Οπως έλεγε με τσαχπινιά το παλιό ποπ τραγούδι, «video killed the radio star» –ελληνιστί, «το βίντεο σκότωσε τον ραδιοφωνικό αστέρα». Η σταυροδοσία στις ευρωεκλογές φαίνεται πως επηρέασε την πορεία του εγχειρήματος των 58 στον δρόμο για την Ελιά. Πρόσωπο που είναι σε θέση να γνωρίζει επιμένει ότι δεν είναι ούτε μια πιθανή ευρωυποψηφιότητα της Φώφης Γεννηματά –κάτι που, άλλωστε, δεν έχει μέχρι στιγμής επιβεβαιωθεί –ούτε διάφορα άλλα πολιτικά δαιμόνια που χάλασαν τη σούπα της συνεργασίας με το ΠαΣοΚ, γιατί αυτή δεν χάλασε. Ή τη διάθεση σύζευξης της –εξ αρχής αρνητικής –ΔΗΜΑΡ στο όλο εγχείρημα, γιατί αυτή δεν άλλαξε. Ή τον στρατηγικό στόχο της συγκρότησης μιας Κεντροαριστεράς υπό τη σκέπη μιας ελληνικής Ελιάς, γιατί αυτή παραμένει.

Ολα είναι στη θέση τους, μόνο που οι 58 έχουν κάνει ένα βήμα πίσω –λίγο σαν να έφτασαν στην άκρη της θάλασσας αλλά να μην μπήκαν μέσα να κολυμπήσουν. «Στηρίζουμε πολιτικά, αλλά δεν συμμετέχουμε οργανωτικά», λέει ένας εξ αυτών, θλιβόμενος για τη δραματοποίηση που τείνει να επικρατήσει. Εν μέρει και γιατί είναι πολλοί που θέλουν να φανεί ότι 58 ίσον καπούτ. Τέτοιες κινήσεις τα έχουν, βέβαια, αυτά. Ας πούμε, το 2007 είχε εμφανιστεί στο πλαίσιο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας μια κεντροαριστερή κίνηση από επώνυμους της Κοινωνίας Πολιτών ή του δημόσιου τομέα, οι περίφημοι Γράκχοι. Αυτοί στάθηκαν ανάμεσα στην υποψήφια των Σοσιαλιστών Σεγκολέν Ρουαγιάλ –που δεν την πολυάντεχαν –και στον κεντρώο Φρανσουά Μπαϊρού που ήταν ο «τρίτος άνθρωπος» του 2007. Ηταν σε αυτόν που έδωσαν ώθηση –έστω κι αν αυτός πήγε τελικά με τον Νικολά Σαρκοζί στον δεύτερο γύρο.

Σας θυμίζει κάτι; Πάντως, αν οι 58 στάθηκαν ανάμεσα στον Βενιζέλο και στον Κουβέλη είναι στο ΠαΣοΚ που έδωσαν φόρα –αν και θα φανεί πόσο αυτό θα τσουλήσει. Το ενδιαφέρον τους αναζωογόνησε το ΠαΣοΚ, δικαιώνοντας τον αρχηγό του που, πριν από τα Χριστούγεννα, τους αποκαλούσε κατ’ ιδίαν «καταλύτες». Και χθες στη δημόσια ανακοίνωσή του ο Βενιζέλος ήταν θερμός και αβρός με τους 58. Η αλήθεια είναι ότι εκεί που το ΠαΣοΚ έψαχνε πού να κρυφτεί και πώς να πάει σε κοινό σχήμα με τρίτους και με άλλο όνομα, το φλερτ με τους 58 έδειξε ότι δεν είναι τελειωμένο –ότι θεωρείται δηλαδή κρίσιμο συστατικό ενός ευρύτερου κεντροαριστερού τόξου. Ηταν η σταυροδοσία –συμβολή Σαμαρά! –που μπέρδεψε το παιχνίδι, στην κρίσιμη φάση που οι καθηγητές και ο καθηγητής που είναι αρχηγός του ΠαΣοΚ ετοιμάζονταν να προσεγγίσουν το λεπτό θέμα της κατάρτισης της ευρωλίστας, με τους καθαρόαιμους πασόκους κάθε φυράματος να έχουν ανατριχιάσει. Θα προέκυπτε αυτή από προκριματικές; Ετσι το έβλεπαν οι 58.

Το εγχείρημα τράβηξε και κάποιους από τη ΔΗΜΑΡ που «ψάχνονταν». Αλλά ο σταυρός τα άλλαξε όλα. Μπορεί να κάνει τις εκλογές δημοκρατικότερες, τις κάνει όμως δυσκολότερες για πρόσωπα από την Κοινωνία Πολιτών που δεν είναι πολιτικοί. Κάνει επίσης την αναγνωρισιμότητα ατού κι αυτό ήταν που προσείλκυσε διάφορα «τζάκια» –τουλάχιστον σε επίπεδο δημοσιογραφικής εικοτολογίας ή του «να ρίξουμε άδεια». Συζήτηση κεντρικά με τους 58 δεν μπορούσε το ΠαΣοΚ να κάνει για το ποιοι θα ήταν στην ευρωλίστα των 40 και βάλε υποψηφίων. Ούτε άφηνε ο σταυρός το περιθώριο να μπει τιμητικά το όνομα κάποιων εκ των καθηγητών των 58 στην τελευταία θέση της ευρωλίστας, όπως είθισται να γίνεται με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Οπότε φθάσαμε εκεί που φθάσαμε. Οι 58 δεν θα υποδείξουν κάποιον ή κάποια –έστω κι αν κάποιοι εξ αυτών φαίνεται ότι θα κατέβουν. Το ΠαΣοΚ έχει βάλει στόχο να εκλέξει –ως ΠαΣοΚ –δύο ευρωβουλευτές και πολλοί ακούγονται ως ενδιαφερόμενοι να θέσουν υποψηφιότητα. Στη ΔΗΜΑΡ κάνουν πάρτι, νομίζοντας ότι το ΠαΣοΚ χάνει την κεντροαριστερή του επένδυση. Τα λέει κι ο Ψαριανός με το στυλ του. Και ένα σημείο από την αιχμηρή ανακοίνωση των 58 που αναφέρεται σε ΠαΣοΚ και ΔΗΜΑΡ τα λέει όλα: «Ο κίνδυνος τα δύο κόμματα του χώρου να καταλήξουν σε μικρά δορυφορικά σχήματα του μικρού δικομματισμού είναι μεγάλος, και για κάποιες δυνάμεις σε αυτά είναι και αποδεκτός στόχος». Κοινώς, για να τελειώσουμε όπως ξεκινήσαμε, για κάποιους σε Χαριλάου Τρικούπη και Αγίου Κωνσταντίνου «small is beautiful» –«το μικρό είναι όμορφο».