Μέχρι το βράδυ, απόψε, περίπου 90 εκατομμύρια Αμερικανοί θα έχουν ρίξει την ψήφο τους σε μια εκλογική μάχη που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δημιουργήσει μεγαλύτερη πόλωση από αυτή που υπάρχει ήδη, θα κάνει ακόμα μεγαλύτερο το αδιέξοδο και θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την ήδη περίπλοκη διακυβέρνηση της χώρας μας. Ενενήντα εκατομμύρια ακούγεται πολύ μεγάλος αριθμός, όμως σημαίνει ότι λιγότερο από το 40% του εκλογικού σώματος θα μπει στον κόπο να ψηφίσει, αν και οι υποψήφιοι, οι υποστηρικτές τους και κάποιες σκοτεινές «super-PACs», δηλαδή οι λεγόμενες «επιτροπές ανεξάρτητων δαπανών» που συγκεντρώνουν χρήματα για τους υποψηφίους της αρεσκείας τους, θα έχουν ξοδέψει περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο δολάρια προκειμένου να προβληθούν στην τηλεόραση πάνω από δύο εκατομμύρια διαφημίσεις, με στόχο να επηρεαστεί το εκλογικό αποτέλεσμα.

Υπήρχε μια εποχή κατά την οποία οι ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο είχαν νόημα –σύμφωνα με τη δημιουργία των ΗΠΑ, το Σύνταγμά μας αντιπροσώπευε μια νέα μορφή δημοκρατικής κυβέρνησης και ήταν σημαντικό τουλάχιστον για ένα από τα δύο νομοθετικά σώματα να είναι υπόλογο στους πολίτες. Ομως ιδιαίτερα σε μια στιγμή κατά την οποία η εμπιστοσύνη των Αμερικανών στην ικανότητα της κυβέρνησής τους να διαχειριστεί την κατάσταση βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα-ρεκόρ, οι διετείς θητείες στη Βουλή δεν έχουν πλέον νόημα. Θα πρέπει να ξεφορτωθούμε τις ενδιάμεσες εκλογές εντελώς.

Η βασική επιρροή των ενδιάμεσων εκλογών στη σύγχρονη εποχή είναι να πλήξουν τον πρόεδρο, τον μοναδικό κυβερνητικό αξιωματούχο (εκτός από τον αντιπρόεδρο που δεν έχει ουσιαστικά κάποια δύναμη) που εκλέγεται από όλο το έθνος. Από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το κόμμα που εκπροσωπείται στον Λευκό Οίκο χάνει κατά μέσο όρο 25 έδρες στη Βουλή και περίπου 4 στη Γερουσία στις ενδιάμεσες εκλογές. Και αυτό είναι ένα φαινόμενο που πλήττει και τα δύο κόμματα.

Το αποτέλεσμα είναι να περνάμε δύο χρόνια για να επιλέξουμε έναν πρόεδρο με μελετημένη ατζέντα, αλλά ύστερα, σχεδόν δύο χρόνια μετά την ορκωμοσία του, οι ενδιάμεσες εκλογές να περιορίζουν σημαντικά την ικανότητα αυτού του προέδρου να προωθήσει τα θέματα για τα οποία εξελέγη.

Αυτό το μπέρδεμα ενισχύεται από το γκροτέσκο σύστημα χρηματοδότησης. Τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων που είναι υποψήφια έχουν συγκεντρώσει, κατά μέσο όρο, 2,6 εκατομμύρια δολάρια για τις φετινές ενδιάμεσες εκλογές. Αυτό ισούται με 3.600 δολάρια επτά ημέρες την εβδομάδα, 52 εβδομάδες τον χρόνο. Ερευνες δείχνουν ότι οι βουλευτές περνούν το 70% του χρόνου τους συγκεντρώνοντας κεφάλαια στην εκλογική χρονιά. Δύο χρόνια αργότερα, πρέπει να κάνουν το ίδιο. Αν καταργήσουμε τις ενδιάμεσες εκλογές, θα διπλασιαστεί ο χρόνος τον οποίο θα αφιερώνουν τα μέλη της Βουλής στη διακυβέρνηση και θα γίνουν λιγότερο εξαρτημένοι από τους χρηματοδότες της καμπάνιας τους. Η κατάργηση των εκλογών αυτών θα αποτελέσει ένα μικρό βήμα στην κατεύθυνση της επιδιόρθωσης του ελλειμματικού μας συστήματος.

Η επέκταση της θητείας

Η κυβέρνηση θα έπρεπε με συνταγματική τροποποίηση να επεκτείνει τη θητεία των μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων από δύο σε τέσσερα χρόνια και να κάνει τη θητεία των γερουσιαστών 4 ή 8 χρόνια ώστε όλοι οι αιρετοί ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι να εκλέγονται τη χρονιά που διεξάγονται και οι προεδρικές εκλογές