Ο διάδοχος του Ντε Γκολ στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, Ζορζ Πομπιντού, συνήθιζε να λέει ότι «υπάρχουν τρεις δρόμοι για την καταστροφή: οι γυναίκες, η χαρτοπαιξία και οι τεχνοκράτες». Ο πρώτος δρόμος, έλεγε, είναι ο πιο ευχάριστος, ο δεύτερος ο πιο σύντομος και ο τρίτος ο πιο σίγουρος.
Ο χαρτοπόλεμος που ξεκίνησε χθες ανάμεσα στους «εξουσιοδοτημένους» από τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ευρωκράτες των Βρυξελλών και τους «εξουσιοδοτημένους» από τον Αλέξη Τσίπρα διαπραγματευτές των Αθηνών, για το ποιος κορόιδεψε ποιον κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων του Σαββατοκύριακου, αποδεικνύει –αν μη τι άλλο –πόσο επικίνδυνοι μπορούν να γίνουν ενίοτε οι τεχνοκράτες που παριστάνουν τους πολιτικούς, αλλά και οι πολιτικοί που παριστάνουν τους τεχνοκράτες.
Ετσι δεν είναι τυχαίο ότι μετά την ατυχή κατάληξη των προχθεσινών διαβουλεύσεων οι πάντες ξεσπάθωσαν. Για τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών οι Ελληνες ήλθαν στη διαπραγμάτευση «με τα χέρια στις τσέπες», ήτοι χωρίς νέα στοιχεία και εξειδικευμένες προτάσεις. Για την πολιτική τρόικα των Αθηνών (Δραγασάκης, Παππάς, Τσακαλώτος) οι ευρωκράτες ήθελαν προχθές να διαπραγματευτούν μαζί τους χωρίς καν να έχουν εντολή διαπραγμάτευσης. Πράγμα αληθές, αλλά και γνωστό, αφού ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είχε φροντίσει να ανακοινώσει πριν από την έναρξη των διαβουλεύσεων ότι είχε εξουσιοδοτήσει τα στελέχη του να βοηθήσουν με στόχο την επίτευξη μιας συμφωνίας και όχι να τη συνάψουν.
Χθες οι εντάσεις οξύνθηκαν, πάντως, με τις δύο πλευρές να αποφασίζουν ότι εφεξής θα παίζουν με ανοιχτά χαρτιά. Οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποφάσισαν, για πρώτη φορά από την έναρξη των διαβουλεύσεων, να δημοσιοποιήσουν τις προτάσεις τους και να ενημερώσουν αναλυτικώς τους δημοσιογράφους.

Την ίδια στιγμή διέρρεαν από την Αθήνα οι προτάσεις που υπέβαλαν οι τρεις υπουργοί στους ευρωπαίους συνομιλητές τους. Κατά τις Βρυξέλλες, η σημαντικότερη παραχώρηση στην οποία οι δανειστές είναι διατεθειμένοι να προβούν προς την ελληνική πλευρά είναι η μείωση των καθαρών πρωτογενών πλεονασμάτων (δηλαδή χωρίς τα τοκοχρεολύσια) που η Ελλάδα θα πρέπει να επιτυγχάνει τα επόμενα χρόνια για να μειώσει το χρέος της.

Κατά τα άλλα είναι σαφές ότι οι δανειστές αναμένουν από την παρούσα κυβέρνηση να σεβαστεί σχεδόν το σύνολο των μη υλοποιηθεισών δεσμεύσεων που ανέλαβαν στο πλαίσιο των Μνημονίων οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

ΜΕΙΩΣΕΙΣ. Μιλώντας χθες στους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες, η εκπρόσωπος Τύπου της Επιτροπής Ανίκα Μπράιντχαρντ παρουσίασε μια μάλλον ειδυλλιακή εικόνα των προτάσεων των δανειστών προς την Ελλάδα, λέγοντας πως ουδέποτε οι Βρυξέλλες πρότειναν μειώσεις συντάξεων και μισθών. Ερωτηθείσα ωστόσο τίνι τρόπω το ελληνικό Δημόσιο θα καταφέρει να μειώσει τις δαπάνες για μισθούς και συντάξεις κατά περίπου δύο δισ. ευρώ ετησίως είπε ότι είναι αρμοδιότητα της ελληνικής κυβέρνησης να απαντήσει.
Από την άλλη πλευρά, οι ιθύνοντες των Αθηνών στο δικό τους χαρτί ανακοίνωναν πως αντί των δύο δισ. ευρώ σκοπεύουν να εξοικονομήσουν το 2016 από τον περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων περί τα 70 εκατ. ευρώ και τίποτε άλλο! Κατά τα άλλα, οι αυξήσεις στον ΦΠΑ θα είναι γενναίες, όπως άλλωστε και οι προσδοκίες εισπράξεων από διάφορες άλλες πηγές.

Προσδοκίες που οι Βρυξέλλες κάθε άλλο παρά τις θεωρούν ρεαλιστικές.

Τούτων δοθέντων είναι σαφές ότι μετά τον διάλογο κωφών του περασμένου Σαββατοκύριακου η αντιπαράθεση Αθήνας – Βρυξελλών πέρασε σε «ανώτερες μορφές πάλης», όπως είναι η άκριτη δημοσιοποίηση εγγράφων και η εκτόξευση κατηγοριών.

Αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί αμετάβλητη ώς τη μεθαυριανή σύνοδο των υπουργών της ευρωζώνης, τότε ο «μεγάλος απών» των διαπραγματεύσεων Γιάνης Βαρουφάκης, που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα, θα έχει μια ακόμη ευκαιρία να διαπιστώσει το «μίσος» με το οποίο, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, τον αντιμετωπίζουν οι ομόλογοί του.