Στις αρχές του έτους, οι γάλλοι παπαράτσι απαθανάτισαν τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ να φεύγει σαν τον κλέφτη από το σπίτι της κρυφής, τότε, ερωμένης του Ζιλί Γκαγέ. Την Τρίτη, οι γάλλοι εισαγγελείς έθεσαν υπό κράτηση, ανέκριναν για 15 ώρες και τελικά ξεκίνησαν επίσημη έρευνα κατά του πρώην προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί για «αθέμιτη άσκηση επιρροής», «παραβίαση της μυστικότητας του ανακριτικού έργου» και «ενεργητική διαφθορά» ενός δικαστή του Ακυρωτικού Δικαστηρίου με στόχο την απόσπαση απόρρητων πληροφοριών σχετικά με την πορεία των δικαστικών εκκρεμοτήτων του στο πλαίσιο του σκανδάλου Μπετανκούρ. Το μεγαλείο, το περίφημο «grandeur», τόσο της Γαλλικής Δημοκρατίας όσο και των εκάστοτε προέδρων της έχει αρχίσει να ξεθωριάζει.

Παραδόξως, το σκάνδαλο Μπετανκούρ αποτελεί τη μοναδική υπόθεση από την οποία ο Σαρκό έχει απαλλαγεί. Στις 7 Οκτωβρίου του 2013 δικαστήριο του Μπορντό τον απάλλαξε από τις κατηγορίες καθώς δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι εκμεταλλεύτηκε την κακή κατάσταση της ηλικιωμένης δισεκατομμυριούχου κληρονόμου της L’Oreal Λιλιάν Μπετανκούρ προκειμένου να χρηματοδοτήσει την προεδρική του εκστρατεία το 2007. Ομως ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας εμπλέκεται σε ακόμη έξι υποθέσεις οι οποίες παραμένουν ανοιχτές.

ΠΑΡΑΚΜΗ. «Το τελευταίο διάστημα το Ελιζέ μοιάζει να είναι άδειο. Τι απέγινε η δημοκρατία;». Αυτό αναρωτήθηκε το βράδυ της Τρίτης, στη διάρκεια μιας πολύωρης τηλεοπτικής συζήτησης σχετικά με το νέο σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκεται ο Σαρκοζί, ο γάλλος συγγραφέας και σκηνοθέτης Γιαν Μουά.

Η αγωνία των Γάλλων για την κατάσταση της δημοκρατίας τους αποτελεί πλέον ένα βασικό χαρακτηριστικό της γαλλικής κοινωνίας καθώς το παρόν αποδεικνύεται σχεδόν πάντα υποδεέστερο των ένδοξών στιγμών, πραγματικών ή φανταστικών, του παρελθόντος. Η γαλλική προεδρία, το κεντρικό τμήμα ενός συνταγματικού οικοδομήματος που ξεκίνησε το 1958 και είναι γνωστό ως Ε’ Δημοκρατία, σχεδιάστηκε από τον Σαρλ ντε Γκολ με τρόπο ώστε να συνάδει με την προσωπικότητά του και την αίσθηση του καθήκοντος που τον χαρακτήριζε. «Δεν είχα κανέναν προκάτοχο και δεν θα έχω κανέναν διάδοχο» είχε σχολιάσει ο ίδιος ο στρατηγός Ντε Γκολ.

Ομως η παρακμή του θεσμού της γαλλικής προεδρίας δεν οφείλεται μόνο στα ερωτικά παραστρατήματα του Φρανσουά Ολάντ και τους πολλούς ανοιχτούς λογαριασμούς του προκατόχου του με τη Δικαιοσύνη, αλλά και στη γενικότερη απογοήτευση των Γάλλων αναφορικά με όλους τους κρατικούς θεσμούς.

«Επικρατεί η αίσθηση ότι η Ε’ Δημοκρατία εξάντλησε τον εαυτό της. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί» δήλωσε ο Κριστόφ Μπαρμπιέρ, αρχισυντάκτης του περιοδικού «L’ Express», προβλέποντας τον σχηματισμό μιας «τεράστιας ρωγμής» στο σύστημα στην περίπτωση που η γαλλική προεδρία δεν καταφέρει να δώσει ώθηση στη βραδυκίνητη γαλλική οικονομία, να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και να βρει έναν νέο ρόλο για τη Γαλλία, μια πρώην παγκόσμια υπερδύναμη η οποία σήμερα έχει φτάσει στο σημείο να επιπλήττεται από τις Βρυξέλλες επειδή δεν πέτυχε τους στόχους που είχε θέσει κατά τη σύνταξη του προϋπολογισμού της.