Με αίσθημα πραγματικής θλίψης –θα μας λείψει, ρε παιδί μου –αποχαιρετώ (επί του παρόντος) την Πρόεδρο Ζωή από… Πρόεδρο της Βουλής. Σήμερα είναι η τελευταία ημέρα των καθηκόντων της σε μια θέση την οποία κατάφερε μέσα σε οκτώ μήνες να την πληροφορηθούν όλοι οι Ελληνες, οι οποίοι έως τότε είχαν την εντύπωση ότι ο Πρόεδρος της Βουλής δεν είναι τίποτε περισσότερο από έναν… θυρωρό του επιβλητικού κτιρίου της Πλατείας Συντάγματος. Η Πρόεδρος Ζωή, και πρέπει να της αναγνωριστεί αυτό από τους διαδόχους της (γιατί δεν τη βλέπω να ξανακάθεται στον ομώνυμο θώκο) μέσω του θεσμού, έκανε… παλικάρια να σφάζονται στην ποδιά της. Τέτοιο σουξέ. Αν έπρεπε σώνει και καλά να την παρομοιάσω με μια λαϊκή αοιδό θα έλεγα, λόγω του συντόμου της εξέλιξής της, ότι είναι μια… Πάολα της πολιτικής, η οποία φευ, λόγω της… προδοσίας των προσκυνημένων συντρόφων της του κάλπικου ΣΥΡΙΖΑ (υιοθετώ τη φρασεολογία της), δεν θα κοσμήσει πλέον ούτε τον θεσμό ούτε το ίδιο το Κοινοβούλιο.

Αλλά, προειδοποιώ, δεν την ξέρουν καλά την Πρόεδρο Ζωή –μία φορά Πρόεδρος, για πάντα Πρόεδρος! Αν νομίζουν ότι την έβγαλαν από τα πόδια τους, είναι μακριά νυχτωμένοι. Πολύ μακριά.

Ειδικά μετά το τελευταίο που πληροφορήθηκα και το οποίο –in memoriam της Προεδρίας της –αναφέρω για του λόγου το αληθές: την τελευταία εβδομάδα η Πρόεδρος Ζωή απαίτησε από την αρμόδια υπηρεσία της Βουλής να της φωτοτυπήσει (και προφανώς να της παραδώσει) το σύνολο των εγγράφων που σχηματικά αποκαλούνται «φάκελος Siemens». Οι πληροφορίες μου αναφέρουν ότι «άναψαν τα φωτοτυπικά» της Βουλής προκειμένου να ικανοποιηθεί η εντολή της Προέδρου, διότι όταν μιλάμε για «φάκελο Siemens», στην πραγματικότητα μιλάμε για… ένα δωμάτιο έγγραφα!

Αποφεύγοντας να σχολιάσω το δαπανηρό του όλου εγχειρήματος όπως και το οικολογικό του σκέλος (θα χάθηκε άγνωστος αριθμός δένδρων…), στέκομαι σε αυτή καθεαυτή την απαίτηση: τι τον θέλει τον φάκελο η Πρόεδρος, για μια υπόθεση της οποίας η διερεύνηση έχει ολοκληρωθεί;

Μια εξήγηση είναι τώρα που δεν θα έχει ασχολίες περί την Προεδρία της Βουλής, να διαβάζει να της περνάει η ώρα –εξήγηση απλοϊκή, έως και υπεραπλουστευτική.

Μια άλλη είναι ότι θα διαβάσει τον φάκελο για να εντοπίσει ανεξερεύνητα σημεία. Και αφού τα εντοπίσει θα κάνει τον… κακό χαμό, όπως μόνο εκείνη γνωρίζει και εμείς όλοι απολαύσαμε το διαρρεύσαν οκτάμηνο…

Λάδι στη φωτιά

Φυσικά εγώ, που είμαι τόσο… καλός άνθρωπος, δεν θα χάσω την ευκαιρία να συνεισφέρω στην προσπάθεια της λατρεμένης Προέδρου, που θέλει να τους σκίσει έναν έναν και όλους μαζί.

Θα της αναφέρω λοιπόν ότι, όπως με ενημέρωσε σοβαρό μέλος τής τότε Εξεταστικής Επιτροπής που διερεύνησε τον «φάκελο Siemens», όντως υπάρχουν ανεξερεύνητα σημεία του φακέλου. Πρόκειται για αριθμό offshore εταιρειών, προς τις οποίες έχει οδεύσει «μαύρο και αδήλωτο» χρήμα, που λένε, από ελβετικές τράπεζες.

Αυτό συνέβη γιατί είχε ζητηθεί από τις ελβετικές Αρχές να παράσχουν στοιχεία σχετικά με τις κινήσεις ποσών προς τους λογαριασμούς των συγκεκριμένων offshore, αλλά εκείνες προέβαλλαν διάφορα προσκόμματα και τελικώς δεν παρείχαν στοιχεία στην ελληνική Βουλή, προφανέστατα διότι το «μαύρο και αδήλωτο» χρήμα προερχόταν από τον κολοσσό Siemens.

Η σχετική αλληλογραφία μεταξύ της Επιτροπής της Βουλής και των ελβετικών δικαστικών Αρχών φυσικά υπάρχει και είμαι βέβαιος ότι η Πρόεδρος Ζωή θα την εντοπίσει μεταξύ των χιλιάδων φωτοτυπιών, ώστε να μπορεί εν συνεχεία να κατηγορήσει επώνυμα, πολύ επώνυμα για την ακρίβεια, μέλη της Επιτροπής για συγκάλυψη!

Μαστόρια

Και αφού… φύσηξα στο κέντρο της φωτιάς για να την κάνω να φουντώσει (πεθαίνω για κάτι τέτοια, όπως είναι γνωστό…), να μου επιτραπεί τώρα να προχωρήσω σε βαρύτατη καταγγελία για την «ιδιαίτερη» μεταχείριση που επιφύλαξε ο ΣΥΡΙΖΑ σε έναν γνωστό παράγοντα του δημόσιου βίου.

Πρόκειται για τον Νίκο Νικολόπουλο, τον αποκληθέντα και «Γέροντα η ευχή», τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κορόιδεψε «στα μούτρα» μπορώ να σημειώσω, γνωρίζοντας το παρασκήνιο από μαρτυρίες οι οποίες δεν επιδέχονται την παραμικρή αμφισβήτηση.

Οπως είμαι σε θέση να γνωρίζω, λοιπόν, ο πρόεδρος Αλέξης υποσχέθηκε τη Δευτέρα μετά τις εκλογές, διά του υπουργού του Νίκου «συνομιλώ με το άπειρο πλέον» Παππά, στον Νίκο Νικολόπουλο ότι θα τον έχριζε Β’ αντιπρόεδρο της Βουλής. Το τυράκι που έριξαν στο ανυποψίαστο, αγαθό, αθώο, πλην εκλεκτό, τέκνο της Αχαΐας ήταν ότι θα έχει και την αρμοδιότητα επί των «πόθεν έσχες» των βουλευτών. Εκείνος, όπως επιβεβαίωσα ύστερα από λίγες ημέρες συνομιλώντας μαζί του, «μάσησε» κανονικά και δεν έκανε τον πανικό που δεν τον έβαλαν στην κυβέρνηση. Προφανώς σκεφτόταν ότι «αν έχω τα πόθεν έσχες, είμαι Θεός» –πάντα στον μικρόκοσμο της Βουλής.

Η υπόσχεση περί της αντιπροεδρίας, μπορώ να αποκαλύψω επίσης, επαναλήφθηκε όταν ο πρόεδρος Αλέξης και ο «αντ’ αυτού» Παππάς επέστρεφαν την περασμένη εβδομάδα από τις Βρυξέλλες.

Από το αεροδρόμιο του τηλεφώνησε ο «συνομιλώ με το άπειρο κ.λπ. Παππάς, για να του δηλώσει πως «ό,τι είπαμε ισχύει». Αλλά, όπως αποδείχθηκε, δεν ισχύει! Η Κουμουνδούρου έφερε ισχυρές αντιρρήσεις –σου λέει, όχι και να δώσουμε στον Καμμένο (μέσω Νικολόπουλου) τα «πόθεν έσχες» να κάνει παιχνίδι. Και δεν θα τον κάνουν Β’ αντιπρόεδρο τον άνθρωπό μου –εκτός και αν με τη βοήθειά μου ανατραπεί άρδην η κατάσταση, πράγμα που διακαώς επιδιώκω και εύχομαι. Εως τότε, καταγγέλλω το γεγονός, διότι αποτελεί άλλη μία επιβεβαίωση ότι οι τύποι είναι μεγάλα μαστόρια στα ψέματα…

Εκδρομή

Εννοείται ότι προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον ριγμένο, με τόσο άθλιο και ελεεινό τρόπο Νικολόπουλο –αν δεν σου συμπαρασταθεί στη δύσκολη στιγμή ο φίλος, ποιος περιμένεις να το κάνει; Ο εχθρός;

Δυστυχώς, δεν κατάφερα. Βρισκόταν στη Μονή Ομπλού, καμιά 15αριά χιλιόμετρα έξω από την Πάτρα πάνω στα βουνά. Η μονή που γιορτάζει φέτος τα 700 χρόνια από την ίδρυσή της, υποδεχόταν χθες το βράδυ την εικόνα της Παναγίας της Παραμυθίας από το Αγιον Ορος και ο Νικολόπουλος που δεν τα αφήνει κάτι τέτοια event, σου λέει «σιγά τώρα μην κάτσω να μιλήσω στο κινητό με τον Παπαχρήστο για τον ΣΥΡΙΖΑ». Και δεν μιλήσαμε. Οταν τα καταφέρω, θα απαντήσω και στο ερώτημα αν την εικόνα συνόδευε η μεγάλη μορφή Εφραίμ –ναι, ναι, ο γνωστός! –διότι η εικόνα προέρχεται από τη Μονή Βατοπεδίου…

Φόβητρο

Η δεύτερη, κολοσσιαία αποτυχία μου στο ρεπορτάζ χθες είναι ότι απέτυχα να διευκρινίσω αν ο επίτροπος Δημήτριος «μια φευγαλέα νότα κομψότητας στο Κολέγιο των βλάχων Επιτρόπων της Ευρώπης» Αβραμόπουλος θα είναι υποψήφιος για το προεδρικό αξίωμα της ΝουΔου. Ηταν Νέα Υόρκη, του έστειλα ένα μήνυμα, δεν μου απάντησε. Λέω νωρίς είναι, θα κοιμάται. Το απόγευμα του τηλεφώνησα, αλλά μου απέρριψε την κλήση: Sorry μου έγραψε, Ι can’ t talk right now, πράγμα που το θεώρησα λογικό –με κάποιον θα βρισκόταν εκείνη την ώρα.

ΟΚ του απαντώ με τη σειρά μου, call me later please. «Μπαίνω σε αεροπλάνο» μου ανταπαντά. Για πού, δεν μου είπε. Από συνεργάτες του έμαθα ότι προγραμμάτιζε να πάει Κροατία. Αν ξημερώσει Αθήνα, αντί για Ζάγκρεμπ, τρέμε Μεϊμαράκη. Αυτό έχω να πω μόνο…