Τις τελευταίες ώρες αισθάνομαι ευτυχής –πιθανότατα μόνο εγώ σε αυτή την περίοδο της γενικής μιζέριας, αλλά δεν με απασχολεί. Αλλωστε, ο λόγος στον οποίο οφείλεται αυτή η ευφορία είναι καθαρά υποκειμενικός. Αλλος, λ.χ., θα αισθανόταν ευτυχής εάν κέρδιζε το λαχείο. Αλλος γιατί απέκτησε αυτοκίνητο ή εξοχικό. Ενας τρίτος γιατί κατάφερε να βγάλει… γκόμενα! Εγώ γιατί επιτέλους το αριστερό αγόρι Αλέξης ύστερα από πολλές παλινωδίες και μπρος πίσω, τα οποία ομολογώ με είχαν ζαλίσει, κατέληξε ότι είναι κατά του Μνημονίου!

Αδιαφορώ αν αυτό κρατήσει έως την επόμενη εβδομάδα. Πάντως χθες που ήταν Πέμπτη, δήλωσε ότι ΣΥΡΙΖΑ και Μνημόνιο είναι έννοιες ασυμβίβαστες και σημείωσε επί λέξει (για το αρχείο, παραθέτω ολόκληρη τη δήλωση):

«Το Μνημόνιο θα τελειώσει το ίδιο το βράδυ των εκλογών που ο λαός θα δώσει τη μεγάλη πλειοψηφία και την καθαρή εντολή σε μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας».

Βεβαίως, απέφυγε να δηλώσει ποιο ακριβώς Μνημόνιο θα τελειώσει το βράδυ των εκλογών, αλλά δεν θα κολλήσω εκεί τώρα. Σημασία έχει η δήλωση –αυτής της εβδομάδας!..

(Δεν φαντάζομαι να εννοεί το πρώτο Μνημόνιο. Αυτό –τον ενημερώνω –έχει λήξει ήδη από πέρυσι. Το δεύτερο, που διανύουμε λήγει το 15…)

Τι Σαράφης, τι Καμμένος

Με δεδομένο ότι ο στρατηγικός σύμμαχος του αριστερού αγοριού Αλέξη πρόεδρος του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» Π. Καμμένος έχει δηλώσει ότι η καταγγελία του Μνημονίου είναι προαπαιτούμενο για να στηρίξει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω πως για αυτή την εβδομάδα η (άτυπη) συμφωνία ισχύει όσο και αν αντιδρούν ορισμένοι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν θέλω αντιρρήσεις επ’ αυτού. Θα αναφέρω, ως ενισχυτικό των πληροφοριών για τις αντιδράσεις αναφορικά με τη σύμπλευση με τους καμμένους, περιστατικό που συνέβη στην πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ (διεξήχθη το περασμένο Σαββατοκύριακο).

Ομιλητής καταγγέλλει από του βήματος ότι η σύμπλευση αυτή είναι ανιστόρητη και έξω από τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς. Οπότε πετάγεται από κάτω κάποιος, προσκείμενος στην «επιτηδείως προσαρμόσιμη στην πραγματικότητα» πλειοψηφία της ΚΕ και του φωνάζει:

–Σιγά, και ο ΕΛΑΣ είχε τον Σαράφη!

Επίσης και η… μυλωνού τον άνδρα της με τους πραματευτάδες, σύντροφε…

Σίγουρα φταίει το ψέκασμα!

Πριν από όλα αυτά, όμως, ο πρόεδρος Πάνος κάτι θα πρέπει να κάνει με το κόμμα. Ο (αυτο)θεωρούμενος ως νούμερο (με την έννοια του αριθμού, διευκρινίζω) δύο του κόμματος Μαριάς δήλωσε χθες ότι προτίθεται να απευθύνει επιστολή στους συντρόφους, στον πρόεδρο, αλλά και στους αντιμνημονιακούς βουλευτές, με την οποία θα τους καλεί να προχωρήσουν σε κάτι που παραίτηση δεν τη λες, αλλά ούτε αποχώρηση μπορείς να την ονομάσεις. Ενα νεφελώδες πράγμα μπορείς όμως να το ονομάσεις, από αυτά που είμαι βέβαιος ότι προκαλεί το… ψέκασμα στο οποίο υποβαλλόμαστε –πάντα κατά τον πρόεδρο Πάνο. Ιδού το μεγαλοφυές σχέδιο του «νούμερο δύο», το οποίο ασφαλώς θα συνταράξει τις καρδιές όλων των αγνών επαναστατών του τόπου:

«Στα μέσα Μαΐου, όταν και συμπληρώνονται δύο χρόνια από την εμφάνιση του κινήματος των αγανακτισμένων πολιτών στην Πλατεία Συντάγματος και στις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας, οι αντιμνημονιακοί βουλευτές να παραιτηθούν από τον μισθό τους και όλα τα υπόλοιπα προνόμια που τους δίνει η θέση τους και να αποχωρήσουν για πάντα από τις εργασίες της Βουλής. Να διατηρήσουν όμως τις έδρες τους και να καλέσουν τον λαό σε αντίσταση, συντασσόμενοι μαζί του στους λαϊκούς αγώνες».

«Καλά κρασιά», όπως θα αποφαινόταν εν πλήρει διανοία οιοσδήποτε κάτοικος της περιοχής Λαμίας από όπου κατάγεται ο «νούμερο δύο»…

«Φαρμάκι» ο φαρμακοποιός

Ο φίλος μου, πάλι, ο Τέρενς Κουίκ (μικρή φωτογραφία), Τερένσιος Ταχύς για τους φίλους, νιώθει κάπως άβολα στη Βουλή, γεγονός το οποίο εξέθεσε με τηλεοπτικούς όρους, εκτιμώ. Παίρνοντας τον λόγο χθες στην Ολομέλεια της Βουλής, άφησε τον πόνο του να ξεχειλίσει.

–Αισθάνομαι, ορισμένες φορές, ως μέλος της αντιπολίτευσης, βουλευτής-γλάστρα, είπε.

Ο προεδρεύων Γιώργος Καλαντζής, που δεν αφήνει τίποτε να πέσει κάτω, τον ρώτησε κάπως επιθετικά (διότι είχε προηγηθεί και το ψέκασμα Μαριά):

–Γιατί δεν παραιτείστε;

–Το έχω σκεφτεί αρκετές φορές, αλλά προσπαθώ να αλλάξω κάτι, απάντησε ο Τέρενς.

–Οσες φορές και να αλλάξεις χώμα στη γλάστρα, γλάστρα θα μείνει, ήταν η απάντηση του έχοντος και κηπευτικές γνώσεις, φαρμακοποιού στο επάγγελμα, Καλαντζή.

Χιουμορίστες…

Αυθεντικός συριζαίος

Κατά τα λοιπά, δεν μπορώ παρά να χαιρετίσω την ιλιγγιώδη κωλοτούμπα του Δημάρχου Αργυρούπολης – Ελληνικού Κορτζίδη, ο οποίος ως αυθεντικός συριζαίος (εξού και η κωλοτούμπα) ανακοίνωσε χθες, λίγο μετά το δημοσίευμα της στήλης, ότι «ο δήμαρχος και ο δήμος δεν προτίθενται να μπλοκάρουν τη λειτουργία των σταθμών του μετρό, αλλά αντίθετα υποστηρίζουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς».

Στην ίδια ανακοίνωση ισχυρίζεται ότι τον παρεξηγήσαμε και πως ποτέ αυτός δεν απείλησε να μπλοκάρει τη λειτουργία των σταθμών, αλλά ήθελε να πιέσει να παραχωρηθούν χώροι στάθμευσης στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, να σχεδιαστούν νέες γραμμές λεωφορείων κ.λπ., κ.λπ.

Ασ’ το δήμαρχε, καταλάβαμε. Μην το βασανίζεις άλλο…

Τι θα απογίνουν αι ορφαναί;

Κλείνω το θέμα Κορτζίδη, εξαιρετικά βαρετό, και στρέφω το βλέμμα με σεβασμό στον πρόεδρο Βύρωνα, Μπάιρον για τους φίλους, ποιητήν εκ του πρόχειρου ωσαύτως, Πολύδωρα (μεγάλη φωτογραφία), ο οποίος επιτίθεται κατά των «αιώνιων μανδαρίνων» του υπουργείου Οικονομικών, διότι όπως αναφέρει σε ερώτησή του: Σε εποχή που χαρακτηρίζεται από τις δυσβάσταχτες συνθήκες διαβίωσης ή και επιβίωσης του ελληνικού λαού, στο στόχαστρο της τρόικας ή του υπερβάλλοντος ζήλου των στελεχών του υπουργείου Οικονομικών βρέθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 2013 οι άγαμες ή διαζευγμένες ορφανές θυγατέρες συνταξιούχων του Δημοσίου!

Οι πολύφερνες αυτές κατά το παρελθόν νύφες είναι, παρακαλώ, 32.000 τον αριθμό, σύμφωνα με τον φίλο Μπάιρον, και του λοιπού θα παίρνουν μόνο 720 ευρώ τον μήνα –άρα και η γνωστή ηθοποιός, η οποία υπερήφανα δήλωνε προ μηνών από τηλεοράσεως ότι αυτή δεν παντρεύεται για να εισπράττει τη σύνταξη του στρατηγού πατέρα της.

Δεν γνωρίζω πόσες εκ των 32.000 που τις υπολόγισε ο πρόεδρος Πολύδωρας είναι κόρες στρατηγών, και στην ίδια κατηγορία με την κυρία που προανέφερα, με εντυπωσιάζουν όμως η αλληλεγγύη και η φιλευσπλαχνία του. Οπως αναφέρει, «με την επιβολή του πλαφόν των 720 ευρώ καταδικάζονται να ζήσουν στην ανέχεια, δεδομένου ότι για την πλειοψηφία των γυναικών αυτών η συγκεκριμένη σύνταξη αποτελεί και το μοναδικό εισόδημα και αφορά την ίδια τους την επιβίωση, καθ’ όσον η ανεργία αυξάνεται αλματωδώς και η ανεύρεση εργασίας σε μια νεκρή αγορά είναι απολύτως αδύνατη».

Συγκινητικός όπως πάντα. Ποιητής παιδί μου…