Την προηγούμενη άνοιξη είχα την ευκαιρία να περάσω μια ημέρα με τον ηθοποιό και κωμικό Αζίζ Ανσάρι συζητώντας για το αμοιβαίο ενδιαφέρον μας, για την ψυχολογία της αποστολής γραπτών μηνυμάτων (texting). Καθώς περπατούσαμε στο Λος Αντζελες αρκετοί τον πλησίαζαν κάθε λίγα λεπτά απαιτώντας –και όχι ζητώντας –μια φωτογραφία. Ο Ανσάρι είναι γενναιόδωρος στους θαυμαστές του. Τους εξήγησε ότι αντί για φωτογραφία θα τους προσέφερε μια συζήτηση. Τους ρώτησε για τα γούστα τους στη μουσική, τι τους άρεσε στις παραστάσεις του. Οι θαυμαστές του σπάνια ευχαριστούνταν από αυτό. Ηταν υποχρεωμένοι να φύγουν χωρίς μια φωτογραφία στα τηλέφωνά τους.

Μελετώ τους ανθρώπους και την τεχνολογία κινητής τηλεφωνίας περισσότερο από 15 χρόνια. Εως πρόσφατα το πιο σημαντικό φαινόταν ότι ήταν το να μοιράζεται κανείς τα αισθήματά του. «Μοιράζομαι, επομένως υπάρχω», θα μπορούσε να πει κανείς παραφράζοντας τον Καρτέσιο.

Σήμερα εξακολουθούμε να θέλουμε να μοιραζόμαστε αλλά τώρα η προτεραιότητά μας είναι να έχουμε και μια φωτογραφία της εμπειρίας μας. Ενα selfie.

Μιλώ στους ανθρώπους για τα selfies τους, τις αυτοφωτογραφίσεις. Ετσι παρακολουθούν τη ζωή τους. Ο Ανσάρι τούς πρόσφερε συζήτηση, αλλά εκείνοι ήθελαν αποδείξεις. Διακόπτουμε συνέχεια συζητήσεις για να πάρουμε αποδείξεις. Ενα selfie, όπως οποιαδήποτε φωτογραφία, διακόπτει την εμπειρία για να απαθανατίσει τη στιγμή. Στέλνουμε μηνύματα στην τάξη, στις συναντήσεις, στο θέατρο, σε δείπνα με φίλους. Στέλνουμε μηνύματα όταν είμαστε με τους συντρόφους μας και τα παιδιά μας.

Εχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι ο πρόεδρος Ομπάμα τίμησε τον Νέλσον Μαντέλα για αυτό που ήταν και αυτό που αντιπροσώπευε. Οταν όμως έβγαλε φωτογραφία selfie κατά τη διάρκεια της επιμνημόσυνης τελετής μάς έδειξε ότι και αυτός ζει για τις αποδείξεις.

Αυτές τις ημέρες όταν οι άνθρωποι είναι μόνοι τους τείνουν να ψάχνουν για μια συσκευή για να επικοινωνήσουν με άλλους. Αυτό γίνεται με τέτοιον τρόπο που ξεχνάμε ότι υπάρχει σοβαρός λόγος να μείνουμε λίγο μόνο με τις σκέψεις μας: μας τιμά όταν το κάνουμε.

Δεν είναι πολύ αργά για να αλλάξουμε κάποια πράγματα. Βλέπω τις περισσότερες ελπίδες σε νέους που έχουν μεγαλώσει μέσα στην τεχνολογία και ανταποκρίνονται όταν βρίσκουν ιερά μέρη χωρίς τέτοιες συσκευές (την κουζίνα, το αυτοκίνητο) για να συζητήσουν και να σκεφθούν. Το selfie, όπως όλη η τεχνολογία, μας κάνει να σκεφτόμαστε τις ανθρώπινες αξίες μας. Αυτό είναι καλό γιατί μας προκαλεί να καταλάβουμε τι είμαστε πραγματικά.

Τελευταία Νέα