Ο Ράσελ Μπραντ θεωρεί τους εθισμένους στα ναρκωτικά «μεγάλους μαλάκες». Κάτι πρέπει να ξέρει, αφού μοιράζεται όπως λέει τον εγκέφαλό του με έναν τέτοιον. Την περασμένη άνοιξη, βρέθηκε να ξαναβλέπει, για τις ανάγκες ενός ντοκιμαντέρ, ένα παλιό βίντεο που τον έδειχνε να καπνίζει ηρωίνη. Εκλεινε τότε 10 χρόνια καθαρός, και από ναρκωτικά και από αλκοόλ. Αντί όμως να νιώσει ευγνωμοσύνη για τις θετικές αλλαγές που έχει κάνει στη ζωή του, για το γεγονός ότι έχει σήμερα μια δουλειά, ένα σπίτι, μια γάτα, καλούς φίλους, ένα μέλλον, εξέπληξε και τον ίδιο του τον εαυτό νιώθοντας ζήλια στο θέαμα μιας παλιάς εκδοχής του εαυτού του, απαλλαγμένης από το βάρος της καθημερινής, επίπονης αποχής.

Ο 39χρονος Ράσελ Μπραντ είναι περίπλοκος άνθρωπος. Προικισμένος με πολλά ταλέντα, ανάμεσα σε αυτά και το «ταλέντο» να ξεπερνάει τα όρια του εαυτού του και του κόσμου γύρω του. Κωμικός, ηθοποιός, ραδιοφωνικός παραγωγός, αρθρογράφος, διαγνωσμένος με σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και διπολική διαταραχή, πρώην βουλιμικός, πρώην ναρκομανής για χρόνια, «ναρκομανής σε ανάρρωση» σήμερα, ακτιβιστής και πολλά ακόμα.

Στην πατρίδα του, τη Βρετανία, έχει γίνει πολλές φορές λόγω προκλητικής συμπεριφοράς ή δηλώσεων η χαρά των ταμπλόιντ. Αλλά κάποια από τα άρθρα του στην Γκάρντιαν είναι διαμάντια. Οπως εκείνο που είχε γράψει τον περασμένο Μάρτιο, περιγράφοντας την τελευταία φορά που σκέφτηκε να πάρει ηρωίνη για να καλύψει το κενό που νιώθει μέσα του και να εξαφανιστεί, γιατί εξαφανίζεται προσωρινά, κάθε ίχνος πόνου –«χθες»∙ και πώς ένιωσε όταν πέθανε η Εϊμι Γουάινχαουζ –σαν να είχε δεχθεί γροθιά καταπρόσωπο, παρόλο που την έβλεπε καιρό να πλησιάζει, την προτεταμένη γροθιά.

Ή εκείνο που έγραψε την Πέμπτη, μετά τον θάνατο του Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, έναν ακόμα θάνατο που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, στηλιτεύοντας την επίμονη βλακεία και την προκατάληψη που μας κάνει να διατηρούμε παράνομα τα ναρκωτικά και να αντιμετωπίζουμε τους χρήστες ως εγκληματίες, ενώ ξέρουμε πια πως ο ναρκομανής είναι ψυχικά ασθενής και πως σε χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ελβετία που έχουν υιοθετήσει προοδευτικούς και ανεκτικούς νόμους η εγκληματικότητα έχει κάνει βουτιά και οι θάνατοι λόγω ναρκωτικών έχουν μειωθεί σημαντικά. «Μεγάλος μαλάκας» αυτός ο τύπος. Επιμένει να ζητάει συμπόνια και έλεος για ανθρώπους που, εν πάση περιπτώσει, ας πρόσεχαν. Κι εμείς είχαμε προβλήματα, γιατί δεν πέσαμε στα ναρκωτικά; Ε;

Τελευταία Νέα