Το σκάνδαλο διαφθοράς που έχει βυθίσει την Τουρκία στην κρίση υπονομεύει σοβαρά την εξουσία του Ταγίπ Ερντογάν. Ο τούρκος πρωθυπουργός αντιμετωπίζει τώρα σοβαρές προκλήσεις τόσο από τους οπαδούς του κοσμικού κράτους που αμφισβητούν την ισλαμική του ατζέντα όσο και από τον έως πρότινος σύμμαχό του αλλά πλέον αντίπαλο ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν που είναι επικεφαλής ενός ισχυρού ισλαμιστικού κινήματος. Η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης καθώς και τα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν τους επικριτές του. Και όμως, στην εξωτερική πολιτική αναμένεται να στηρίξει την εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του καλοκαιριού –εάν μπορέσει να δείξει ότι η Τουρκία θα παίξει και πάλι κεντρικό ρόλο στη Μέση Ανατολή.

Εδώ και μια δεκαετία η Τουρκία καλλιέργησε δεσμούς με τους άραβες γείτονές της. Τούρκοι διπλωμάτες και επιχειρηματίες διέτρεχαν την περιοχή, ανοίγοντας σύνορα και εμπορικές οδούς, προωθώντας δουλειές και μεσολαβώντας σε πολιτικές συμφωνίες. Η οικονομική επιτυχία και η σταθερή μουσουλμανική δημοκρατία της Αγκυρας προβάλλονταν ως μοντέλο σε όλη την περιοχή. Ομως τον τελευταίο χρόνο η αναταραχή στη Μέση Ανατολή έχει περιορίσει την επιρροή της Τουρκίας και τις οικονομικές της φιλοδοξίες. Οι διαφωνίες για τη Συρία και την Αίγυπτο έχουν αποξενώσει τον αραβικό κόσμο, δημιουργώντας χάσμα μεταξύ της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας, ιδιαίτερα. Ταυτόχρονα οι μοναρχίες του Κόλπου έχουν περιορίσει τις εμπορικές τους σχέσεις, πλήττοντας την οικονομία της Αγκυρας. Ολα αυτά ήρθαν σε μια δύσκολη στιγμή για τον Ερντογάν, που ήδη έχει πολύ κακές σχέσεις με το Ισραήλ. Καθώς ο καίριος ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή περιορίζεται, οι ΗΠΑ έχουν σταματήσει να ζητούν τις συμβουλές της Αγκυρας για τους χειρισμούς τους στη Μέση Ανατολή.

Μια πρόσφατη εξέλιξη όμως ίσως αλλάξει τα πράγματα. Μετά την κατ’ αρχήν συμφωνία μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης, η Τουρκία μπορεί να επωφεληθεί εάν παίξει τον ρόλο της γέφυρας του Ιράν με τη Δύση και να αποτελέσει την πύλη που χρειάζεται η Τεχεράνη για το άνοιγμά της στον κόσμο έπειτα από δεκαετίες απομόνωσης. Οι Ιρανοί από τη πλευρά τους έχουν επιρροή τόσο στην κυβέρνηση του Ιράκ όσο και στην ελίτ των Αλεβίτες στη Συρία. Στο Ιράκ όπου προετοιμάζεται μια σημαντική πετρελαϊκή συμφωνία, η Τουρκία χρειάζεται την ιρανική συνεργασία.

*Ο Βάλι Νασρ είναι πρύτανης Διεθνών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς