Αναζήτηση
Με την έννοια αυτή χάρηκα ιδιαίτερα που συνάδελφός μου ονόματι Φλέσσας εξέδωσε πόνημα υπό τον τίτλο «Οσα δεν παίρνει ο άνεμος» και αποφάσισε να το παρουσιάσει και δημοσίως. Η σχετική εκδήλωση έγινε προχθές την Τετάρτη το βράδυ στην αίθουσα του Δήμου Παλαιού Φαλήρου, και αν αναφέρομαι σε αυτήν είναι επειδή στην παρουσίαση θα μετείχε και ο γνωστός φιλότεχνος πρόεδρος Αλέξης.
Η εκδήλωση είχε προγραμματισθεί για τις 7 μ.μ., αλλά η ώρα είχε πάει 8 και ο πρόεδρος πουθενά. Αρχισαν τα τηλέφωνα, τις διαβουλεύσεις, αλλά επί ματαίω. Αφαντος. Η αίθουσα, στην οποία ήταν μετρημένα καμιά 60αριά άτομα, οι περισσότεροι συριζαίοι, το έριξε στις υποθέσεις: «Μπορεί να το μετάνιωσε και να πήγε τελικά Μέγαρο», είπε κάποιος. «Μπα, θα έχει καμιά κομματική σύσκεψη», εκτίμησε άλλος. Ο Χατζηδάκης, ο δήμαρχος, έκανε πλάκα: «Καλά, όχι στο κολέγιο του Μεγάρου, αλλά ούτε στο κολέγιο του Παλαιού Φαλήρου»; Με τα πολλά και αφού είδαν κι απόειδαν, οι οργανωτές αποφάσισαν να ξεκινήσουν περιοριζόμενοι στους παρόντες συμπαρουσιαστές: τη Ρένα «είμαι η πασιονάρια του ΣΥΡΙΖΑ» Δούρου, τον Βασίλη «έχω δική μου βιομηχανία αγωγών» Καπερνάρο και τον Γιώργο «δεν έχω λόγια» Λιάνη!
Δεν έχει την παραμικρή σημασία τι είπαν όλοι αυτοί. Σημασία έχει τι είπε ο συγγραφέας Φλέσσας, ο οποίος σε στιγμές απόλυτης μετριοπάθειας και εξαιρετικής αντικειμενικότητας υποστήριξε μετά βεβαιότητος ότι ο πρόεδρος Αλέξης θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Αμφίθυμος υπήρξε στο ποιο υπουργείο θα δοθεί στη φίλη Ρένα «είμαι η πασιονάρια» κ.λπ.: θα γίνει είπε είτε υπουργός Πολιτισμού είτε υπουργός Εξωτερικών. Μου είπαν ότι εκείνη χαμήλωσε αιδημόνως το βλέμμα, πράγμα το οποίο δεν μου προξενεί την παραμικρή έκπληξη, διότι συνάδει απολύτως με τη μετριοφροσύνη που τη διακρίνει…
Εκεί που μου τα χάλασε ο οικοδεσπότης ήταν που δεν προέβλεψε το μέλλον του Καπερνάρου –για τον Λιάνη δεν ρωτάω, ξέρω…
(Ελπίζω να μην περιμένει κανείς να του αναλύσω γιατί τους έστησε ο Τσίπρας: με 60-70 άτομα στην αίθουσα, προφανώς του σύστησαν να μην εμφανιστεί. Και έχασε την ευκαιρία και ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο οποίος δεν πήγε Μέγαρο για να συναντήσει τον «παίδαρο», να τον χαιρετήσει διά χειραψίας…)
Από την εκδήλωση δυστυχώς απουσίαζε η Θεοδώρα (Τζάκρη), πράγμα το οποίο δεν με παραξένεψε καθόλου. Δεν είχε άλλωστε λόγο να χάσει την ώρα της. Εκείνη το καθημερινό «σέρβις» στον πρόεδρο Αλέξη το είχε κάνει, με άρθρο της στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Εμείς το διαβάσαμε σήμερα. Τι έγραψε το κορίτσι από τον Βορρά;
Τα ακόλουθα ανατριχιαστικά: «Ο κ. Τσίπρας με τη συμβολική του αυτή κίνηση (που δεν πήγε στην τελετή ανάληψης της προεδρίας) διέσωσε το κύρος του προοδευτικού χώρου, καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η χώρα, όπως και παλαιότερα με τον Ανδρέα Παπανδρέου, πρέπει να παλέψει για να κερδίσει τα εθνικά της δίκαια και να διασφαλίσει τα ειδικά της συμφέροντα εντός της ΕΕ». Εντάξει Θεοδώρα, όλοι καταλάβαμε τι θέλεις ως δώρο στη γιορτή σου…
«Save Petrous!»
Στο μεταξύ, είμαι έτοιμος να αναλάβω πρωτοβουλία για τη διάσωση του εξαιρετικού είδους της πανίδας ΣΥΡΙΖΑ που έχει την κωδική ονομασία «πέτρους-πέτρους» Τατσόπουλους. Δημιουργώ αμέσως ΜΚΟ για τη διάσωσή του από όσους έχουν πέσει να τον φάνε, γιατί ο άνθρωπος την «πάτησε» εντασσόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ: πίστεψε και αυτός ότι θα έχει την ελευθερία του λόγου και παραγνώρισε ότι «μια φορά σταλινικός, για πάντα σταλινικός».
Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας που αναλαμβάνω θα τυπώσω σε μπλούζες το σύνθημα «Save Petrous», «Κάτω τα χέρια από τον Πέτρο» και άλλα παρόμοια. Θα βγάλω κονκάρδες, θα οργανώσω συναυλία αλληλεγγύης με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τον Διονύση Τσακνή, θα τυπώσω αφίσες, θα κάνω ό,τι πρέπει τέλος πάντων να ξεσηκώσω τον κόσμο κατά της «εξαφάνισης» του φίλου Πέτρου. Πέτρο, δεν είσαι μόνος. Θα νικήσουμε. Αυτό μόνο έχω να πω…
Κλαίω…
Από την άλλη, μετά βίας συγκρατώ τα δάκρυά μου διαβάζοντας το περιεχόμενο ερώτησης που κατέθεσε ο φίλος Αλέξης «είμαι το ΠαΣοΚ στον ΣΥΡΙΖΑ» Μητρόπουλος με αποδέκτες τον Στουρνάρα (τι τραβάει κι αυτός) και τον υπουργό Δικαιοσύνης Αθανασίου, στην οποία αναφέρεται στο γνωστό «προβληματάκι» του ενός εκατομμυρίου. Απαυδισμένος ο φίλος Αλέξης «είμαι το ΠαΣοΚ» κ.λπ. κ.λπ. από τη συμπεριφορά των ελεγκτικών Αρχών που θέλουν ντε και καλά να τον στείλουν στον «κουβά» με ισόποσο πρόστιμο, διερωτάται: «Υπάρχουν άλλοι έλληνες πολίτες που έχουν πέσει θύματα παρόμοιας φορολογικής τρομοκρατίας και υπηρεσιακών εκφοβισμών από τις ελεγκτικές σας υπηρεσίες; Υπάρχει σε εξέλιξη κυβερνητικό σχέδιο φορολογικής μου τρομοκράτησης και εκφοβισμού μου προκειμένου να λάβω μέτρα προστασίας μου εγώ και η οικογένειά μου;».
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι θα του απαντήσουν οι δύο υπουργοί στα περί «τρομοκράτησης», αλλά νομίζω –προσωπική μου άποψη –ότι δεν ακούγεται και τόσο καλά να καταθέτεις ερώτηση στη Βουλή για τον εαυτό σου, για θέμα μάλιστα που εκκρεμεί ενώπιον των Αρχών. Κατά τα λοιπά, σε δέκα ημέρες θα του κάνω γενέθλια (του θέματος): πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τότε που από αυτήν εδώ τη στήλη αποκάλυψα την πονεμένη ιστορία του φίλου μου…
Τα ‘πε κι άλλος
Κλείνω εδώ με έναν φόβο να φωλιάζει μέσα στην αγνή (λέμε τώρα…) καρδιά μου: τι κυβέρνηση θα έχουμε σήμερα; Διότι ώς χθες, το έργο της διακυβέρνησης της χώρας το επιτελούσε το αξεπέραστο και τόσο ταλαντούχο ντουέτο «Αμποτ και Κοστέλο», αλλά σήμερα; Σήμερα λέω, που δεν υπάρχει ευρωπαίος ηγέτης ο οποίος να μην έχει αντιληφθεί ότι προχθές ο εκ του διδύμου Αντώνης ουσιαστικά εξήγγειλε δημοψήφισμα για τις ευρωεκλογές. Το λέω διότι ο προηγούμενος που είχε κάνει μια τέτοια νύξη, ο Γιώργος, δεν έμεινε στη θέση του ούτε τρεις ημέρες…
