Η διαγραφή του Βύρωνα Πολύδωρα ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της λαϊκής Δεξιάς, η οποία σπεύδει ποικιλοτρόπως να δηλώσει παρούσα και αναζητεί ζωτικό χώρο –είτε παραμένει εντός της ΝΔ είτε έχει μετακομίσει σε άλλους ορόφους της γαλάζιας πολυκατοικίας.

Το «φιρμάνι» των 41 βουλευτών της ΝΔ στον Γιάννη Στουρνάρα για τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης ήταν μια από τις αντιδράσεις που αρκετοί στο κυβερνητικό στρατόπεδο εκτιμούν ότι –πέραν της συνεχιζόμενης στοχοποίησης του υπουργού Οικονομικών από τη λαϊκή Δεξιά που βρίσκεται εντός των γαλάζιων τειχών –ήρθε να λειτουργήσει εξισορροπητικά στην «απόδραση» Πολύδωρα και να υποδηλώσει ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια αντιμνημονιακή φλέβα στον γαλάζιο οργανισμό.

Την ίδια στιγμή, τον Πολύδωρα επιδιώκουν να υιοθετήσουν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες, εκτιμώντας ότι ο πρώην υπουργός μπορεί να προσδώσει κάποια δυναμική στο κόμμα του Πάνου Καμμένου. Βουλευτές των ΑΝΕΛ δεν προλαβαίνουν να αποδίδουν εύσημα στον Πολύδωρα για την απόφαση να αποχαιρετίσει τη ΝΔ, ενώ θεωρούν ότι ήδη υπήρχαν ανοικτοί δίαυλοι ανάμεσα στην ηγεσία του κόμματος και τον διαγραφέντα βουλευτή. Οι ίδιοι βλέπουν πλέον από νέα οπτική γωνία και την απόφαση Πολύδωρα να αποχωρήσει από την αίθουσα της Ολομέλειας και να μην υπερψηφίσει την άρση ασυλίας του κ. Καμμένου, στην πρόσφατη ψηφοφορία στη Βουλή για την υπόθεση του λιντσαρίσματος Πάχτα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, με τον κ. Πολύδωρα συνομίλησε μετά τη διαγραφή και ο Χρ. Ζώης της Νέας Μέρας, ο οποίος τον συνεχάρη επειδή εντάχθηκε κι επισήμως στο «αντιμνημονιακό μπλοκ». Οι δυο τους φέρεται ότι συμφώνησαν να βρίσκονται σε επαφή και, πιθανότατα, θα συναντηθούν μετά τις γιορτές, προκειμένου να υπάρξει μια κοινή δράση τουλάχιστον στη Βουλή (όπου η Νέα Μέρα εκπροσωπείται από τους βουλευτές Γιάννη Κουράκο και Νίκο Σταυρογιάννη).

Η ζήτηση που εμφανίζεται να έχει ξαφνικά ο κ. Πολύδωρας συνδέεται άμεσα με την κινητικότητα που καταγράφεται στους κόλπους της λεγόμενης λαϊκής Δεξιάς, στην οποία ο ανεξάρτητος, πλέον, βουλευτής είναι η πιο χαρακτηριστική φιγούρα. Και δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι αυτή είναι και μία ευκαιρία για να εξασκήσει και τα ηγετικά προσόντα του, που προφανώς δεν είχαν εκτιμηθεί στη ΝΔ. Η έξοδος Πολύδωρα ήρθε να επιβεβαιώσει ότι στην εποχή του Μνημονίου η λαϊκή Δεξιά φθίνει ή ασφυκτιά στη ΝΔ, ανάλογα από την όχθη που βρίσκεται ο καθένας. Ο Πολύδωρας ήταν η μια μεγάλη απώλεια και ακολούθησε εκείνη του επικεφαλής της ΔΑΚΕ, Νίκου Κιουτσούκη, ο οποίος είχε διαγραφεί την ημέρα ψήφισης του Προϋπολογισμού, καθώς είχε προτρέψει τους γαλάζιους βουλευτές να καταψηφίσουν και, ουσιαστικά, να ρίξουν την κυβέρνηση.

Σε μια πρώτη ματιά, φαίνεται παράδοξο ότι η λαϊκή Δεξιά δεν βρίσκει ζωτικό χώρο στη ΝΔ επί προεδρίας Αντώνη Σαμαρά. Οχι μόνον γιατί αποτέλεσε βασικό όχημα για την ανάδειξή του στην ηγεσία του κόμματος, έπειτα από την οδυνηρή ήττα του 2009, αλλά κυρίως επειδή ένας μεγάλος κύκλος διαχρονικών υποστηρικτών του έκανε καριέρα με την ατζέντα της λαϊκής Δεξιάς. Πολλοί από αυτούς είναι σήμερα εκτός ΝΔ και εμφανίζονται πλέον ορκισμένοι εχθροί της γαλάζιας ηγεσίας. Κάποιοι, στο μακρινό 1992, είχαν στεγαστεί και στην Πολιτική Ανοιξη, συγκροτώντας δίπλα στον κ. Σαμαρά έναν σκληρό πόλο κομματικής εξουσίας.

Με αφορμή τις μνημονιακές πολιτικές, είναι προφανές ότι ο χώρος της λαϊκής Δεξιάς βρίσκεται σήμερα σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης με το Μέγαρο Μαξίμου. Οσοι διατηρούν διαύλους με τον Πρωθυπουργό είναι πρώτα σαμαρικοί και κατόπιν εκπρόσωποι της λαϊκής Δεξιάς. Παρά την πίεση που ασκείται από παρεμβάσεις, όπως εκείνη των 41 βουλευτών, το παιχνίδι των ισορροπιών από την πλευρά του πρωθυπουργικού επιτελείου μάλλον δεν καλύπτει επαρκώς τον χώρο. Το διαπιστώνει συχνά – πυκνά ο Νικήτας Κακλαμάνης, όπως το είχε διαπιστώσει και ο Πολύδωρας.

Το αρνητικό κλίμα για τις κινήσεις του χώρου αποτυπώνεται στη σκωπτική αναφορά του πρωθυπουργικού φίλου, Φαήλου Κρανιδιώτη, ο οποίος έχει διαμηνύσει ότι «δεν πρέπει να συγχέουμε τη λαϊκή με την ελαφρολαϊκή Δεξιά!..». Το μήνυμα είχε ως αποδέκτες τους άλλοτε συνοδοιπόρους του Αντώνη Σαμαρά που αποχώρησαν από τη ΝΔ, αλλά κι εκείνους που παραμένουν στο κόμμα και στο όνομα της λαϊκής Δεξιάς χαράσσουν τη δική τους προσωπική στρατηγική.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ. Το πρόβλημα για το Μαξίμου, συνεπώς και για την κυβέρνηση, είναι πως η λαϊκή Δεξιά αποτελεί διαχρονικά βασικό συστατικό της γαλάζιας συνοχής, έστω κι αν δεν αρκούσε για να φέρει τη ΝΔ σε κυβερνητική τροχιά. Ως βασική συνιστώσα στο γαλάζιο στερέωμα αναδείχθηκε την περίοδο του Ευάγγελου Αβέρωφ και συναντήθηκε με την εθνικοπατριωτική Δεξιά –δημιουργώντας μια σκληροπυρηνική ομάδα κρούσης, στη οποία επένδυσε ο Αβέρωφ για να αποτρέψει διαλυτικές κινήσεις στη ΝΔ μετά τη σαρωτική επικράτηση του ΠαΣοΚ το 1981. Μήτρα στελεχών για τη λαϊκή Δεξιά υπήρξε κυρίως ο δημοσιοϋπαλληλικός τομέας και ο χώρος των συνδικαλιστών, οι οποίοι προσπέρασαν την αντικομμουνιστική υστερία της παράταξης και έδωσαν έμφαση στο λεγόμενο κοινωνικό κράτος. Μέσω της λαϊκής Δεξιάς, η ΝΔ ανακάλυψε στα χρόνια του ’80 το «δίκαιο του εργάτη» κι έδωσε έμφαση στα εργασιακά δικαιώματα,.

Για την επανακατάληψη της εξουσίας, ωστόσο, αυτή η στρατηγική δεν επαρκούσε –η ΝΔ, όπως έχει αποδειχθεί, έπρεπε να απευθυνθεί στους κεντρογενείς. Το έκανε ο Μητσοτάκης και κέρδισε το 1990, δεν το έκανε ο Εβερτ και έχασε το 1996. Το ίδιο διαπίστωσε με την ήττα του 2000 και ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος αποφάσισε να δώσει τη μάχη με όχημα τη λαϊκή Δεξιά και τους «λοχαγούς» του (Ν. Νικολόπουλος, Γ. Βλάχος κ.ά.), οι οποίοι ήταν βασικοί εκπρόσωποί της, ενώ διέγραψε τους μετριοπαθείς του κόμματος (Γ. Σουφλιάς, Β. Κοντογιαννόπουλος κ.ά.). Το πάθημα έγινε μάθημα, εξ ού και η στροφή στον πολυδιαφημισμένο «μεσαίο χώρο» που έφερε και την εκλογική επικράτηση του 2004. Στα χρόνια που ακολούθησαν κεντρικός εσωκομματικός στόχος της λαϊκής Δεξιάς υπήρξε ο Γιώργος Αλογοσκούφης και τα «νεοφιλελεύθερα πειράματά του», που αποσυντόνισαν τον χώρο. Υστερα ήρθε το Μνημόνιο…

Διαρροές προς τη Χρυσή Αυγή

Ενας βασικός λόγος για τον οποίο η λαϊκή Δεξιά εξεγείρεται είναι η καταγεγραμμένη διαρροή ψηφοφόρων της προς τη Χρυσή Αυγή. «Τους ξέρουμε, τους βλέπουμε. Δεν είναι πλέον κάποιοι ανώνυμοι ψηφοφόροι όσοι φεύγουν. Είναι άνθρωποι που σχεδόν καθημερινά βρίσκονταν στα γραφεία μας…», λέει βουλευτής της Βόρειας Ελλάδας, εκ των 41 που συνυπέγραψαν την τελευταία ερώτηση κατά του κ. Στουρνάρα. Την ίδια αγωνία μετέφερε το περασμένο καλοκαίρι και ο Βύρων Πολύδωρας, προτρέποντας σε μια συνάντηση της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή, τουλάχιστον με τους ψηφοφόρους της.