Εργασιακά: Στόχος ο κατώτατος μισθός

Υπό τη σκιά των σκληρών απαιτήσεων του ΔΝΤ για νέα μείωση του κατώτατου μισθού και απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων ανοίγει ο διάλογος για τις ανατροπές στα εργασιακά, με τη χθεσινή παρουσίαση του πορίσματος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων. Και σε αυτό ωστόσο προτείνεται αντικατάσταση του κατώτατου μισθού των νέων από έναν μειωμένο κατώτατο μισθό βάσει εργασιακής εμπειρίας με ανώτατη διάρκεια τα δύο έτη. Επίσης, προτείνει μισθούς κάτω από τον κατώτατο και μειωμένο ωράριο εργασίας για να αποτραπούν οι απολύσεις στις περιπτώσεις οικονομικής δυσχέρειας των επιχειρήσεων, όπως και επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.

Ο τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού,η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η πλήρης αναδιάρθρωση της λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, η επαναφορά του λοκάουτ, του πλαισίου για τον τρόπο λήψης της απόφασης των απεργιακών κινητοποιήσεων(δηλαδή να γίνεται δυσκολότερη η προκήρυξη απεργίας), καθώς και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι τα θέματα – φωτιά που θα απασχολήσουν τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς, η οποία θα αρχίσει τον Οκτώβριο για την αγορά εργασίας (βασικό θέμα της δεύτερης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος). Ειδικότερα:

Στις 13 Οκτωβρίου, με πρωτοβουλία του Κατρούγκαλου, το πόρισμα της επιτροπήςεμπειρoγνωμόνων για τα εργασιακά θα συζητηθεί στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Στις 17 Οκτωβρίου αναμένονται στην Αθήνα τα ανώτατα κλιμάκια των θεσμών, στο πλαίσιο της τελικής διαπραγμάτευσης για τις αλλαγές στα εργασιακά.

ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ. Στο μεταξύ, το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακάπου παρουσίασε χθεςο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος προβλέπει τις παρακάτωβασικές αλλαγές σε όλο το εύρος των εργασιακών σχέσεων.Η επιτροπή εμπειρογνωμόνων:

Το ισχύον σύστημα της προληπτικής διοικητικής έγκρισης (σ.σ.: των ομαδικών απολύσεων) συζητείται ενώπιον του δικαστηρίου της ΕΕ.

Σε περιπτώσεις προσωρινής οικονομικής δυσχέρειας, η εργασία μειωμένου ωραρίου μπορεί να αποτρέψει τις ομαδικές απολύσεις. Ο εργαζόμενος θα πρέπει να λαμβάνει επίδομα ανεργίας από το Δημόσιο ή το σύστημα κοινωνικής ασφάλειας για τις ώρες που δεν μπορεί να εργαστεί.

Μέρος της επιτροπής σοφών υποστηρίζει πως συλλογικές συμβάσεις εργασίας χαμηλότερου επιπέδου δεν μπορούν να αποκλίνουν επί τα χείρω έναντι των εθνικών/ κλαδικών συμβάσεων, εκτός αν και οι κοινωνικοί εταίροι ζητούν ρήτρες για συγκεκριμένα ζητήματα, οι οποίες θα επιτρέπουν προσωρινές αποκλίσεις σε περιπτώσεις επειγουσών οικονομικών χρηματοοικονομικών αναγκών των επιχειρήσεων.

Οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να διαπραγματεύονται για τις μισθολογικές ωριμάσεις.

Η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία θα πρέπει να θεωρείται έσχατο μέσο.

Η μετενέργεια και η διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων αποφασίζονται από τους κοινωνικούς εταίρους. Αν δεν λάβουν σχετική απόφαση για το πρώτο ζήτημα, η χρονική επέκταση πρέπει να διαρκεί 6 μήνες.

ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ. Τονίζεται ότι το ΔΝΤ στο καυτό θέμα του κατώτατου μισθού,αν και τονίζει πως πρέπει να αποφασίζεται από το κράτος, προσθέτει πως παρά τις μειώσεις που έχουν ήδη γίνει, είναι πολύ υψηλός. Ζητά την κατάργηση ή αποσύνδεση της προϋπηρεσίας από τις αμοιβές των ανειδίκευτων εργαζομένων. Αυτό σημαίνει πως αν υλοποιούνταν αυτή η πρόταση, χιλιάδες εργαζόμενοι θα έχαναν μέχρι και 30% από τον μισθό τους και θα έπεφταν από τα 761 ευρώ στα 586 ευρώ! Επίσης ζητούν να διπλασιαστεί το ποσοστό των απολύσεων που μπορούν να κάνουν οι επιχειρήσεις, από 5% στο 10%! Εκτός από τις διπλάσιες απολύσεις, έχουν για σίγουρη εξέλιξη την κατάργηση των περιορισμών που υπάρχουνστις ομαδικές απολύσεις, όπου και απαιτείται η έγκριση του υπουργείου Εργασίας.

Η ΑΓΟΡΑ. Πάντως ο διάλογος για τις αλλαγές στα εργασιακά ανοίγει ότανσήμερα η αγορά εργασίας στη χώρα μας είναι πλήρως απορρυθμισμένη και επικρατούν συνθήκες εργασιακού Μεσαίωνα με εξευτελιστικούς μισθούς, ανασφάλιστη εργασία και πλήρη ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η υψηλή ανεργία (1,5 εκατ. άνεργοι) αναγκάζει όλο και περισσότερους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα να καταφεύγουν σε ευέλικτες μορφές απασχόλησης, κατάσταση που αφοράτουλάχιστον 500.000 άτομα. Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει μία νέα γενιά εργαζομένων, αυτή των 300 ευρώ. Ενας στους τρεις εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται σήμερα με 300 ευρώ καθαρά (έως 440 ευρώ μεικτά).