Μπορεί το Διαδίκτυο να μετουσιώνεται σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες σε αόρατη τεχνολογία, λόγω της μεγάλης ανάπτυξής του και της σχεδόν πανταχού παρουσίας του, όμως αυτό δεν ισχύει για όλους. Στην πράξη, η πρόσβαση στο Διαδίκτυο διαφέρει σημαντικά στον ανεπτυγμένο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο, στις δημοκρατικές και λιγότερο δημοκρατικές κοινωνίες. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι κάτοχοι υπολογιστή, οι νέοι, οι μορφωμένοι, οι πλούσιοι και εκείνοι που μιλούν αγγλικά είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο από τους συμπολίτες τους. Ενδεχομένως αυτό να εξηγεί σε έναν βαθμό την Αραβική Ανοιξη, το όραμά της και την κατάληξή της, και ποιοι αποτελούν σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του προσφυγικού πληθυσμού.

Για να αποκτήσουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο οι άνθρωποι χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τα έξυπνα κινητά και λιγότερο τη σταθερή τηλεφωνία και τους επιτραπέζιους υπολογιστές. Το ίδιο κάνουν και για την αποστολή μηνυμάτων και λήψη φωτογραφιών. Από την πρόσφατη μελέτη του ερευνητικού κέντρου Pew σε 32 χώρες σχετικά με τη χρήση των νέων τεχνολογιών στις αναπτυσσόμενες χώρες και του αντίκτυπου που έχει το Διαδίκτυο στην καθημερινότητα των κατοίκων τους, αναδύονται κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.

Πρώτον, σχεδόν κανείς στη Νιγηρία, στην Γκάνα, στο Μπανγκλαντές και στην Ουγκάντα δεν έχει σταθερό τηλέφωνο. Αλλωστε, πολλοί άνθρωποι σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο παρακάμπτουν τη σταθερή τηλεφωνική γραμμή κι αυτό έχει αρχίσει να καταγράφεται σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Μόνο το 1% του πληθυσμού στη Νιγηρία, στην Γκάνα, στο Μπανγκλαντές και στην Ουγκάντα διαθέτει σταθερό τηλέφωνο, ενώ το 89% στη Νιγηρία, το 83% στην Γκάνα, το 76% στο Μπανγκλαντές και το 65% στην Ουγκάντα χρησιμοποιεί το κινητό του. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διείσδυση του σταθερού τηλεφωνικού δικτύου στις ΗΠΑ ανέρχεται στο 62% του πληθυσμού.

Δεύτερον, η κινεζική διαδικτυακή αγορά είναι τεράστια, με αποτέλεσμα την ανάδειξη νέων γιγάντων της ψηφιακής επικοινωνίας, όπως η Alibaba και η Baidu, οι οποίοι αργότερα ή νωρίτερα θα «αποικίσουν» και στον δυτικό κόσμο.

Τρίτον, λίγοι άνθρωποι στην Ινδία και στο Μπανγκλαντές χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο –μόνο 20% και 11%, αντίστοιχα. Αλλά οι περισσότεροι το χρησιμοποιούν για να βρουν κάποια δουλειά, αφού η αναζήτηση εργασίας είναι μια δημοφιλής δραστηριότητα.

Τέταρτον, κατά μέσο όρο το 54% των χρηστών στις αναπτυσσόμενες χώρες χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για την πολιτική ενημέρωσή του. Στην Ουκρανία όμως ο αριθμός αυτός είναι κατά πολύ υψηλότερος: οκτώ στους δέκα χρήστες του Διαδικτύου εισέρχονται για την πολιτική τους ενημέρωση.

Πέμπτον, σχεδόν οκτώ στους δέκα Ρώσους είναι κάτοχοι ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. Λόγω της αύξησης των έξυπνων κινητών, πολλοί άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο από μια άλλη συσκευή εκτός από έναν υπολογιστή. Σε αντίθεση, μόνο το 3% στην Ουγκάντα λέει ότι έχει υπολογιστή στο σπίτι του.

Εκτον, στους χρήστες της Βενεζουέλας αρέσει η φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση από τα κινητά τους τηλέφωνα. Συνολικά, οι Λατινοαμερικανοί (όπως στις ΗΠΑ) είναι πολύ πρόθυμοι για τη «σύλληψη» του περιγύρου τους, καθώς εμφανίζονται περισσότεροι από έξι στους δέκα κατόχους κινητών στη Χιλή, στο Μεξικό, στην Αργεντινή, τη Βραζιλία και τη Νικαράγουα λέγοντας ότι έχουν προβεί σε λήψη βίντεο ή φωτογραφιών με τα τηλέφωνά τους κατά τον προηγούμενο χρόνο. Στη Βενεζουέλα, η εν λόγω συμπεριφορά είναι ιδιαίτερα συχνή: τα τρία τέταρτα των κατόχων κινητού τηλεφώνου (που αποτελούν το 88% του ενήλικου πληθυσμού) χρησιμοποιούν τη συσκευή τους για να τραβήξουν φωτογραφίες ή να καταγράψουν κάποιες σκηνές στη λειτουργία του βίντεο.