Η αγορά έχει επιστρέψει στον εφιάλτη του 2012. Μικρές, μεσαίες, ακόμη και μεγάλες επιχειρήσεις πληρώνουν πολύ ακριβά το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης και δανειστών που έχει «στεγνώσει» από ρευστό όλη την οικονομία.

Είναι γνωστό ότι το ελληνικό Δημόσιο έχει κηρύξει παύση πληρωμών προς τους προμηθευτές του. Μετά τις εκλογές και αποκλεισμένο από τη χρηματοδότηση των δανειστών μας, δεν πληρώνει πουθενά και κανέναν παρά μόνο μισθούς, συντάξεις και τους ξένους πιστωτές για την εξυπηρέτηση του χρέους.

Ούτε οι τράπεζες δανείζουν τις επιχειρήσεις.

Υπό το βάρος των εκροών καταθέσεων, ό,τι ρευστότητα διαθέτουν τη διοχετεύουν για να καλύπτουν τις εκδόσεις εντόκων γραμματίων του Δημοσίου.

Και καθώς το ρίσκο έχει επιστρέψει για τα καλά στη χώρα, οι ξένοι προμηθευτές των ελληνικών εταιρειών απαιτούν πλέον να πληρώνονται τοις μετρητοίς σε κάθε παραγγελία. Σχέσεις εμπιστοσύνης που οι ελληνικές εισαγωγικές επιχειρήσεις, εδώ και πολλές δεκαετίες, είχαν χτίσει με το εξωτερικό ανατρέπονται από τη μία μέρα στην άλλη.

Είναι πια υπαρκτός ο φόβος ακόμη και υγιείς επιχειρήσεις να κατεβάσουν ρολά και να αναστείλουν εργασίες απολύοντας εργαζομένους λόγω αδυναμίας να πληρώσουν cash τους ξένους προμηθευτές τους.

Πρόκειται, αυτή τη στιγμή, για τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο που διατρέχει η ελληνική οικονομία: να απαξιωθεί μέρος του παραγωγικού δυναμικού της όσο η κυβέρνηση θα συνεχίζει το «κρυφτούλι» στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές μας.

Το σημείο μηδέν που όλοι φοβούνται για την ελληνική οικονομία δεν είναι η ημέρα που θα τελειώσουν τα λεφτά στα ταμεία του Δημοσίου. Το σημείο αυτό έχει παρέλθει γιατί έχει ήδη αδειάσει το ταμείο της αγοράς. Εκεί που πραγματικά χτυπά η καρδιά της κάθε οικονομίας.