Μεγαλοβδόμαδο με νηστεία, Πάσχα με οβελία, οι συζητήσεις ήταν ίδιες. Θα καταφέρουμε να αναστηθούμε ή θα «πεθάνουμε σαν χώρα»; Το γνωστό δίδυμο. Πιστωτές – χρεώστες. Εμείς ανήκουμε στους δεύτερους. Ενίοτε φερόμαστε σαν να είμαστε οι πρώτοι! Οι δανειστές μπορούν και στυλώνουν τα πόδια, εμείς προβάλλουμε το ιδεολογικό μας ανάστημα και το ελληνικό φρόνημα.

Ασφαλώς έχουμε και κάποια δίκια με το μέρος μας, αν όμως συμβεί το κακό θα είναι αργά και το γνωστό «η Ιστορία θα κρίνει» αφορά στο απώτατο μέλλον. Παραδείγματα ιστορικών λαθών έχουμε πολλά. Δεν χρειαζόμαστε άλλα. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κατοχή, ενώ οι άλλοι οικοδομούσαν τη νέα ζωή τους εμείς επιδοθήκαμε στη μετάλλαξη της ηρωικής αντίστασης σε Εμφύλιο, πέρα κι έξω από την πραγματικότητα που επέβαλε η Συμφωνία της Γιάλτας. Οταν στην Ιταλία ο αιμόφυρτος Τολιάτι, μετά την απόπειρα δολοφονίας του (1948), φώναζε «όχι όπλα, δεν θα κάνουμε ό,τι οι Ελληνες», αποσόβησε τον εμφύλιο υπέρ της δημοκρατικής ανέλιξης της Ιταλίας. Στην Ελλάδα τον ίδιο καιρό είχαμε χιλιάδες νεκρούς, διωγμούς, παρακράτος, καθυστέρηση μέχρι το 1974 και την πτώση της δικτατορίας.

Η ένταξή μας στην ΕΕ και στο ευρώ δεν ήταν ασφαλώς άμοιρη δυσκολιών και πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι για μια χώρα στο περιθώριο των ευρωπαϊκών εξελίξεων; Αυτή την επιλογή υπερασπιζόμαστε γιατί είναι η καλύτερη για τη χώρα και την προοπτική της. Αλλά η συμμετοχή μας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, εκτός από δικαιώματα (ουκ ολίγα), εκτός από οικονομικές ενισχύσεις (μπόλικες), έχει και υποχρεώσεις που εύκολα παραβλέπουμε. Και τώρα που μια παγκόσμια οικονομική κρίση έπληξε την Ελλάδα, λόγω και της δικής της αβελτηρίας, οι εταίροι προσέτρεξαν και έδωσαν το μεγαλύτερο δάνειο που έχει δοθεί ποτέ σε χώρα!

Οποιος γνωρίζει την ιστορία των δανείων γνωρίζει και την ιστορία των εξαρτήσεων που αυτά επιφέρουν. Ακόμα θυμάμαι τα προϊόντα ελληνικού μονοπωλίου, που οι εισπράξεις τους πήγαιναν στους δανειστές. Κάθε προσπάθεια ελάφρυνσης του χρέους ασφαλώς επικροτείται, σε καμιά περίπτωση όμως η ρήξη ή το θανατηφόρο σούρσιμο του τίποτα.

Και ενώ η 24η Απριλίου πλησιάζει, πολλοί αναρωτιούνται «Θα πάει μακριά η βαλίτσα;» (και να σκεφτείς ότι είναι και άδεια!).

Ο Τηλέμαχος Χυτήρης είναι πρώην υπουργός