Ας μου επιτρέψουν οι αγαπητοί υπογράφοντες τη Διακήρυξη των 58 να παρατηρήσω ότι το κείμενο δεν ήταν αντάξιο αυτού που όλοι αναμέναμε. Χωρίς να θέλω να πέσω στην παγίδα της μεμψιμοιρίας, επισημαίνω τα ακόλουθα:

(1) Η Διακήρυξη αποτελεί τη σύνθεση όλων αυτών που γράφονται από μεμονωμένους αρθρογράφους τους τελευταίους μήνες και υπογράφεται από τους αναμενόμενους με πολλές παραλείψεις, (2) λείπουν οι υπογραφές πολιτικών πρώτης γραμμής από όλο το φάσμα της Κεντροαριστεράς (πλην δύο), θυμίζοντας προσπάθεια παρθενογένεσης και (3) θυμίζει το ΠΑΣΟΚ και άλλες δυνάμεις, αφού ουδεμία κίνηση έγινε από την ηγετική (και μη) ομάδα της ΔΗΜΑΡ, η οποία συνεχίζει να είναι οχυρωμένη πίσω από το θεωρητικά εξασφαλισμένο (;) 3% που θα της επιτρέψει την είσοδο στη Βουλή όποτε διεξαχθούν εθνικές εκλογές. Αφησα για το τέλος την επισήμανση ότι η Διακήρυξη των 58 παραλείπει παντελώς οιαδήποτε αναφορά στην Ενωμένη Ευρώπη. Ως μέλος του πυρήνα της ΕΕ, η Ελλάδα συνθλίβεται από την πολιτική λιτότητας που επιβάλλουν οι χώρες του Βορρά. Δεν είναι λύση η συγκρότηση μετώπου του Νότου εναντίον των χωρών του Βορρά, αλλά η προσπάθεια, μέσω πειστικού πολιτικού λόγου, να πεισθούν όλοι να σκεφτούν το μέλλον της Ευρώπης και να προχωρήσουν με την περαιτέρω ενοποίηση (τραπεζική, δημοσιονομική και πολιτική). Η νέα Κεντροαριστερά πρέπει να πρωτοπορήσει σε αυτή την προσπάθεια.

Θα το επαναλάβω εμφατικά. Δημιουργία του πόλου της Κεντροαριστεράς χωρίς πολιτικούς δεν είναι εφικτή. Οι εκ των υστέρων δηλώσεις στήριξης της Διακήρυξης εκ μέρους πολιτικών προσώπων δεν αρκεί. Είναι σαν τις ανέξοδες δηλώσεις συμπαράστασης στις προσπάθειες ειρήνευσης στην Μέση Ανατολή. Πρέπει να πρωτοστατήσουν οι έμπειροι, έντιμοι και αποδεδειγμένα ικανοί να αντεπεξέλθουν στις τεράστιες δυσκολίες πολιτικοί. Οι διανοούμενοι και όλοι εμείς θα συμπαραταχθούμε με εκείνους που θα οργανώσουν και θα χαράξουν την πορεία της χώρας. Εμείς μπορούμε και πρέπει να επεξεργαστούμε τεχνοκρατικές προτάσεις, να προτείνουμε λύσεις και να τεκμηριώσουμε τις πολιτικές θέσεις που θα βγάλουν από το αδιέξοδο τη χώρα. Η ηγετική ομάδα πρέπει να αποτελείται από πολιτικά όντα με γνωριμίες στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, που θα απολαύουν του σεβασμού των ευρωπαίων ηγετών και θα έχουν το κύρος για να πετύχουν τη διαπραγμάτευση του χρέους και να χαράξουν την περαιτέρω πορεία της χώρας. Το κενό, που δημιουργείται από την αδυναμία της κυβέρνησης να καταρτίσει ένα μακρόπνοο σχέδιο διαχείρισης του χρέους και ανάπτυξης, θα πρέπει να πληρωθεί από τις επεξεργασμένες και τεκμηριωμένες θέσεις του νέου πόλου. Παράδειγμα προς αποφυγήν είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος πίστευε (ελπίζω να μην πιστεύει πλέον) ότι με τα αστειάκια του και τα νιάτα του θα σαγηνεύσει τους πολιτικούς της Ευρώπης και θα τους υποχρεώσει να υποκλιθούν στο μεγαλείο του.

Και κάτι ακόμη για τους συναδέλφους μου που υπογράφουν τη Διακήρυξη και τους οποίους, ειρήσθω εν παρόδω, σέβομαι και εκτιμώ. Η απουσία τους, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, ήταν εμφανής τον Αύγουστο του 2012, όταν η κυβέρνηση (αναφέρομαι φυσικά στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που 11 μήνες πριν είχαν ψηφίσει θετικά) αλλοίωνε βασικές διατάξεις του Νόμου 4009/2011, που επιτέλους έθετε τις βάσεις για τη σωστή λειτουργία, διοίκηση και διάρθρωση των ελληνικών ΑΕΙ και όταν επεξέτεινε τη θητεία των πρυτάνεων κατά δύο (ή και τρία σε μια περίπτωση) χρόνια, παρατείνοντας τη φαυλότητα με το κλείσιμο των πανεπιστημίων και την εκ μέρους τους άρνηση εφαρμογής νόμων του κράτους. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού ήταν εκείνοι που αντιτάχθηκαν στο σχέδιο «Αθηνά», το οποίο, αντί να καταργεί ανύπαρκτες ακαδημαϊκές μονάδες στην περιφέρεια της χώρας, ίδρυε νέες στη Λαμία και την Κοζάνη.

Ελπίζω, έστω και την ύστατη στιγμή, να είναι άμεση η ανταπόκριση εκ μέρους τόσο των κομματικών σχηματισμών όσο και των αποστασιοποιημένων πολιτικών, οι οποίοι υποχρεούνται να αφήσουν κατά μέρος τη μικροπολιτική και την προσωπική αυταρέσκεια και να προσέλθουν σε ένα τραπέζι, διακηρύσσοντας τη δημιουργία του νέου πόλου. Εμείς θα είμαστε δίπλα τους για να βοηθήσουμε στην ανασυγκρότηση της παράταξης, στη μεταρρύθμιση του κράτους και στην επιστημονική επεξεργασία και τεκμηρίωση λύσεων στα προβλήματα που έχουν τεθεί. Και επιτέλους ας αντιληφθούν όλοι ότι δεν θέλουμε ούτε ΠΑΣΟΚ και άλλες δυνάμεις, αλλά ούτε και ΔΗΜΑΡ και άλλες δυνάμεις.

Ο Ιωακείμ Γρυσπολάκης είναι καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, πρώην πρύτανης

Τελευταία Νέα