Μέσω της επέκτασης του ELA για τις ελληνικές τράπεζες, που αποφασίζεται κάθε Τετάρτη εδώ και εβδομάδες, η ΕΚΤ «αγοράζει χρόνο» σε Αθήνα και εταίρους για τη διαχείριση της κρίσης και την επίτευξη μιας συμφωνίας. Ωστόσο, οι δύο πλευρές δεν φαίνεται να αξιοποιούν κατάλληλα αυτόν τον χρόνο, καθώς η συμφωνία δεν φαίνεται να κλείνει – τουλάχιστον όχι στο Eurogroup της Παρασκευής.

Αυτό φαίνεται να προκαλεί εκνευρισμό στην ΕΚΤ που, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής Handelsblatt, αρχίζει να χάνει την υπομονή της με τους πολιτικούς και πλέον ασκεί πιέσεις για λύση στο επόμενο Eurogroup της 11ης Μαΐου.

Όσο δεν κλείνει η συμφωνία, η ΕΚΤ θα πρέπει να αυξάνει το όριο έκτακτης ρευστότητας για τις ελληνικές τράπεζες. Την ίδια ώρα ακούγονται φωνές για αύξηση των κριτηρίων για τις εγγυήσεις (collateral) που μπορούν να κατατεθούν από τις ελληνικές τράπεζες για τη συμμετοχή στον ELA. Τέτοιου είδους απόφαση δεν ελήφθη, καθώς ένα τέτοιο βήμα θα ήταν πολύ επικίνδυνο.

Οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται στο όριο -μόλις που κατέχουν τίτλους που να γίνονται δεκτοί για συμμετοχή στον μηχανισμό – κι ένας επιπλέον φραγμός στην έκτακτη ρευστότητα εκ μέρους της ΕΚΤ θα μπορούσε να προκαλέσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις – κάτι για το οποίο ο Μάριο Ντράγκι δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, αναφέρει το έγκυρο γερμανικό φύλλο.

Παράλληλα, με την κατάσταση της ρευστότητας της Ελλάδας να έχει φθάσει σε οριακό σημείο, ενδεχομενο «ατύχημα» της χώρας θα μπορούσε να καταστήσει μη επιλέξιμα τα ελληνικά ομόλογα που δίνονται στην ΕΚΤ ως ενέχυρα για τον ELA, κάτι που θα συνεπαγόταν σημαντικό περιορισμό στη χορήγηση ρευστότητας προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Την ίδια ώρα, βασικό σημείο προβληματισμού για την ΕΚΤ είναι η αποπληρωμή των δόσεων εκ μέρους της Αθήνας. Στις 20 Ιουλίου η Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλει προς την ΕΚΤ 3,5 δισ. ευρώ.

Υπό αυτά τα δεδομένα, η ΕΚΤ δεν σκοπεύει να περιμένει έως το τέλος Ιουνίου, οπότε ολοκληρώνεται η επέκταση της δανειακής σύμβασης, αλλά θα πιέσει ώστε οι πολιτικές ηγεσίες να εξαναγκαστούν σε μια συμφωνία έως τις 11 Μαΐου.