Το ελληνικό βιβλίο, είναι γνωστό, γνώρισε µεγάλη ανάπτυξη τις δύο προηγούµενες δεκαετίες. Οι εκδοτικοί οίκοι έγιναν πιο «ευρωπαϊκοί», παρακολουθούν από κοντά τη διεθνή παραγωγή, σέβονται πολύ περισσότερο από παλιά τα πνευµατικά δικαιώµατα, κάνουν κατά τεκµήριο καλύτερες µεταφράσεις –χωρίς να έχουν εκλείψει οι µεταφραστικές «γκέλες» -, προσφέρουν πολύ πιο καλαίσθητα και ελκυστικά εξώφυλλα και σελιδοποιήσεις. Οι βιβλιοπώλες εκσυγχρονίστηκαν επίσης και για πρώτη φορά έκαναν την εµφάνισή τους µεγάλα βιβλιοπωλεία, µε φιλικό περιβάλλον για το ευρύ κοινό.

Η κρίση έφερε, βέβαια, αναταράξεις. Η παλιά ελληνική ευρεσιτεχνία της µεταχρονολογηµένης επιταγής έγινε ο εφιάλτης των εκδοτών, οι πωλήσεις και, συνακόλουθα, η παραγωγή υπέστησαν πλήγµα, οι τραπεζικές στρόφιγγες έκλεισαν, κάποιοι δεν πληρώνουν και συµπαρασύρουν µια ολόκληρη αλυσίδα επιχειρήσεων, κάποια «κανόνια» αναπόφευκτα έσκασαν και φέσωσαν πολλούς, µερικά από τα µεγάλα βιβλιοπωλεία επίσης κλονίστηκαν συθέµελα και άλλα µικρότερα έκλεισαν. Υπάρχουν σήµερα επιχειρήσεις βιβλίου που ξέρουν ότι δεν έχουν καν δικαίωµα να κλείσουν, γιατί τα χρέη τους θα γίνουν άµεσα απαιτητά.

Ωστόσο το οικοδόµηµα, στο σύνολό του, έχει αντέξει και έδειξε ότι δεν ήταν φούσκα. Σύµφωνα µε τα στοιχεία της Βιβλιονέτ, του έγκυρου στατιστικού οργανισµού του βιβλίου, το τελευταίο δίµηνο καταχωρίστηκαν 880 νέοι τίτλοι από 250 περίπου εκδοτικές επιχειρήσεις. Την πιο επιθετική πολιτική απέναντι στην κρίση τα εφετινά Χριστούγεννα καταγράφουν οι εκδόσεις Μεταίχµιο µε 53 τίτλους (το τελευταίο δίµηνο) ενώ ευχάριστη έκπληξη είναι οι 49 τίτλοι των εκδόσεων Καστανιώτη που είχαν αντιµετωπίσει πρόσκαιρα προβλήµατα, όπως ευχάριστη έκπληξη, για αντίστοιχους λόγους, είναι και οι 19 τίτλοι του Κέδρου. Λίγο πιο συγκρατηµένοι αλλά σταθερά δυναµικοί είναι ο Ψυχογιός (31 τίτλοι), οι Πατάκης, Λιβάνης (από 27) ενώ και οι υψηλού κύρους µικρότεροι οίκοι Αγρα και Πόλις έβγαλαν αντίστοιχα 15 και 14 τίτλους.

Ο χώρος του ελληνικού βιβλίου παραµένει, λοιπόν, ζωντανός και απόλυτα ενεργός, παρότι πληττόµενος, όπως δείχνουν και οι 120 τίτλοι που παρουσιάζουµε στο σηµερινό εορταστικό «Βιβλιοδρόµιο». Γι’ αυτό και η κρατική πολιτική πρέπει να τηρεί εξίσου υπεύθυνη στάση και να ζυγίζει δύο φορές αποφάσεις όπως το ενδεχόµενο κλείσιµο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (µαζί µε τη Βιβλιονέτ) που σήµερα, µε δική της ευθύνη, είναι ηµιθανές, ή όπως η ενδεχόµενη κατάργηση της ενιαίας τιµής του βιβλίου που άρχισε να συζητείται (έπειτα από πρόταση του ΟΟΣΑ) και θα κλονίσει ευαίσθητες ισορροπίες. Ας µην ξεχνάµε ότι η ποιότητα και το εύρος της παραγωγής βιβλίου είναι καίριος δείκτης του πολιτισµικού επιπέδου µιας χώρας.