ενώ σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που θα πρέπει να έχουν ρυθμιστεί ώς το τέλος του χρόνου, δηλαδή ώς το κλείσιμο και της δεύτερης αξιολόγησης, ανέφερε το συνταξιοδοτικό και τη φορολογική διοίκηση, το άνοιγμα της αγοράς της ενέργειας και την αναμόρφωση των εργασιακών σχέσεων, τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων, την ανεξαρτητοποίηση της Αρχής Ανταγωνισμού, τη λειτουργία του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων και, τέλος, την αποκομματικοποίηση της κρατικής μηχανής.