Στη διακεκαυμένη ζώνη του κέντρου της Αθήνας, συγκεκριμένα στο Ιδρυμα Θεοχαράκη, Βασιλίσσης Σοφίας και Μέρλιν γωνία, έκανα το πιο ευφρόσυνο καλοκαιρινό μου στάσιμο. Επίτηδες άφησα να περάσει ενάμισης μήνας ώσπου να δω τη Συλλογή Αβέρωφ κι ας ήταν η παρθενική της κάθοδος στην πρωτεύουσα. Περίμενα να σφίξουν οι ζέστες, να περιοριστούν οι δυνατότητες που έχει η πόλη, να το ευχαριστηθώ και να το εσωτερικεύσω χωρίς περισπασμούς. Απλωμένα σε τρεις ορόφους, τα αριστουργήματα της ελληνικής ζωγραφικής συμπλήρωναν το πρόσωπο της νεότερης Ελλάδας αποκαθιστώντας απώλειες μνήμης ή μικρά ατυχήματα Ιστορίας. Είμαι σίγουρη ότι θα σταθείτε μπροστά από τους κερκυραίους μετρ της υδατογραφίας, ότι θα ανανεώσετε την επαφή σας με την περίοδο των Λύτρα, Γύζη, Βολανάκη, Ιακωβίδη και των άλλων της σχολής του Μονάχου, φεύγοντας όμως θα θέλετε να πάρετε μαζί σας τον «Μάγκα που τρώει καρπούζι» (φωτογραφία) του Περικλή Πανταζή, τον «Αναπαυόμενο άνδρα» του Χατζηκυριάκου-Γκίκα και το πορτρέτο της Τατιάνας Αβέρωφ από τον Γιώργο Ρόρρη όπου απεικονίζεται η κόρη του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, χάρη στην οποία η συλλογή εμπλουτίζεται διαρκώς από έργα νέων ελλήνων εικαστικών.

Τελευταία Νέα