Μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη που δημοσιεύθηκε τελευταία στο έγκυρο καρδιολογικό περιοδικό Circulation έδειξε ότι το διαζύγιο συγκαταλέγεται μεταξύ των αιτίων της καρδιακής προσβολής.

Σε αυτή τη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 15.827 άτομα μεταξύ 1992 και 2010. Ενα στα τρία άτομα της μελέτης είχε τουλάχιστον ένα διαζύγιο. Οι γυναίκες με ένα διαζύγιο αποδείχθηκε ότι είχαν 24% αυξημένη πιθανότητα καρδιακής προσβολής συγκρινόμενες με εκείνες που δεν χώρισαν, ενώ σε εκείνες που είχαν περισσότερα του ενός διαζυγίου η αύξηση έφθασε στο 77%.

Οι άνδρες αποδείχθηκαν λιγότερο ευαίσθητοι από τις γυναίκες στο διαζύγιο: η επιβάρυνση με ένα διαζύγιο ήταν μόλις 10% και έφτανε μέχρι το 30% για όσους είχαν περισσότερα του ενός.

Τέλος, η μελέτη αυτή απέδειξε ότι ο κίνδυνος του διαζυγίου είναι ανάλογος της υπέρτασης ή του σακχαρώδους διαβήτη, γεγονός που θεωρήθηκε ιδιαίτερα εντυπωσιακό.

Κοινός επιβαρυντικός παράγοντας για τον κίνδυνο του διαζυγίου φαίνεται ότι είναι το stress, που όμως από πλευράς ευαισθησίας διαφοροποιείται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ωστόσο, τι σχέση μπορεί να έχει το stress με το διαζύγιο και γιατί υπάρχει διαφοροποίηση από άτομο σε άτομο; Υπάρχει θέμα γονιδιακής ταυτότητας.

Πρόσφατα προσδιορίστηκε το γονίδιο του stress. Πρόκειται για μια μεταβολή (μετάλλαξη) στην αλυσίδα του DNA, που έχει ως συνέπεια την αυξημένη πιθανότητα ενός εμφράγματος μυοκαρδίου κατά 38% για τους φορείς του γονιδίου. Με απλά λόγια, όσοι έχουν αυτή τη μετάλλαξη είναι επιρρεπείς για έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο για ένα δεδομένο stress, το οποίο στην ίδια ένταση αφήνει ανεπηρέαστους όσους δεν έχουν αυτήν τη μετάλλαξη στο DNA τους.

Ειδικότερα, έχει αποδειχθεί ότι όταν υπάρχει έντονο stress εκκρίνονται αθρόα οι ορμόνες του stress, οι ονομαζόμενες νευροορμόνες και ιδιαίτερα η αδρεναλίνη και η νοραδρεναλίνη. Οι ορμόνες αυτές, πέραν των πολλαπλών τους δράσεων, επιδρούν άμεσα στην καρδιά και προκαλούν θανατηφόρες αρρυθμίες ή έμφραγμα ακόμα και σε μια απόλυτα υγιή καρδιά.

Κατά συνέπεια το διαζύγιο, ανάλογα με τη γονιδιακή ταυτότητα του κάθε ατόμου, αποτελεί ένα στρεσογόνο αίτιο που δικαιολογεί την καρδιακή προσβολή με πιθανότητα διαφορετική για κάθε άνθρωπο.