Αναζήτηση
«Κι αν είμαι ροκ, μη με φοβάσαι…» θα μπορούσε να τραγουδάει λόγω και της ιδιαίτερης αδυναμίας του στη ροκ μουσική ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Κουμουτσάκος περπατώντας στους δρόμους – όχι των Βρυξελλών τους οποίους προσφάτως εγκατέλειψε – της περιφέρειας των περισσοτέρων από 3.800 τετραγωνικών χιλιομέτρων, την οποία διεκδικεί.
Ο ίδιος όμως επιλέγει να σιγομουρμουρίζει «ας κάνουμε έναν περίπατο στη δύσκολη πλευρά» (παραφράζοντας λίγο το τραγούδι «Take a walk on the wild side» του Lou Reed) και λέει για την αχανή αυτήν περιφέρεια: «Πρέπει να τη δεις σαν σύνολο, σαν να πετάς από πάνω με ένα νοερό ελικόπτερο».
Η δική του «πτήση» θα ξεκινήσει από μια περιοχή ορόσημο γι’ αυτόν. Οδός Δαβάκη στον Βύρωνα. Εκεί όπου μεγάλωσε και ενηλικιώθηκε, καθώς στον αριθμό 10 του δρόμου βρίσκεται το παλιό πατρικό του σπίτι. Οι μνήμες δεν προλαβαίνουν να ξυπνήσουν. «Γεια σου Γιώργο» τον σταματάει ένας περαστικός. «Προωθώ την άμεση δημοκρατία στον Βύρωνα. Να εκλέγονται βουλευτές από εδώ. Μέχρι να φτάσουμε εκεί θα ψηφίσω εσένα» θα του πει ο μηχανολόγος που τον αναγνωρίζει αμέσως. «Προσπαθώ να φέρω κάτι φρέσκο» αντιτείνει ο υποψήφιος περιφερειάρχης.
Οταν οι δρόµοι ήταν χωµάτινοι
Μεγάλωσαν μαζί στη γειτονιά. Ο Γιώργος Κουμουτσάκος θυμάται όταν περνούσαν τις εγκαταστάσεις για την αποχέτευση και είχαν σκάψει τους δρόμους. «Τα χρησιμοποιούσαμε σαν χαρακώματα και παίζαμε πόλεμο» λέει. «Τότε οι δρόμοι ήταν ακόμη χωμάτινοι» διευκρινίζει.
Τα τουφέκια τους, αυτοσχέδια. «Εδώ δίπλα ήταν ένα μαγαζί που έφτιαχνε καρέκλες» δείχνει και κοιτάζει από το τζάμι τους πάγκους και τις πριονοκορδέλες. Περιγράφει ότι οι καρέκλες είχαν πόδια στρογγυλά που στη μέση είχαν κενό. «Αν κάποιο καλούπι δεν έβγαινε σωστό, το παίρναμε και το κάναμε τουφέκι». Εκεί θα βρεθεί και με τον Χρήστο – Αδωνη. «Με μπερδεύουνε με τον Γεωργιάδη» θα του πει αστειευόμενος. «Γι’ αυτό έκοψα το Αδωνις».
Τώρα πάντως ο Βύρωνας είναι ένας από τους πλέον αστικούς δήμους της περιφέρειας. «Αναπτύχθηκε όταν έγινε το Θέατρο Βράχων» λέει ο κ. Κουμουτσάκος. Και προσθέτει: «Αυτό σημαίνει πολιτισμός. Μπορεί να οδηγήσει σε αναπτυξιακή τροχιά». Και όπως ο ίδιος διακρίνει, από πολιτιστικές δυνατότητες η Αττική ξεχειλίζει.
«Το 95% των επισκεπτών πηγαίνει σε τέσσερα μεγάλα μουσεία ενώ όλη η περιοχή είναι ένας μεγάλος πολιτιστικός χώρος» αναφέρει καθώς περπατάει στα στενά της παιδικής του γειτονιάς και ενώ ετοιμάζεται να περιγράψει το σχέδιό του για την πολιτιστική και τουριστική ανάδειξη της περιφέρειας.
«Τι κάνετε; Στο σπίτι σας κάθομαι» τον διακόπτει μια κυρία που έρχεται να τον χαιρετήσει και δίνοντας τα… διαπιστευτήριά της λέει ότι μένει στο παλιό πατρικό του σπίτι. Την κοιτάζει με περιέργεια. «Εσείς είσαστε που έχετε την πολύτεκνη οικογένεια;» ρωτάει. «Οχι, δύο παιδιά έχω» απαντάει εκείνη.
Η παρεξήγηση σύντομα θα λυθεί. Η κυρία με την οικογένειά της μένει στον επάνω όροφο του παλιού σπιτιού. Αυτόν τους έδωσε κάποια στιγμή η πολύτεκνη οικογένεια στην οποία αναφέρεται ο υποψήφιος περιφερειάρχης και θυμάται ότι οι γονείς του είχαν πουλήσει το σπίτι. Πολύτεκνη ή μη, η κυρία δηλώνει: «Εγώ θα σας ψηφίσω».
Δεν προλαβαίνει να συνεχίσει τις σκέψεις του για το πολιτιστικό προϊόν της περιφέρειας και τον σταματάει ακόμη ένας περαστικός. «Είμαι γέννημα – θρέμμα Βυρωνιώτης. Ηξερα τον μπαμπά σου, τον κύριο Σπύρο. Το πρώτο επίδομα το πήρα από αυτόν στον ΟΑΕΔ στην οδό Βαρνάβα» θυμάται. «Καλή επιτυχία» του φωνάζει μια άλλη κυρία.
Μετά τις συναντήσεις και αναμνήσεις, ο κ. Κουμουτσάκος ξαναπιάνει το νήμα. «Η περιφέρεια έχει τεράστιες πολιτιστικές δυνατότητες» λέει. Ελευσίνα και Λαύριο είναι δύο από τα παραδείγματα που φέρνει, σχολιάζοντας και τη σημασία και του βιομηχανικού τουρισμού. Η σύνδεσή τους με τον Προαστιακό, η λειτουργία του Λαυρίου ως λιμανιού ακτοπλοΐας για όλες τις Κυκλάδες αλλά και ως μαρίνα για σκάφη αναψυχής είναι μερικά από όσα πιστεύει ότι πρέπει να γίνουν.
Μόνο που δείχνει να ξεχνά ότι η περιφέρεια δεν είναι αρμόδια για όλα αυτά. Διαφωνεί: «Πέραν των στενών αρμοδιοτήτων, όταν σε ψηφίζουν τέσσερα εκατομμύρια κάτοικοι υπάρχει μια πολιτική νομιμοποίηση πολύ σοβαρή που μπορεί κανείς να την αξιοποιήσει».
«Να ενθαρρύνει και να προτρέψει τους δημάρχους να ακολουθούν μια συγκεκριμένη αναπτυξιακή κατεύθυνση, να διαμεσολαβεί μεταξύ εθνικού και τοπικού επιπέδου» φέρνει ως παράδειγμα. Εξάλλου σύντομα, όπως λέει, στην περιφέρεια θα εισρεύσει 1,5 δισ. ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ. «Χρειάζεται ανάπτυξη και όχι μόνο αναπλάσεις» πιστεύει.
Περιφραγµένο το Ζάππειο
Εστιάζει εξάλλου ιδιαίτερα στη σωστή αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων και επιλέγει να κάνει ακόμη μια στάση στο σήμα κατατεθέν των ευρωπαϊκών γεγονότων για τη χώρα: το Ζάππειο. Ομως, ο χώρος γύρω είναι γεμάτος κάγκελα και δείχνει να δυσανασχετεί. «Σαν να είναι περιφραγμένη η Ευρώπη» σχολιάζει και παραπέμπει στη σταθερή άποψή του και από τα χρόνια που πέρασε στις Βρυξέλλες. «Δεν θέλω Ευρώπη λογιστών, θέλω Ευρώπη οραματιστών» υπογραμμίζει και ανταλλάσσει χαμόγελα με ζευγάρια περαστικών τουριστών.
Οταν μιλάει για τη σημασία της ευρωπαϊκής του εμπειρίας στο πλαίσιο της υποψηφιότητάς του, ο κ. Κουμουτσάκος υποστηρίζει ότι δεν πρόκειται μόνο για γνώση των διαδικασιών αλλά και προσώπων ενώ – όπως αναφέρει – γνωρίζει τη γλώσσα επικοινωνίας στα ευρωπαϊκά όργανα. «Και δεν εννοώ αγγλικά. Αν και χρειάζονται και λίγα αγγλικούλια» λέει χαριτολογώντας.
«Χρειάζεται η λογική γρήγορες νίκες» υποστηρίζει, παραπέμποντας στην ξενόγλωσση συνταγή των «quick wins» και αποδεικνύοντας πως γνωρίζει και λίγα… αγγλικούλια. «Οταν υπάρχει επίλυση μικρών προβλημάτων τότε αθροιζόμενα δίνουν την εικόνα ότι κάτι γίνεται» λέει. Και πιστεύει ότι γενικώς στη χώρα κυριαρχεί κατακερματισμός δράσεων.
«Υπάρχουν για παράδειγμα διαφόρων ειδών εθελοντικές οργανώσεις, αλλά καθεμιά λειτουργεί μεμονωμένα. Θα μπορούσε οι σημαντικότερες να βρεθούν στον ίδιο χώρο και να συναντώνται οι δράσεις τους. Ετσι δημιουργούνται προϋποθέσεις για πολλαπλασιαστική δύναμη και ώσμωση μεταξύ τους» αναφέρει.
Στο λιµάνι του Πειραιά
Για την πολλαπλασιαστική αυτή δύναμη που θα φέρει η ένταξη του μεγάλου λιμανιού στο παγκόσμιο κέντρο των εμπορευματικών ροών θα μιλήσει στον επόμενο σταθμό του. Στο λιμάνι του Πειραιά, ο υποψήφιος περιφερειάρχης περπατάει στην προβλήτα από την οποία φεύγουν τα πλοία για Κυκλάδες. Σε έναν από τους κάβους, ένας ερασιτέχνης ψαράς δοκιμάζει την τύχη του με το καλάμι. «Τσίμπησε κάτι; Γιατί το βλέπω να τραβάει» του λέει ο Γιώργος Κουμουτσάκος. «Είναι για να μαλαγρώνει» του απαντά ο νεαρός που κατάγεται από τη Ρόδο και εδώ και χρόνια μένει στην περιοχή.
Η ψαριά του – όπως θα πει στον κ. Κουμουτσάκο – περιλαμβάνει σπάθες, λούτσους και καμιά φορά κανένα κέφαλο. «Ολοι θέλουμε κάτι να αλλάξει» λέει ο ψαράς και δηλώνει ότι θα ψηφίσει αν και πιστεύει πως «άλλοι καθοδηγούν τα πράγματα».
«Το βασικό τετράπτυχο είναι τουρισμός, πρωτογενής παραγωγή, ναυτιλία και μεταφορές» υποστηρίζει ο κ. Κουμουτσάκος. Και γι’ αυτό επισημαίνει ότι θα πρέπει κάθε περιοχή της περιφέρειας να αναδειχθεί βάσει των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της. «Για παράδειγμα το Μαρκόπουλο και ο Μαραθώνας να βοηθάνε στην πρωτογενή παραγωγή, ο Νότος και τα νησιά στον τουρισμό και η δυτική Αττική με τον Πειραιά ως διεθνείς διαμετακομιστικοί κόμβοι».
Ο Γιώργος Κουμουτσάκος δεν παίρνει το πλοίο της γραμμής που θα τον οδηγούσε σε κάποιο από τα νησιά τα οποία ανήκουν στην περιφέρεια που διεκδικεί – Αίγινα, Πόρο ή Σπέτσες. Για τελευταίο σταθμό επιλέγει «το νησί της Αθήνας». Ποιο είναι αυτό; Τα Αναφιώτικα στην Πλάκα. Καταστηματάρχες και υπάλληλοι σε εστιατόρια θα τον χαιρετήσουν. Ο ίδιος θα πάρει ανάσες στα στενά σοκάκια. Και εκεί κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης, με θέα τον Υμηττό, θα επιστρέψει στην πραγματικότητα της προεκλογικής εκστρατείας για τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας.
