Κατάθλιψη σε συγγενή

Ο ξάδελφός μου είναι 33 ετών και έχει μείνει άνεργος εδώ και 3 χρόνια. Πρόσφατα χώρισε από μια πολυετή σχέση και νιώθει άχρηστος, υπεύθυνος για τον χωρισμό και αποτυχημένος. Εχει παραιτηθεί και κλαίει συνεχώς.

Είναι ισχυρές οι απώλειες που έχει βιώσει ο ξάδελφός σας και εφόσον νιώθει ο ίδιος υπεύθυνος γι’ αυτές και για την έκβαση της ζωής του, ίσως περνάει κατάθλιψη. Χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η παρατεταμένη καταθλιπτική διάθεση, το κλάμα, οι ιδέες αναξιότητας, οι ενοχές, το έντονο άγχος, η απώλεια της χαράς και της ικανοποίησης από την καθημερινότητα, η δυσκολία στη συγκέντρωση, η απαισιοδοξία, η έντονη κόπωση, οι αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου, η απομόνωση, η αδράνεια και η παραμέληση του εαυτού του. Ο εστιασμός του στην αρνητική πλευρά της ζωής και η πίστη ότι οι δυσκολίες είναι ανυπέρβλητες και αξεπέραστες ευνοούν την κατάθλιψη και την παραίτηση από την όποια προσπάθεια να ζήσει φυσιολογικά. Η κατάθλιψη ακυρώνει κάθε ελπίδα απέναντι στο καλό και για τον λόγο αυτόν οι ασθενείς αρνούνται να ζητήσουν βοήθεια από ειδικό. Αυτό όμως είναι μέρος του προβλήματος. Η ματαιότητα επικρατεί κάθε θετικής σκέψης που προσπαθεί να υπερβεί τη θλίψη. Δεν πρέπει οι συγγενείς να υποκύψετε σε αυτό, πρόκειται για μια επικίνδυνη νόσο που μπορεί να οδηγήσει και στην αυτοκτονία. Εστω και με λίγη πίεση, προσπαθήστε να πάτε μαζί του σε έναν ψυχολόγο ή να καλέσετε ψυχίατρο στο σπίτι και να τον παροτρύνετε να μιλήσει για τις σκέψεις που τον βασανίζουν.

Διαχείριση διαζυγίου από παππούδες

Η εγγονή μου είναι 9 ετών και πρόσφατα χώρισαν οι γονείς της. Ενώ σε εκείνους δεν μιλάει για το γεγονός, εμένα με ρωτάει συχνά τι συνέβη και χώρισαν. Να της μιλάω γι’ αυτό ή έτσι την επιβαρύνω;

Η εγγονή σας βιώνει μια σημαντική απώλεια την οποία θα πρέπει να σεβαστείτε και να ανταποκριθείτε συναισθηματικά στα αιτήματά της. Στα 9 μπορεί να «πενθήσει» συνειδητά και ολοκληρωμένα γι’ αυτό έχασε: τον κατακερματισμό μιας οικογενειακής θαλπωρής, την αγάπη των γονιών, την οικογένεια ως σύστημα και ως στήριγμα κ.λπ. Βοηθήστε τη να το αποδεχτεί μιλώντας γι’ αυτό που συνέβη και παροτρύνοντάς τη να εκθέσει τα συναισθήματά της. Πείτε της ότι είναι φυσιολογικά η θλίψη και ο θυμός της και ότι τη συμπονάτε. Τονίστε της ότι ό,τι και να συνέβη θα είστε πάντα εκεί για εκείνη και ότι οι γονείς της θα την αγαπούν το ίδιο με παλιά, ανεξάρτητα από την απόφαση να ζήσουν χωριστά. Παροτρύνετέ τη να μην κρύβει το γεγονός από τον εαυτό της ή από το περιβάλλον της γιατί έτσι διαιωνίζει τον πόνο της.

Φοβία AIDS

Είμαι 23 ετών και έχω φοβία με τον ιό HIV. Ηπια πρόσφατα από το ίδιο ποτήρι με κάποιον που είναι πρώην χρήστης ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Ενώ γνωρίζω τους τρόπους μετάδοσης, σκέφτομαι το «και αν….». Κοντεύω να τρελαθώ.

Εχετε έντονο υποχονδριακό άγχος που σας κάνει να φοβάστε ότι θα αρρωστήσετε. Είναι πιθανόν να σας απασχολούν πολλά ανεπεξέργαστα θέματα στη ζωή σας και αυτά να έχουν σχηματοποιηθεί ως «φοβία AIDS», ένα σύμπτωμα δηλαδή και όχι απαραίτητα το πρόβλημα αυτό καθεαυτό. Στη νοσοφοβία δεν επικρατεί τόσο η λογική μιας πραγματικότητας όσο ο φόβος απέναντι στο κακό. Στο «και αν…» βρίσκεται όλη η πηγή του άγχους σας. Στη μη δυνατότητα διαχείρισης εκ μέρους σας μιας πιθανότητας ή ενός σεναρίου το οποίο ξεφεύγει από τον απόλυτο έλεγχό σας. Ο φόβος απώλειας ελέγχου βρίσκεται συχνά στο επίκεντρο των υποχονδριακών εμμονών. Η λύση του να κάνετε εξετάσεις για να καθησυχαστείτε δεν συστήνεται στην περίπτωσή σας. Η κάθε μορφή εφησυχασμού θα είναι πρόσκαιρη μέχρις ωσότου προκύψουν νέα τυχαία ερεθίσματα και αρνητικές σκέψεις που θα σας γυρίσουν πίσω στον φόβο σας. O ιός του HIV είναι αρχικά ασυμπτωματικός και αυτό ενισχύει τον φόβο σας ότι έχετε κολλήσει. Ο επαναλαμβανόμενος εστιασμός σας σε πιθανά σενάρια μετάδοσης του ιού και η καταστροφολογία γύρω από τις πιθανές συνέπειες σας εγκλωβίζουν στον ρόλο του ασθενούς. Προσπαθήστε να μη διαβάζετε τίποτα γύρω από το θέμα της μετάδοσης του ιού και επίσης να μη ζητάτε φιλικές και ιατρικές διαβεβαιώσεις ότι δεν είστε άρρωστη. Ζητήστε βοήθεια από ψυχολόγο άμεσα με στόχο να εντοπίσετε την πηγή του φόβου σας και να βρείτε μαζί εναλλακτικούς και λογικούς τρόπους διαχείρισης του άγχους σας.