Αναζήτηση
Αρχίζω να αναρωτιέμαι μήπως μια βασιλική οικογένεια μπορεί να έχει τελικά κάποια χρησιμότητα.
Είναι αλήθεια ότι η αναμονή και η φασαρία γύρω από τη γέννηση του βασιλικού βρέφους στη Βρετανία θύμιζαν την εκμετάλλευση μιας τουριστικής ατραξιόν. Ομως όσο οι Βρετανοί περίμεναν το νέο πριγκιπόπουλο, εμείς στη Νέα Υόρκη βλέπαμε τη συνέχεια του σεξουαλικού σκανδάλου του Αντονι Γουίνερ.
Ο πρώην γερουσιαστής και νυν υποψήφιος δήμαρχος της πόλης παραδέχθηκε στους δημοσιογράφους ότι συνέχιζε να έχει ερωτικές επαφές με νεαρές γυναίκες μέσω Ιντερνετ. Και όλα αυτά μετά το πρώτο σκάνδαλο με σεξουαλικά μηνύματα που τον είχε αναγκάσει να παραιτηθεί από το Κογκρέσο το 2011.
Οι αποκαλύψεις ξεπερνούν τα όρια της φαντασίας. Το ψευδώνυμο του Γουίνερ στις ερωτικές συνομιλίες του ήταν Carlos Danger (Κάρλος ο Κίνδυνος). Ισως να γίνει ο πρώτος δήμαρχος με τέτοια παράλληλη ζωή. Μήπως θα θέλει και γραφείο στο δημαρχείο για τον Κάρλος; Αποκαλύπτεται ότι μέχρι και οι ομιλίες του στο Κογκρέσο για την υγεία γίνονταν μέρος του ερωτικού παιχνιδιού!
Τα πολιτικά σκάνδαλα κάποια στιγμή φθάνουν σε ένα όριο ανοχής. Ο Αντονι Γουίνερ το έχει ξεπεράσει προ πολλού και πλέον η περίπτωσή του προκαλεί θλίψη. Οταν αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώκο, σίγουρα ήξερε ότι η αλήθεια θα αποκαλυπτόταν. Ο εξευτελισμός του ίδιου και της οικογένειάς του, όμως, δεν του φάνηκε σημαντικότερος από την ανάγκη του να βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας.
Σε αυτό το σημείο θα χρησίμευε ίσως η βασιλική οικογένεια. Αν υπήρχαν άλλα πρόσωπα που να απασχολούν τα πρωτοσέλιδα των περιοδικών, τότε ίσως στην πολιτική ζωή να μετείχαν πρόσωπα πιο σεμνά, χωρίς ανάγκη αυτοπροβολής.
Η βασιλική οικογένεια της Αγγλίας καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα γκλάμουρους και ανιαρή. Κάθε ενέργεια των γαλαζοαίματων είναι αφορμή για συζητήσεις και φωτογραφικά αφιερώματα. Μέχρι και ο σκύλος της Κέιτ και του Γουίλιαμ, ο Λούπο, είναι σταρ για τον βρετανικό Τύπο.
Στις ΗΠΑ, ο πλησιέστερος θεσμός είναι η προεδρική οικογένεια. Οι Πρόεδροι, όμως, είναι συνήθως μεσήλικοι που σπανίως προκαλούν και, ακόμη και όταν το κάνουν, η χώρα αντιδρά χλιαρά. Μόνον ένας Πρόεδρος, ο Γκρόβερ Κλίβελαντ, ένας από τους πιο αδιάφορους Προέδρους στην Ιστορία, παντρεύτηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του, το μακρινό 1886.
Πραγματικά βγάζει νόημα η εκτροφή μιας ξεχωριστής ομάδας ανθρώπων αποκλειστικά και μόνο για να έχουν τα περιοδικά ανάλαφρες ειδήσεις και επαρκώς κακές συμπεριφορές για να σχολιάζουν. Τότε όλοι όσοι έχουν ανάγκη την αυτοπροβολή και ψάχνουν για αγάπη σε όλα τα λάθος μέρη ίσως να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και τις επενδύσεις και όχι με την πολιτική.
Είναι μια κατάσταση από την οποία όλοι βγαίνουν κερδισμένοι. Παρά το μεγάλο κόστος. Αν και μια μοναρχία ίσως κόστιζε λιγότερο από τις επιδοτήσεις για το βαμβάκι.
