Ο Κουφοντίνας ισχυρίζεται ότι απέρριψε πρόταση για μετεκπαίδευση στο εξωτερικό «από έμπειρους ξένους συντρόφους μαζί με άλλους επαναστάτες από κάθε γωνιά του κόσμου». Σε άλλα σημεία λέει ότι η 17Ν δεν είχε επαφές και σχέσεις με οργανώσεις εκτός της χώρας για να μη διαβρωθεί –αν και για τον ΕΛΑ αναφέρει το αντίθετο. Καταγράφει ακόμη «συναντήσεις επαναστατών» και οργανώσεων, όπως π.χ. στα τέλη του 1979, όταν «συναντήθηκαν δέκα από τα σημαντικότερα στελέχη του ΕΛΑ» και συζητούσαν… επί μία εβδομάδα. Οπως και κάποια «συνέδρια» του χώρου, συναντήσεις ΕΛΑ – 17Ν με κουκούλες, διάφορες συνωμοτικές μεθόδους επικοινωνίας και την ανάδειξη τριμελούς εκτελεστικής γραμματείας της 17Ν. Μάλλον προσπαθεί να δημιουργήσει σημερινές εντυπώσεις παρά αναφέρεται σε παλιά γεγονότα. Με την ίδια ευκολία αναφέρεται σε καταστάσεις που κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι υπήρξαν, π.χ. επιθέσεις που ματαιώθηκαν ή σχεδιασμός επιχειρήσεων εναντίον διάφορων «στόχων» που δεν έγιναν, όπως κατά του πρώην αρχηγού του Ναυτικού Αραπάκη, του πρώην αρχηγού της Αεροπορίας Παπανικολάου, του επικεφαλής της εταιρείας Ελληνικός Νηογνώμονας. Λέει επίσης ότι η 17Ν, προτού καταλήξει στον Γουέλς, σχεδίαζε να χτυπήσει τον Θεοφιλογιαννάκο και να απαγάγει τον επικεφαλής της CIA στην Αθήνα για να «τον κρατήσουν σε λαϊκή φυλακή όσο χρειαστεί, να τον ανακρίνουν και να παραδώσουν το υλικό της ανάκρισης στον λαό και την ιστορία». Ωστόσο αυτά έγιναν το 1975, εποχή που δεν ήταν μέλος της, αλλά σύχναζε στα κεντρικά γραφεία του ΠαΣοΚ στην οδό Πανεπιστημίου ως μέλος της μαθητικής οργάνωσης ΠΑΜΚ!