Η Γκαμπριέλ Φρετ, θυγατέρα ενός γάλλου αγρότη, ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά τον όμορφο νεαρό αμερικανό στρατιώτη που βοηθούσε στην εκδίωξη των Ναζί από τη χώρα της. Δεκαπέντε ημέρες αργότερα, όταν ήρθε η ώρα να μετακινηθεί η 36η Μεραρχία του αμερικανικού Πεζικού, ο Μπιλ Μπένσον την άφησε με τις πιο γλυκές αναμνήσεις και μια εγκυμοσύνη.

Αυτή είναι η μία, η ρομαντική –παρότι λίγο μελαγχολική –πλευρά της ιστορίας της απελευθέρωσης της Γαλλίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: το μεθύσι της ελευθερίας, οι παθιασμένες ερωτικές σχέσεις, η γεύση της τσίκλας και οι πρώτες γουλιές Coca-Cola, η υφή από τις μεταξωτές κάλτσες, τα γλυκόλογα που ψιθύριζαν γελαστοί άνδρες στο αυτί νεαρών κοριτσιών με γοητευτική ξένη προφορά… Υπάρχει όμως και μια άλλη, σκοτεινή πλευρά, που περιλαμβάνει βιασμούς και πορνεία, ταπείνωση και πικρία. Την αποκαλύπτει η Μέρι-Λουίζ Ρόμπερτς, καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον, σε ένα νέο βιβλίο της με τίτλο «What Soldiers Do» («Αυτά που κάνουν οι στρατιώτες»).

Η Ρόμπερτς μελέτησε επισταμένως τον αμερικανικό στρατιωτικό Τύπο της εποχής και ένα πλούσιο, μυστικό κατά το παρελθόν, αρχειακό υλικό. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η D-Day, η Απόβαση στη Νορμανδία, είχε διαφημιστεί συνειδητά από τον αμερικανικό Στρατό στους G.I., τους νεαρούς στην πλειονότητα στρατιώτες του, ως μία πύλη προς την πραγματοποίηση κάθε ερωτικής φαντασίωσης. Και η Γαλλία ως ένας επίγειος παράδεισος που θα τους αποζημίωνε για το θάρρος τους με άπειρες λάγνες νέες γυναίκες –στη χειρότερη περίπτωση αντί χρημάτων.

Εξοπλισμός. Στους αμερικανούς στρατιώτες που αποβιβάστηκαν στις 6 Ιουνίου του 1944 στα γαλλικά παράλια είχαν διανεμηθεί, πέραν του οπλισμού τους, από πέντε προφυλακτικά. Το περιοδικό του αμερικανικού στρατού «Star and Stripes» εξηγούσε στους G.I. πώς να προφέρουν στα γαλλικά φράσεις όπως «Είσαι όμορφη!» ή «Οι γονείς σου είναι σπίτι;». Το περιοδικό των G.I. «Panther Tracks» ενημέρωνε τους στρατιώτες ότι οι τιμές για ένα «μέσο εμπόρευμα» ξεκινούσαν από τα 150 γαλλικά φράγκα, ενώ για τις υπηρεσίες των ιδιαίτερα όμορφων γυναικών έπρεπε να έχουν πάνω τους τουλάχιστον 600 φράγκα.

«Για τους αμερικανούς στρατιώτες», λέει η Ρόμπερτς, «το Παρίσι είναι το Αγιο Δισκοπότηρο του σεξ, ο τόπος όπου έρχονται να περάσουν τις 48 ώρες της άδειάς τους πριν ξαναφύγουν για το μέτωπο. Παρότι αρνιόταν την προσφυγή των boys στην πορνεία, η αμερικανική διοίκηση έσπευσε από την πρώτη στιγμή να ρυθμίσει την πρόσβαση στους οίκους ανοχής, καθορίζοντας για παράδειγμα ποιοι από αυτούς μπορούσαν να «κλειστούν» για τους μαύρους στρατιώτες. Αλλά τα μπουρδέλα δεν είναι αρκετά για τόσο μαζική ζήτηση.

Πεζοδρόμιο. Ξεκινά λοιπόν η χρυσή εποχή του πεζοδρομίου και των προαγωγών». Και των βιασμών επίσης. Μέσα σε έξι μήνες από την απόβαση στη Νορμανδία, είχαν ασκηθεί διώξεις εναντίον 152 αμερικανών στρατιωτών για βιασμό.

«Οι Γάλλοι σίγουρα θα χαρούν που τα περίπλοκα συναισθήματά τους απέναντι στους απελευθερωτές τους επιτέλους εξηγούνται, ή δικαιολογούνται», σχολίασε ο Φιλίπ Κοστ, ο ανταποκριτής του περιοδικού «L’Express» στη Νέα Υόρκη. Από τη γαλλική πλευρά υπάρχει μια σιωπηλή πικρία για τον ευνουχισμό των γάλλων ανδρών. Από την αμερικανική υπάρχει μια συγκατάβαση για τους άνδρες που αφέθηκαν να ευνουχιστούν. Τυχαία ή μη, μεταπολεμικά οι γαλλοαμερικανικές σχέσεις χαρακτηρίζονται από αμοιβαία δυσπιστία.