Αναζήτηση
Ο γαλάζιος συναγερμός έχει γίνει εντονότερος καθώς ξυπνά τον εφιάλτη του 1994, όταν ο δήμος χάθηκε για τη ΝΔ, επίσης με ερυθρόλευκη συμμετοχή. Ο Μιλτιάδης Εβερτ είχε δώσει τότε το χρίσμα στον πρόεδρο του τοπικού Εμπορικού Συλλόγου, τον Χαράλαμπο Κεφάλα, βγάζοντας στο «αντάρτικο» τον Χρήστο Αγραπίδη, ο οποίος είχε πρόσβαση στους οργανωμένους οπαδούς του Ολυμπιακού. Το αποτέλεσμα ήταν η επανεκλογή του Στέλιου Λογοθέτη.
Τοπικά στελέχη εκτιμούν ότι η ερυθρόλευκη εκλογική δύναμη στις κάλπες του Πειραιά ανέρχεται σε διψήφιο ποσοστό –συνεπώς προσφέρει σημαντικό πλεονέκτημα σε όποιον μπορεί να την εξασφαλίσει. Το δικό τους επιχείρημα για τη δύναμη της ερυθρόλευκης ψήφου είναι ότι «μπορεί να εκλέξει δήμαρχο Πειραιά ακόμη και έναν Θεσσαλονικιό με αναφορά και ιστορία στον ΠΑΟΚ, όπως ο Παναγιώτης Φασούλας, μόνο και μόνο επειδή δέθηκε με τον Ολυμπιακό».
Η εκλογή του Γιάννη Παπασπύρου το 1982 ήταν ίσως η μοναδική που είχε στον Πειραιά αμιγώς πολιτικό χαρακτήρα, απέναντι στο «έργο» και τις κατεδαφίσεις της περιόδου Σκυλίτση. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος το 1986 εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο την οικογενειακή ερυθρόλευκη ιστορία του και δύο χρόνια μετά υποδέχθηκε στο δημαρχείο τον Λάγιος Ντέταρι με τον Γιώργο Κοσκωτά, ενώ ο Χρήστος Αγραπίδης φρόντιζε να κάνει δηλώσεις μετά τους αγώνες του Ολυμπιακού, ακόμη και όταν έπαιζε στο γήπεδο της Ριζούπουλης.
