Εκείνος την είχε καψούρα από το σχολείο, ωστόσο εκείνη τον έβλεπε σαν φίλο. Ο Σεραφείμ (Μάκης) και η Αναστασία γνωρίστηκαν στο Καρπενήσι, τόπο καταγωγής και των δύο, στην Α’ Γυμνασίου. Ως την Γ’ Λυκείου έκαναν παρέα ως συμμαθητές, ωστόσο όταν τελείωσαν το σχολείο έχασαν κάθε επαφή. Ο Μάκης πήγε στα Τρίκαλα, όπου σπούδασε γυμναστής και τώρα είναι προπονητής κολύμβησης, ενώ η Αναστασία ήρθε στην Αθήνα, όπου σπούδασε αισθητικός. Ο καθένας ακολούθησε την πορεία του, ώσπου το καλοκαίρι του 2004 βρέθηκαν εντελώς τυχαία σε ένα μπαράκι.

Χωρισμένοι και οι δύο, άρχισαν να μιλάνε για τις πρώην σχέσεις τους. Συνέχισαν να βγαίνουν για τον επόμενο μήνα και την 1η Αυγούστου του ίδιου χρόνου, σε ένα σημείο με θέα το Καρπενήσι, ξεκίνησε το κοινό τους ταξίδι, με το πρώτο τους φιλί.

«Η Αναστασία χαίρεται με τα πιο απλά πράγματα» λέει ο Μάκης. «Οσο περίεργο και αν φαίνεται, μου αρέσει ακόμα και ο τρόπος που γκρινιάζει και που τα συναισθήματά της είναι είτε του ύψους ή του βάθους. Είναι ο άνθρωπος που με συμπληρώνει σε όλα και μου δίνει καθημερινά την αγάπη που με κάνει ευτυχισμένο».

Κάθε μέρα είναι σαν γιορτή για την Αναστασία. Μαζί του δεν βαριέται ποτέ, καθώς συνεχώς την κάνει να γελάει. «Από την άλλη πλευρά βέβαια, είναι σαν να έχω ένα μικρό παιδί στο σπίτι, που πολλές φορές δεν παλεύεται», συμπληρώνει. Ο ένας προλαβαίνει τη σκέψη του άλλου ή λένε το ίδιο πράγμα ταυτόχρονα. Εχουν κοινά γούστα σχεδόν σε όλα και παίρνουν τις αποφάσεις πάντα μαζί. «Νιώθω ότι μπορώ να στηριχτώ επάνω του. Μέρα με τη μέρα γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό. Είμαστε πολύ τυχεροί, γιατί ύστερα από τόσα χρόνια, πέρα από την αγάπη που αυξάνεται καθημερινά, δεν χάσαμε ποτέ τον σεβασμό που έχει ο ένας προς τον άλλο, παρά τα προβλήματα που μπορεί να είχαμε».

Η πρόταση γάμου έγινε τον πέμπτο χρόνο της σχέσης τους, στο ίδιο μέρος όπου είχαν δώσει το πρώτο τους φιλί. Ο Μάκης είχε αμηχανία, αλλά η αγάπη του για εκείνη τον έκανε να την ξεπεράσει. Ηταν κάτι που δεν ήρθε ξαφνικά, αφού το είχαν συζητήσει και το ήθελαν και οι δύο. Ωστόσο, για να παντρευτούν, ήθελαν πρώτα να φτιάξουν το ινστιτούτο αισθητικής της Αναστασίας και το σπίτι όπου θα έμεναν. Τέσσερα χρόνια μετά την πρόταση όρισαν ημερομηνία γάμου. Ακριβώς την ημέρα που συμπλήρωναν εννέα χρόνια και έναν μήνα σχέσης. Και αφού τα πάντα είχαν δρομολογηθεί όπως είχαν υπολογίσει, άρχισαν την οργάνωση. Εκτός από την επιλογή του νυφικού, όλα τα άλλα τα έκαναν μαζί. Κουμπάροι τους ήταν ένα φιλικό τους ζευγάρι, ο Βασίλης και η Μαρία, η οποία είναι παιδική και κολλητή φίλη της Αναστασίας. Η επιλογή ήταν μονόδρομος, αφού κάθε μέρα τούς έλεγαν: «Εμείς θα σας στεφανώσουμε, αρκεί να το πάρετε απόφαση». Καθώς όλοι οι φίλοι τους είχαν παντρευτεί, τους αποκαλούσαν «Οι Τελευταίοι των Μοϊκανών».

Στο Καρπενήσι έχουν τα εξής έθιμα: τα παπούτσια που φοράνε στη νύφη, τα λεγόμενα μπρατίμια, και της τα γεμίζουν με χρήματα, το κρεβάτι που στρώνουν λίγες ημέρες πριν από τον γάμο, την κουλούρα που σπάει η πεθερά στο κεφάλι της νύφης στη δεξίωση, κ.ά. Τα ακολούθησαν κατά γράμμα, ωστόσο το έθιμο που θέλει τον γαμπρό χώρια από τη νύφη λίγες ημέρες πριν από τον γάμο το παρέβλεψαν. Μπορεί να μην κοιμόντουσαν μαζί, αλλά όλες τις άλλες ώρες ήταν μαζί, γιατί δεν άντεχαν ο ένας μακριά από τον άλλο.

Η τελετή θα γινόταν σε ένα εκκλησάκι, στον εξωτερικό του χώρο. Ωστόσο, λίγο προτού η νύφη ξεκινήσει για να πάει στην εκκλησία, άρχισε να ψιλοβρέχει. Οσοι την ξέρουν καλά, έλεγαν ότι θα στενοχωριόταν που η βροχή θα τους χαλούσε την εξωτερική διακόσμηση. Ωστόσο, όταν κατέβηκε από το αυτοκίνητο και είδε τον Μάκη να την κοιτάζει βουρκωμένος, ένιωσε να μην τη νοιάζει τίποτε. Αντιθέτως, νόμιζε ότι είχε ήλιο και απλώς ψιχάλιζε λίγο. Οταν αργότερα είδε τις φωτογραφίες του Πάνου Ρεκουνιώτη, τότε κατάλαβε πόσο σκοτεινός ήταν ο ουρανός. Το ζευγάρι θέλει να ευχαριστήσει όλους τους καλεσμένους τους που παρέμειναν ακόμα και με τη βροχή, είτε κάτω από τα δέντρα ή κάτω από τις ομπρέλες τους. Το αστείο ήταν ότι στον χορό του Ησαΐα οι φίλοι τους τούς έλεγαν ότι «μέχρι να φτάσει το ρύζι σ’ εσάς θα έχει γίνει λαπάς!».

Ο πρώτος τους χορός ήταν το τραγούδι «Δεν έχω πολλά» της Γλυκερίας. Λίγο προτού μπουν στον χώρο της δεξίωσης, ο Μάκης τής είπε ότι είχε γράψει ένα τραγούδι ειδικά για τον γάμο τους. Είχε γράψει τους στίχους και το είχε στείλει στην Αθήνα για να το ενορχηστρώσουν. Μόλις η Αναστασία το άκουσε, συγκινήθηκε. Ολο το βράδυ της τραγουδούσε, με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής. Κάτι που θα διηγούνται στα παιδιά τους είναι το παραμύθι που έγραψε ο Μάκης για τη σχέση τους. «Πριν κοιμηθούν, θα τους διαβάζω για τον ιππότη που αγάπησε την πριγκίπισσά του και για εκείνη που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εκείνον». n