Οσοι ταξίδευαν πριν από μερικά χρόνια στους δρόμους της Ηπείρου είχαν περάσει σίγουρα από τη Βροσίνα καθώς το χωριό βρίσκεται στα μέσα περίπου της παλιάς διαδρομής που ένωνε τα Ιωάννινα με την Ηγουμενίτσα.

Μάλιστα το χωριό θεωρούνταν ευκαιρία για στάση καθώς τα καφενεδάκια και οι ταβέρνες του ήταν καλή αφορμή για τους ταξιδιώτες αυτής της δύσκολης διαδρομής. Ομως η Εγνατία Οδός ένωσε τις δύο πόλεις αποφεύγοντας τον δύσκολο, στενό και γεμάτο στροφές δρόμο, παρακάμπτοντας ένα τμήμα της Ηπείρου με άγρια ομορφιά.

Αναπάντεχα η Βροσίνα ήλθε πάλι στο προσκήνιο με την υπόθεση Κόλα –οι δραπέτες, αν και το χωριό απέχει μόλις 43 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της Ηπείρου, βρήκαν καταφύγιο στις κατάφυτες, γεμάτες τρεχούμενα νερά απότομες πλαγιές των βουνών του.

Ενα από τα αξιοθέατα της περιοχής είναι το γεφύρι της Βροσίνας πάνω από τον παραπόταμο του Καλαμά, τον Ζαλογγίτικο. Πρόκειται για ένα μονότοξο γεφύρι με δυο ανακουφιστικά τόξα στα πλαϊνά της κύριας καμάρας του, με το ύψος του να φτάνει τα 5,3 μέτρα και το μήκος του να ξεπερνάει τα 10 μέτρα.

Ο ποταμός Καλαμάς που με τους παραποτάμους του διασχίζει την περιοχή, είναι ο δεύτερος σε μήκος ποταμός της Ηπείρου αφού από τις πηγές του ώς τη θάλασσα διανύει μια απόσταση 96 χιλιομέτρων. Το αρχαίο του όνομα Θύαμις προέρχεται από τη λέξη «θύω», η οποία σημαίνει «κινούμαι άγρια». Πράγματι τα νερά του κινούνται άγρια, ιδιαίτερα στο τμήμα από τον καταρράκτη της Γλύζιανης μέχρι και την έξοδό του από τη χαράδρα του Πολύδροσου πριν από τη Νεράιδα της Θεσπρωτίας. Κοντά στη Βροσίνα βρίσκονται τα χωριά Ανω και Κάτω Ζάλογκο που γράφονται με «γκ» και όχι με «γγ» για να ξεχωρίζουν από το γνωστό σε όλους μας ιστορικό Ζάλογγο.