Πρώτη το έπαιξε η Βέρα Ζαβιτσιάνου το 1998 στο Εθνικό σκηνοθετημένη από τον Βίκτωρα Αρδίττη. Ακολούθησαν η Ρένη Πιττακή και η Λυδία Κονιόρδου. Είναι σαφές. Το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο ουρανός κατακόκκινος» χρειάζεται ιερά τέρατα της σκηνής για να αποκαλυφθεί ολόκληρο. Στη σειρά των μεγάλων πρωταγωνιστριών το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας έβαλε αυτές τις ημέρες την Ελένη Ουζουνίδου (φωτογραφία), ηθοποιό της νέας γενιάς, η οποία έλαμψε φέτος στις αθηναϊκές σκηνές με την «Αγία Ιωάννα των σφαγείων» του Μπέρτολτ Μπρεχτ και τον μονόλογο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Γράμμα στον Ορέστη». Τι παραπάνω έπρεπε να πει με τη σκηνοθεσία του ο Θοδωρής Γκόνης σ’ ένα κοινό που κατέφθασε με «επικαιροποιημένο» το ενδιαφέρον του για όσους ενηλικιώνονται, χρησιμοποιώντας ως ιδεολογικό εργαλείο την παραβατικότητα; Η μάνα του βαρυποινίτη πιτσιρικά κάνει καντάδα από την ταράτσα της στο ντουβάρι της απέναντι φυλακής, τραγουδώντας την Τρίτη Διεθνή «μιξαρισμένη» με τη θρυλική Barbara στο «Πες μου πότε θα ξανάρθεις». Γι’ αυτήν την παράσταση η Καβάλα θα μιλάει για καιρό.

Τελευταία Νέα