Αυτή η κυρία που έχουνε για το Μεταναστευτικό –συγγνώμη, για το προσφυγικό –με το ύφος το αφ’ υψηλού και το χαμόγελο του παντογνώστη, σε στυλ «πτωχοί, πτωχοί, πλεμπάγια που αγνοείτε την αλήθεια».

Αυτή με το βλέμμα το «υπεράνω» και τους αιωρούμενους χαλκάδες στους λοβούς, αυτή που επιμένει πως οι μετανάστες –συγγνώμη πρόσφυγες –τις έχουν τις πλατείες για να λιάζονται.

Αυτή τέλος πάντων η κυρία Τασία, γιατί εμένα, αντί να μ’ εξοργίζει, με καταθλίβει σφόδρα;

Μήπως να το κοιτάξω;

Δεν ξέρω. Γιατί δεν είναι το μόνο έκτακτο περιστατικό, μου ‘ρθανε πολλά τον τελευταίο τον καιρό.

Είναι κι η άλλη η ευαίσθητη που πήγε τσιγάρα στη φυλακή να παρηγορήσει τον Κουφοντίνα και να του πει να ρίξει καμιά μπουκιά στο στόμα να στανιάρει.

Είναι κι ο αγαπητός κύριος της «Αριστεράς του τίποτα» που από τη μια φοβάται νεκρούς, από την άλλη δηλώνει «Πώς κάνετε έτσι; Πάντα δεν είχαμε καταλήψεις;».

Πάντα είχαμε, κύριε Πανούση μου, αλλά τότε τις υποστηρίζατε. Είδατε, δεν λέω τις υποδαυλίζατε, ούτε τις υποκινούσατε. Τώρα; Για να σας δω.

Εγώ λέω να το αποφασίσετε. Να γίνετε εξουσία.

Δεν μπορεί να είστε και κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Τι το κάναμε εδώ μέσα; Σάλα τραπεζαρία ένα;

Και μέσα σ’ όλα, λίγο πιο πάνω από την κατάληψη, στο Σύνταγμα είχαμε διαδήλωση νταμπλ.

Οι δυο Σκουριές μαλώνανε με νύφες και μ’ αγγόνια.

Αυτοί οι άνθρωποι θα γυρίσουν πίσω και θα φάνε ο ένας τον άλλον. Τι κάνετε γι’ αυτό;

Ο,τι κάνετε και με το ΔΝΤ. Αναβολή στην αναβολή. Ζητάνε πρόγραμμα με αριθμούς; Τους στέλνετε έκθεση ιδεών.

ΔΝΤ είναι αυτό, παιδιά. Δεν είναι περιοδεύον να δίνει αναβολές λόγω υγείας, μέχρι να βγούμε Γιώτα τέσσερα.

Κι ανοίγετε και στο Μαξίμου να μπει ο Γιώργος Παπανδρέου να σας συντρέξει. Ο άνθρωπος που μας έβαλε στο Μνημόνιο, να ‘ρθει να σας βοηθήσει να βγείτε.

Εκτός αν ήρθε να επισκεφθεί την κυρία Κατσέλη σας, που παλιά ήτανε δικιά του και τον βοηθούσε να βρει πού υπάρχουνε τα λεφτά.

Γι’ αυτό λέω είναι πολλά.

Δεν είναι που έξω μας υποβαθμίζουνε μέρα παρά μέρα, δεν είναι που από τις 24 Απριλίου μας πάνε τώρα Ιούνιο και να δούμε. Είναι πολλά.

Εν τω μεταξύ η Χρυσή Αυγή συνεχίζει να παρελαύνει σε όλες τις συνοικίες με το στρατιωτικό το βήμα των Ναζί. Αλλά η κυβέρνηση ενώ το ακούει το βάδισμα της χήνας κάνει την πάπια.

Γιατί σου λέει άσ’ τους. Ασ’ τους να τραβάνε ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία και μετά βλέπουμε.

Ναι. Αν έχουμε μάτια.

Το μόνο παρήγορο, που μας καταδέχτηκε επιτέλους η άνοιξη και είδαμε λίγο ήλιο.

Ηρθε προχθές ο μικρός Νικόλας με τη θεία του.

Στη βεράντα είδε ένα αντίγραφο από το Μουσείο της Ακρόπολης γερμένο σε μια γλάστρα.

–Τι είναι αυτό το παιδάκι;

–Αρχαίος έφηβος. Δεν είναι αληθινό. Θέλω να πω, είναι από γύψο. Δεν είναι μαρμάρινος.

–Ναι το βλέπω. Δεν είναι μαρμάρινος. Είναι μαρμαρωμένος.

«Ξύπνησα με τούτο το «μαρμαρωμένο» κεφάλι στα χέρια μου».