Η σημασία του ως ύμνος στην ελευθερία και τη δημοκρατία είναι κοινά αποδεκτή. Ομως τα σχέδια της γαλλικής κυβέρνησης να δανείσει στην Κίνα τον διάσημο πίνακα του Ευγένιου Ντελακρουά «Η ελευθερία οδηγεί τον λαό», του 1830, δεν αφορούν τόσο τη διάδοση αυτών των μηνυμάτων αλλά την πρόθεσή της να γίνουν πιο στενές οι εμπορικές σχέσεις των δύο χωρών, καθώς μάλιστα τον επόμενο χρόνο συμπληρώνονται 50 χρόνια από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Πεκίνου και Παρισιού.
Ομως το θέμα φαίνεται να έχει διχάσει την κυβέρνηση Ολάντ. Εκείνος που επιθυμεί τον προσωρινό δανεισμό του πίνακα –ο οποίος εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου –είναι ο υπουργός Εξωτερικών Λοράν Φαμπιούς για πολιτικούς, διπλωματικούς και κυρίως οικονομικούς λόγους.
Ενα από τα πιο σημαντικά στοιχεία των εορτασμών για την επέτειο της σύναψης διπλωματικών σχέσεων (η συμφωνία είχε υπογραφεί από τον πρόεδρο Μάο Τσε Τούνγκ και τον γάλλο ομόλογό του στρατηγό Ντε Γκολ) είναι μια έκθεση που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη άνοιξη στην Κίνα. Το πού και πότε δεν έχει καθορισθεί ακόμη, θα περιλαμβάνει όμως οκτώ διάσημους γαλλικούς πίνακες. Στον κατάλογο που εξετάζεται αυτή τη στιγμή περιλαμβάνονται έργα του Πικάσο, του Ρενουάρ, του Ριγκό, του Φραγκονάρ, του Μπουσέ, του Λεζέ και άλλων.
Προφανώς η διεύθυνση του Λούβρου αντιτίθεται στη μεταφορά ενός τόσο πολύτιμου πίνακα και σε αυτό ζήτησε τη συμβολή της υπουργού Πολιτισμού Ορελί Φιλιπετί, η οποία δήλωσε: «Ο πίνακας δεν μπορεί να σταλεί ως δάνειο, διότι θα κινδυνεύσει σε ένα ταξίδι τόσο μεγάλο και περίπλοκο». Πρόσθεσε μάλιστα έχοντας γνωμοδότηση ειδικών του Μουσείου ότι ήδη ο πίνακας του Ντελακρουά «έχει υποστεί μεγάλες ζημιές στα τελευταία του ταξίδια», αναφερόμενη στη μεταφορά του στις ΗΠΑ όπου είχε εκτεθεί πριν από 40 χρόνια και στην περσινή του μεταφορά στην πόλη Λεν στα βόρεια της Γαλλίας όταν άνοιξε εκεί μια νέα πτέρυγα του Λούβρου.
Στη Λεν μια γυναίκα πριν προλάβουν να την σταματήσουν οι φύλακες έκανε γκραφίτι πάνω στον πίνακα, χωρίς κάποιον προφανή λόγο.
Την τελική απόφαση για τον πίνακα, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στην Επανάσταση του Ιουλίου 1830 και όπου η Μαριάν, το σύμβολο της γαλλικής δημοκρατίας, κρατά τη σημαία της επανάστασης εναντίον του βασιλιά Καρόλου Ι’, θα την παρει ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ.
Οι σχέσεις των δύο χωρών έχουν περάσει αρκετές εντάσεις με τελευταία το 2008 επί προεδρίας Σαρκοζί λόγω των διαδηλώσεων στη Γαλλία εναντίον των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου και την παρουσία σε γαλλικό έδαφος του θρησκευτικού ηγέτη του Θιβέτ Δαλάι Λάμα.
